All Chapters of ซ่อมใจด้วยไฟสวาท: Chapter 21 - Chapter 30

หลายวันมานี้มีเรื่องให้พิมพ์พลอยต้องปวดหัวอยู่หลายเรื่องเหลือเกิน ตั้งแต่เรื่องที่หน้าร้านกำลังจะมีการปรับปรุงถนนใหม่ ทำให้เธอจะต้องปิดร้านอย่างต่ำครึ่งเดือนหญิงสาวถอนหายใจพลางกวาดสายตามองไปรอบๆ ร้านที่เต็มไปด้วยสินค้า เธอนึกในใจว่าช่วงนี้คงจะไม่ลงของที่ร้านเพิ่มแล้ว เพราะลูกค้าคงจะลำบากในการมาที่ร้านของเธอส่วนอีกเรื่องที่หนักใจไม่แพ้กันก็คือเสียงซุบซิบนินทาจากชาวบ้านที่แวะเวียนมาเป็นลูกค้าหลายคน พวกเขาเล่าลือกันว่านายหัวธนธรรศกำลังจะกลับไปคืนดีกับแฟนเก่าเพราะเห็นเธอมาที่บ้านของเขาอยู่บ่อยๆพิมพ์พลอยเองก็รู้เรื่องนี้ดีเพราะน้าอัมพรเล่าให้ฟังว่าช่วงนี้คุณมัทนามาหานายหัวที่บ้านบ่อยแค่ไหน หญิงสาวรู้สึกว่าถ้าหากเขากลับไปคืนดีกับแฟนเก่ามันก็เป็นเรื่องที่ค่อนข้างเป็นไปได้สูงเพราะความผูกพันของนายหัวแล้วคุณมัทนามันมากกว่าเธอที่เพิ่งจะรู้จักกับนายหัวธนธรรศได้เพียงไม่กี่เดือน ความรู้สึกบางอย่างที่คล้ายกับคนกำลังอกหักทำให้เธอรู้สึกหมดแรงระหว่างที่กำลังคิดไม่ตกกว่าจะจัดการยังไงกับปัญหาของตัวเอง เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นหน้าจอปรากฏชื่อศิริขวัญเพื่อนสนิทอีกคนที่มักจะโทรมาหาเธออยู่บ่อยๆ“สวัส

หลายวันที่ผ่านมานายหัวธนธรรศรู้สึกเหมือนมีเงามืดบางอย่างตามติดชีวิตเขาอยู่ตลอดเวลาและเงานั้นก็คือมัทนาอดีตคนรักที่ดูเหมือนจะไม่เข้าใจคำว่าอดีตเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าคมคายของเขาแสดงออกถึงความหงุดหงิดอย่างชัดเจน เขานั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานส่วนตัว สายตาจับจ้องไปที่เอกสารตรงหน้า แต่ในใจกลับว้าวุ่นไม่เป็นอันทำอะไร"นายหัวคะมัทเอากาแฟมาให้ค่ะ" เสียงหวานใสของมัทนาดังขึ้นหน้าประตูห้องทำงานของเขา“วางไว้ตรงนั้นแหละมัท” เขาพูดสั้นๆ โดยไม่มองหน้าเธอ มัทนายังคงยืนอยู่ตรงนั้น ไม่ยอมขยับไปไหน ราวกับจะรอคอยอะไรบางอย่างจากเขา“นายหัวดูเหนื่อยๆ นะคะ มัทนวดให้ไหมคะ” มัทนาเดินเข้ามาใกล้ พยายามจะเอื้อมมือไปนวดบ่าให้เขา“ไม่ต้องหรอกมัท ผมไม่เป็นไร แล้วนี่มีอะไรอีกไหม ผมไม่มีเรื่องอะไรจะแนะนำคุณอีกแล้วนะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย“แต่มัทยังมีเรื่องที่อยากจะปรึกษานายหัวอีกเยอะเลยนะคะ” มัทนาชะงักไปเล็กน้อย รอยยิ้มบนใบหน้าหุบลงทันที“ถ้าคุณอยากรู้อะไรเกี่ยวกับสวนปาล์ม หรือเรื่องงานอื่นๆ ก็ให้ไปถามน้าประทีปได้เลย น้าประทีปมีความรู้ความเข้าใจเรื่องพวกนี้ดีกว่าผมเยอะ”มัทนาอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ธนธรรศก็ช

นายหัวธนธรรศพาพิมพ์พลอยเดินออกมาจากความวุ่นวายของงานแต่งงานมุ่งหน้าสู่สวนสวยของโรงแรมที่ถูกจัดแต่งไว้อย่างงดงาม แสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟประดับส่องกระทบใบไม้สีเขียวขจี ทำให้บรรยากาศดูโรแมนติกและเงียบสงบ เหมาะสำหรับการพูดคุยปรับความเข้าใจกันอย่างยิ่งพิมพ์พลอยเดินตามเขาไปอย่างเงียบๆ หัวใจของเธอเต้นระรัวด้วยความรู้สึกที่หลากหลายธนธรรศหยุดยืนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ เขาหันกลับมามองพิมพ์พลอย ใบหน้าคมคายแสดงออกว่ากำลังสำนึกผิดอย่างเห็นได้ชัด“พลอยผมขอโทษนะ ผมขอโทษจริงๆ ที่ทำให้คุณต้องรู้สึกไม่สบายใจเรื่องมัทนา” ธนธรรศเอ่ยขึ้นเป็นคำแรก น้ำเสียงทุ้มนุ่มแผ่วเบาจนแทบกระซิบเขารู้สึกผิดที่ทำให้เธอต้องเสียใจและหนีมาไกลถึงกรุงเทพ “นายหัวคะ พลอยไม่รู้ว่าพลอยควรจะเชื่อใจนายหัวได้แค่ไหน พลอยเคยเจ็บมามากแล้วและพลอยไม่อยากเจ็บอีก” พิมพ์พลอยเงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาคู่สวยยังคงมีความไม่มั่นใจเล็กน้อย “ผมเข้าใจดีว่าพลอยเคยเจ็บมามากแค่ไหนและผมก็รู้สึกผิดกับเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด ผมยอมรับว่าช่วงที่ผ่านมา ผมเผลอไปให้ความสนิทสนมกับมัทมากเกินไป โดยไม่ได้คิดถึงความรู้สึกของพลอยเลย” นายหัวหนุ่มก้าวเข้ามาใกล้ ดวงตาของเขาจ

พิมพ์พลอยเข้าไปอาบน้ำแต่เธอลืมไปว่าไม่ได้เตรียมชุดนอนมาด้วย หญิงสาวลังเลอยู่ว่าจะสวมชุดเดิมหรือใส่ชุดคลุมของโรงแรมไปก่อน แต่เสียงเคาะประตูห้องน้ำก็ดังขึ้น“พลอยเป็นอะไรหรือเปล่า” เขาถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเข้าไปนานแล้ว“คือพลอยไม่ได้เอาชุดนอนมาค่ะ”“ใส่ชุดคลุมก่อนก็ได้ ส่วนชุดที่ใส่มาเดี๋ยวผมให้รูมเซอร์วิสเอาไปจัดการให้นะ”“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาวสวมชุดคลุมและมัดเชือกแน่นก่อนจะเดินออกมา“ผมขอไปอาบน้ำก่อนนะ พลอยจะดื่มอะไรหน่อยไหม”“ไม่เป็นไรค่ะ”นายหัวเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วหญิงสาวก็เรียกรูมเซอร์วิสให้เขาชุดไปซักโดยจ้างแบบพิเศษเพราะตอนนี้มันเลยเวลาปกติแล้วหญิงสาวกลับมานั่งเล่นมือถืออยู่เก้าอี้ที่อยู่หน้ากระจกบานใหญ่ เธอมองหน้าตัวเองในวันนี้แล้วยิ้มเพราะมันสดใสต่างจากที่ผ่านมามากเธอยิ้มให้กับตัวเองในจังหวะเดียวกับที่นายหัวเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี เขาสวมแค่ผ้าเช็ดตัวไว้ที่เอวเผยให้เห็นเรือนร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม พิมพ์พลอยมองเขาผ่านกระจกแล้วหน้าแดงขึ้นมาทันที“เป็นอะไรหรือเปล่าพลอย ทำไมหน้าแดงล่ะ ไม่สบายหรือเปล่า” เขาเดินมาใกล้จนได้กลิ่นหอมจากครีมอาบน้ำและอาฟเตอร์เชฟที่คุ้นเคย

นายหัวธนธรรศลุกขึ้นแล้วจับให้คนรักนอนราบไปกับเตียงนอนนุ่ม ใบหน้าทั้งสองห่างกันเพียงนิดดวงตาสองคู่สบประสานส่งผ่านความรู้สึกให้อีกฝ่ายได้รับรู้ถึงความต้องการ ทั้งเขาและเธอกำลังตกอยู่ในภวังค์พิศวาสที่ไม่มีทีท่าลดน้อยลงเลยสักนิดริมฝีปากร้อนจุมพิตลงบนเรียวปากอิ่มอีกครั้งหญิงสาวใจเต้นแรงสองมือยกขึ้นโอบรอบลำคอก่อนจิกปลายนิ้วลงบนผิวเนื้อเมื่อฝ่ามือร้อนหยอกเย้าอยู่กับทรวงอกอิ่ม ริมฝีปากคลอเคลียไม่ยอมห่างปลายลิ้นหยอกล้ออย่างหวานล้ำพิมพ์พลอยรู้สึกถึงความแข็งร้อนที่ดันหน้าท้องยิ่งทำให้รู้สึกเสียวซ่านเมื่อนึกไปถึงคราวที่มันจะเข้าไปอยู่ในกายของตนเอง อารมณ์ของเธอพลุ่งพล่านเมื่อคิดถึงความสุขสมที่จะได้รับจากคนรักชายหนุ่มยังคงจูบไม่ยอมผละออกขณะที่มือก็จับเรียวขาให้แยกออกแล้วใช้ปลายหยักกรีดกลางร่องสวาทขึ้นลงสร้างความเสียวซ่านจนหญิงสาวสั่นสะท้าน“นายหัว.....”ลมหายใจหญิงสาวขาดช่วงเมื่อเขาใช้ปลายหยักกดลงบนเกสรเสียว เธอครางสะท้านแอ่นกายเข้าหาอย่างไม่อาจห้ามได้ ร่างกายเธอกำลังต้องการให้เขาเข้ามาเติมเต็มอย่างที่สุด“พลอยจ๋า อย่าเกร็งนะ”คลื่นความปรารถนากำลังโหมกระหน่ำอย่างหนัก นายหัวธนธรรศกดแก่นกายเข้าหาช