Nanuyo ang lalamunan ni Darien nang ibinaba niya ang bintana.Sa labas, nakatayo si Harmony, mahigpit ang kapit sa harap ng damit niya, namumula ang mukha at punong-puno ng kislap ang mga mata.Yumuko siya, dahan-dahang lumapit sa bintana.Kasabay ng malamig na simoy ay dumampi ang bango niya, at saka isang mabilis at magaan na halik sa labi ni Darien.Bago pa siya makareact, nakatayo na ulit si Harmony.“You said it, so I did it,” bulong niya, nanginginig ang boses.Pagkasabi nito, namumula siyang tumalikod at umalis.Sa loob ng kotse, ilang segundo pang tulala si Darien. Hindi niya namalayang napahawak siya sa labi niya, na parang naroon pa rin ang halimuyak ng halik niya.Unti-unti, ang dati niyang seryosong mukha ay napuno ng buhay, at isang ngiti ang gumuhit sa kanyang labi, ngiting hindi niya mapigilan.Sa kabilang banda, punong-puno ng tao sa field para sa stress-relief activity. May mahigit sampung booths ng games, at bawat laro may premyo kapag natapos.Nag-message s
อ่านเพิ่มเติม