All Chapters of เหนือเวหา: Chapter 41 - Chapter 50

“จูบของคุณเวย์พอจะทำให้หนูตื่นเต้นได้ไหมทะเล” เหนือเวหาถามขึ้นทันทีถึงแม้จะรู้คำตอบดีก็เถอะว่าอันดาคงจะตื่นเต้นไม่น้อยกับจูบที่แสนร้อนแรงของเขา ตื่นเต้นจนทนจูบต่อไปไม่ไหวได้แต่ทุบออกบอกให้เขาพอ“จูบของคุณเวย์ทำให้หนูตื่นเต้นได้ก็จริงแต่หนูรู้ว่าคุณเวย์ยังทำได้มากกว่านี้” อันดาพูดขึ้นเพราะสำหรับเหนือเวหาจูบแค่นี้มันยังเบๆ มีอีกหลายอย่างที่เหนือเวหาสามารถทำได้ดีมากกว่าจูบไหนๆคลิปนี้ก็จะเป็นคลิปส่งท้ายแล้ว อันดาก็อยากให้ทุกคนเห็นและรับรู้ว่าคุณเวย์ของเธอแซ่บแค่ไหนและต่อให้แซ่บจนทุกคนอยากได้มันก็ไม่มีทางเพราะไม่ว่าจะคุณเวย์หรือเหนือเวหาก็เป็นของอันดาเพียงคนเดียวเท่านั้น“หนูกำลังร้องขอหรืออะไรครับกับประโยคที่พูดออกมาเมื่อกี้” แน่นอนว่าเหนือเวหารู้ทันเพราะประโยคที่อันดาพูดมามันคือประโยคคำสั่ง“หนูกำลังสั่งคุณเวย์ต่างหาก สั่งให้คุณเวย์ทำอะไรก็ได้กับร่างกายหนู ทำยังไงก็ได้ให้หนูมีความสุขไปพร้อมๆกับคุณเวย์”คำตอบของอันดาไม่ต่างจากที่เหนือเวหาคิดเท่าไหร่ เมื่อได้ฟังจนจบเหนือเวหาก็ได้แต่จับอันดาให้นอนลงกับเตียงกว้างและเป็นตัวเขาเองที่ขึ้นคร่อมอันดาเอาไว้ใบหน้าหล่อเริ่มคลอเคลียกับลำคอขาว ขบเม

“หนูโอเคค่ะ ยังไงเราก็เป็นแฟนกันแล้วมันไม่แปลกหากหนูจะย้ายมาอยู่กับเฮียแต่มีข้อแม้นะเฮีย” อันดาพูดขึ้นทันทีเพราะสำหรับคนเป็นแฟนกันหากอยู่ด้วยกันมันไม่แปลกเลยเพราะในยุคสมัยนี้คนเป็นแฟนแทบจะอยู่ด้วยกันก่อนแต่งงานอยู่แล้ว“อะไรครับ” เหนือเวหาอยากรู้ไม่น้อยว่าข้อแม้ของอันดาคืออะไร ในเมื่อตกลงที่จะย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วมันยังจะต้องมีข้อแม้อะไรอีก“เฮียบอกว่าเฮียจะดูแลหนูทุกอย่างแต่การที่หนูมาอยู่กับเฮียแล้วหนูอยู่ฟรีกินฟรี หนูว่ามันไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่เพราะเฮียกำลังโดนหนูเอาเปรียบ”แน่นอนว่าอันดาคิดอย่างที่พูด เธอไม่อยากเอาเปรียบเหนือเวหาและอยากมีรายได้เป็นของตัวเอง ถึงเหนือเวหาจะบอกว่ารับผิดชอบค่าใช้จ่ายทุกอย่างเกี่ยวกับเธอแต่เธอก็เกรงใจเพราะมันเหมือนว่าเธอมาเกาะเหนือเวหากิน“เอาเปรียบอะไรกันครับ เฮียเต็มใจทุกอย่างและก็นะเมียคนเดียวเฮียเลี้ยงได้สบายอยู่แล้ว” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมกับสวมกอดอันดาเอาไว้เพราะรู้ดีว่าคำพูดของอันดามันบ่งบอกว่าเธอกำลังคิดมาก“หนูเหมือนมาเกาะเฮียกินหรือเปล่า” คำพูดของอันดาทำใบหน้าหล่อคิ้วขมวดได้แต่กอดอันดาให้แน่นกว่าเดิมก่อนจะหอมแก้มเนียนอย่างเต็มแรงแน่นอนว่าเหนือเ

หลายเดือนผ่านไปตอนนี้อันดาก็ฝึกงานที่อู่ของเหนือเวหาเสร็จเรียบร้อยแล้ว การรับใบประกาศนียบัตรสำหรับนักเรียนที่จบ ปวส.ก็ผ่านไปแล้วเช่นกันแน่นอนว่าคนที่มาร่วมแสดงความยินดีกับอันดาไม่ได้มีแค่เหนือเวหาแต่ยังมีพี่ๆพนักงานช่างที่อู่ที่สนิทสนมกับอันดากับบอสเป็นอย่างดีและคนที่อันดาคิดไม่ถึงนั่นคือคุณป๋ากับหม่าม้าของเหนือเวหาแน่นอนว่าอันดาไม่เคยเจอท่านทั้งสองมาก่อนแต่ๆอยู่ท่านทั้งสองก็เดินเข้ามาแสดงความยินดีกับเธอพร้อมๆกับเหนือเวหา ตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่เหนือเวหามีสถานะกับอันดา เขาก็เล่าเรื่องของอันดาให้คุณป๋ากับหม่าม้าฟังตลอดท่านทั้งสองคนเอ็นดูอันดามากและยิ่งรู้ว่าอันดากำลังจะรับประกาศนียบัตรสำหรับการจบ ปวส.ก็อดไม่ได้ที่จะมาร่วมแสดงความยินดี ถึงจะไม่เคยเจอตัวจริงมาก่อนก็เถอะ“หนูอันดากินเยอะๆนะลูก รู้ไหมว่าหม่าม้าสั่งแต่ของชอบหนูเลยน้า” หม่าม้าคนสวยพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้อันดา เหนือเวหา หม่าม้าและคุณป๋าของเหนือเวหาก็อยู่ที่ร้านอาหารชื่อดังเพื่อกินเลี้ยงฉลองย้อนหลังให้กับอันดาในการเรียนจบ“ขอบคุณค่ะหม่าม้า” อันดาตอบกลับไปพร้อมกับยิ้มกว้างในครั้งนี้เธอได้เจอกับคุณป๋าและหม่าม้าของเหนือเวหา

“ฮะ…เฮีย” อันดาเอ่ยเรียกเหนือเวหาเสียงสั่นเพราะตอนนี้เธอกำลังตกใจกับภาพตรงหน้า“เหมือนเขาคงมีอะไรอยากคุยกับเรา เฮียเปิดกระจกนะอันดา” เหนือเวหาพูดขึ้นทันทีแต่ทว่ามือหนาก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินคำพูดของอันดา“เฮียคนนั้นพ่อหนู คนที่เคาะกระจกอยู่คือพ่อของหนู” อันดาพูดออกไปตามตรงเพราะชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ติดประตูคนขับและกำลังเคาะกระจกคือคุณพ่อของอันดาถึงจะไม่ได้เจอกันมานานถึงห้าปีแต่มันไม่มีใครหรอกที่จะจดจำใบหน้าคุณพ่อของตัวเองไม่ได้“ต่อให้เป็นใครเฮียว่าเราควรเปิด” เหนือเวหาพูดขึ้นก่อนจะลดกระจกลงเพราะตอนนี้หากไม่ยอมเปิดกระจกก็ถือว่าเป็นการเสียมารยาท“รถเป็นอะไรหรือเปล่าครับคุณ” เสียงของชายหนุ่มวัยกลางคนถามขึ้นทันทีตอนนี้อันดาแทบจะร้องไห้เมื่อได้ยินเสียงคุณพ่อ เสียงที่เธอไม่ได้ยินมานานถึงห้าปี ความคิดถึงมันเข้ากัดกินหัวใจจนอันดาอยากลุกออกไปกอดคุณพ่อ“ไม่เป็นไรครับ พอดีผมจอดรถคุยกับแฟน” เหนือเวหาพูดขึ้นก่อนจะเบี่ยงตัวหลบให้คนที่อยู่นอกรถชะเง้อหน้ามองเห็นอันดาแต่ทว่าเมื่อคุณพ่อของอันดาเห็นหน้าอันดา สีหน้าแววตาก็เปลี่ยนไปกลับกลายเป็นความโกรธ“กลับมาทำไม” น้ำเสียงเยือกเย็นพร้อมกับคำพูดเรียบนิ

“เรากลับบ้านกันเถอะแล้วหนูแนะนำแฟนหนูให้พ่อรู้จักด้วยนะอันดา พ่อมีลูกสาวคนเดียวถึงจะผิดพลาดกับหนูไปบ้างแต่เมื่อรู้ว่าหนูมีแฟนพ่อก็อยากรู้จักคนนั้นของหนูเหมือนกัน” คุณพ่อพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้ก็มืดค่ำมากแล้ว สถานที่ชนบทอย่างหมู่บ้านของเขาไม่ค่อยมีไฟตามทางเท่าไหร่ หากอยู่ตรงนี้ต่อไปเขาก็กลัวว่ามันจะเป็นอันตราย“ใจดีกับเฮียเขาหน่อยนะพ่อ เขาแสนดีกับหนูมากๆ”แน่นอนว่าอันดารู้ดีว่าคุณพ่อของเธอเป็นยังไง ถึงเธอกับคุณพ่อจะเข้าใจในทุกอย่างและทุกเรื่องที่ผ่านมาแต่สำหรับเรื่องของเหนือเวหา อันดาไม่มั่นใจเลย“อันดารักใครพ่อก็รักด้วยแต่พ่อแค่อยากมั่นใจว่าเขาเป็นคนดีจริงๆใช่ไหม พ่อมีหนูเป็นลูกสาวคนเดียวนะ” คำพูดของคุณพ่อทำอันดายิ้มกว้างเพราะเหนือเวหาของเธอเป็นคนดีจริงๆและเป็นคนดีมากคนหนึ่งเลยสำหรับอันดา“ขอบคุณค่ะ” อันดาตอบกลับไปก่อนที่เธอกับคุณพ่อจะเดินตรงมายังเหนือเวหาที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากรถเหนือเวหารู้ดีว่าตอนนี้สองพ่อลูกคงปรับความเข้าใจกันแล้ว ถึงในตอนแรกมันจะเจ็บปวดจนทำให้ทุกคนต้องเสียน้ำตาไม่เว้นแม้กระทั่งตัวเขาเองแต่ตอนนี้เมื่อเห็นว่าทุกอย่างดีขึ้นก็อดดีใจไม่ได้ จะเป็นห่วงก็แค่เรื่องคุณแม่ที่