All Chapters of Secret Wife Ako ni Professor Darien: Chapter 171 - Chapter 180

Umalis si Rana na halatang inis. Pagkaalis niya, saka lang lumabas si Harmony mula sa fitting room.Nang makita siya ni Rosalie, bahagya nitong tinaas ang hawak na paper bag at ngumiti nang malambing, “Inako ko na, binili ko lahat ng ito para sa 'yo.”Kahit halatang para talaga sa kanya ang mga iyon, parang nag-aalala pa rin si Rosalie na baka mabigatan siya ng loob.Naramdaman ni Harmony ang init sa puso niya. Hindi niya pinansin ang mga tao sa paligid at bigla na lang niyakap si Rosalie.Nagulat si Rosalie sa biglaang yakap, pero narinig niya ang mahinang boses ni Harmony, “Mom, thank you.”Ngumiti si Rosalie, at parang bata ang kinakalma, marahan niyang tinapik-tapik ang likod ni Harmony, “You’re welcome. Ilang pirasong damit lang naman yan.”Hindi niya alam na ang pasasalamat ni Harmony ay hindi lang dahil binilhan siya ng damit, kundi dahil sa wakas ay naramdaman niya ang matagal na niyang hinahanap na pagmamahal ng isang ina.Mula sa sandaling naglakas-loob siyang yakapin

Nang maramdaman ni Darien ang kamay ni Harmony na humahawak sa kanyang piyama, bigla siyang nag-react, at namula ang mukha nito habang pinigilan ang kanyang kamay. Hindi ba, ganito na lang ba sila nagsimula? Si Professor Darien, hindi ba siya mahiyain?Sa oras na ito, tinitingnan niya si Harmony na namumula ang mukha, at alam niya na hindi niya maaring tanggihan ang pagkakataon na makipag-ugnayan ang kanilang dalawa. Matapos ang ilang sandali ng pag-aalinlangan, nag-usap siya, “K-kailangan ko munang humiga.”Bumawi ng kamay si Darien at tumingin kay Harmony na mahiyain na humiga sa kama. Ang mga kamay nito na humahawak sa kanyang damit ay para bang nanginginig, dahan-dahan, ayaw magpakita ng labis na balat. Habang unti-unti niyang tinatanggal ang kanyang damit, unti-unti ring nakikita ang kanyang napakapayat na baywang.Ang baywang na iyon ay talagang payat, parang bagong litaw na sanga ng willows sa tagsibol, at ang balat nito ay kasing puti ng niyebe, kumikislap sa dilaw na ilaw.

Paglabas ni Darien mula sa banyo, ramdam pa rin sa kanya ang malamig na hangin.Si Harmony naman ay nakahiga na sa kama, nakapikit, kunwari’y tulog.Pero alam niyang hindi pa ito natutulog.Tumayo muna siya sa tabi ng kama, at nang medyo mawala na ang lamig sa katawan niya, saka niya inangat ang kumot at humiga.Pagkahiga, kusa niyang niyakap si Harmony.Bahagyang nanginig ang katawan ng babae.“Nilalamig ka?” tanong niya. Akala niya kasi nadala niya ang lamig mula sa malamig na paligo.Mahinang sagot ni Harmony, halos bulong, “Hindi…”Pero nararamdaman niya ang kamay ni Darien na nakahawak sa kanya, ang parehong kamay na ginamit nito kanina bago siya pumasok sa banyo, kaya lalo siyang nahiya. Parang siya mismo ang gumawa ng ganoong bagay para dito.Napalunok si Harmony. Diyos ko, ang imahinasyon ko talaga sobra.Ramdam ni Darien ang paninigas ng katawan ng babae, kaya akala niya naiilang ito.“Don’t worry,” mahina niyang sabi, “hindi ko na uulitin o gagawin pa sayo ang kahit a

Pagkasabi ni Darien ay umalis siya sandali. Si Harmony naman ay hindi gaanong nag-alala, tumingin lang siya sa screen kung saan lumalabas ang mga pangalan at inisip kung gaano pa katagal ang hihintayin.Hindi nagtagal, bumalik na si Darien. Normal ang itsura niya nang tanungin si Harmony, “Pagod ka na ba sa katatayo?”“Hindi pa naman,” sagot ni Harmony nang totoo.Maliit pa ang tiyan niya kaya kaya pa niyang tumayo. Pero yung isang buntis na nakita nila kanina, ang laki na ng tiyan tapos may buhat pang bata, talagang hirap na hirap.Biglang may dalawang lalaking naka-uniform ng security na pumasok sa OB department. Nakita ni Harmony na dire-diretso silang lumapit sa ilang lalaking nakaupo sa mga upuan.“Pasensya na sir, pero para sa mga buntis talaga ang mga upuan na ito. Sana maintindihan niyo,” sabi ng isa sa mga guard.Kahit ayaw pa ng mga nakaupo, wala silang nagawa kundi tumayo.Maraming buntis ang agad nakaupo, hawak ang tiyan habang minamasahe ang mga nananakit na binti. P

Noong hapon ding iyon, palihim na sumakay si Harmony sa kotse ni Darien. Habang nasa loob, palihim din siyang tumitingin-tingin sa kanya.Nahuli ni Darien ang tingin niya at habang hawak ang manibela, tanong niya nang kaswal, “May kailangan ka ba?”Sabi ni Harmony, “Parang feeling ko may dalawang version ka.”Medyo natawa si Darien. “What do you mean?”“Yung itsura mo pag nagtuturo, hindi pareho sa araw-araw.”“In what way?”Nag-ipon ng lakas si Harmony bago sumagot, “Nakakatakot ka kasi.”Mabilis na kumislap ang tingin ni Darien. “Is it because I asked you to answer in class?”Umiling si Harmony.Nakatingin sa kalsada, saglit na natahimik si Darien bago nagsalita, “Kapag tinatawag ang estudyante para sumagot, ang purpose noon ay para manatili silang focused sa klase.”“Katulad ng kaibigan mo. Hindi lang ito ang unang beses na nahuli ko siyang natutulog, madalas din siyang mawala sa focus habang lecture.”Di napigilan ni Harmony na ipagtanggol si Sammy. “Si Sammy kasi… hindi