All Chapters of สัญญารักไร้หัวใจ: Chapter 61 - Chapter 70

อคินัยค่อยๆ เลื่อนถาดโลหะตรงหน้าพราวฟ้าออกช้าๆ สิ่งที่อยู่ใต้ฝาครอบไม่ใช่อาหาร แต่เป็นกล่องกำมะหยี่สีแดงสด ที่เปิดออก เผยให้เห็นแหวนอีกวง ที่ดูเป็นทางการและมีดีไซน์ที่คลาสสิกกว่าวงที่เขากำลังถืออยู่ “พราวฟ้าครับ” อคินัยพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย แต่เต็มไปด้วยความรัก เขาจับมือพราวฟ้าไว้แน่น “ผมรู้ว่ามันอาจจะเร็วไป แต่ผมไม่อยากเสียเวลาอีกแล้ว คุณคือทุกอย่างที่ผมต้องการให้มาอยู่เคียงข้างผมตลอดชีวิต” เขาพูดต่ออย่างหนักแน่น “แหวนวงแรก วงที่ผมถืออยู่นี้ คือแหวนขอเป็นแฟน แหวนวงที่สองที่อยู่ในกล่องคือแหวนแต่งงาน” “พราวฟ้า คุณจะยอมให้โอกาสผม ได้เป็นแฟนของคุณและเป็นสามีของคุณได้ไหมครับ” พราวฟ้าทั้งตกใจและงงแล้วยังดีใจ หลากหลายอารมณ์ทำให้เธอถึงกับน้ำตาคลอ เธอไม่เคยคิดว่าความรู้สึกของเจ้านายจะจริงจังและมุ่งมั่นขนาดนี้ ความประหม่า ความเจ้าชู้ที่เคยเห็น ถูกแทนที่ด้วยการกระทำที่แสดงถึงความจริงใจทั้งหมด “คุณนัย” พราวฟ้าเรียกชื่อของอคินัยด้วยเสียงที่สั่นเครือ “ฉันไม่รู้จะพูดอะไรเลยค่ะ” “พูดแค่คำเดียวก็พอครับ พราวฟ้า” อคินัยตอบย้ำด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง พราวตะวันรีบลุก

ตอนที่59เสียงรัก (18+)ทันทีที่ประตูถูกปิดลง ชวินก็ดึงกานต์เข้ามากอดอย่างรวดเร็วและบ้าคลั่ง ความอ่อนโยนเมื่อครู่ถูกแทนที่ด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจยับยั้งได้ และมันก็ท่วมท้นจนแทบจะเผาไหม้มือของชวินเริ่มปลดชุดเดรสสายเดี่ยวของเธอออกอย่างบรรจง ไม่ใช่แค่ปลดแต่เป็นการกระชากเบาๆ ด้วยความอดทนที่หมดลง เขาก้มลงไปจูบซอกคอของเธออย่างดูดดื่ม แล้วฝากร่องรอยร้อนผ่าวไว้ด้วยริมฝีปากที่หิวกระหาย กานต์เองก็ตอบรับความเร่าร้อนนั้นด้วยการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออกทีละชิ้น มีเพียงเสียงหายใจหนักหน่วงและเสียงหัวใจที่เต้นรัวแข่งกับเสียงคลื่นภายนอก ชวินอุ้มเธอขึ้นมาในอ้อมแขน แล้ววางเธอลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา ก่อนจะโถมตัวลงมาทาบทับ เขาก้มลงจูบเธออย่างดุดันและลึกซึ้ง ปล่อยให้ความรักที่อัดอั้นมานานถูกปลดปล่อยออกมาทั้งสองเริ่มต้นด้วยใกล้ชิดที่คุ้นเคย กานต์โอบรอบตัวเขาแน่นเมื่อขวินโถมตัวลงมา การเคลื่อนไหวที่ช้าและลึกซึ้งทำให้ทั้งคู่ได้สบตากันอย่างยาวนาน จังหวะเนิบนาบแต่หนักแน่นเรียกเสียงครางต่ำๆ ออกจากลำคอของกานต์ เป็นการยืนยันความรู้สึกที่ไม่มีคำพูดใดๆ ต้องอธิบาย “อืม พี่วิน" เสียงของเธอแผ่วพร่าและยวนใ

ตอนที่61นึกว่าจะไม่ได้เจอกันอีกณิชาเห็นสายตาที่เด็ดขาดของอคิณแล้วรู้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น เธอจำต้องถอยก่อนในวันนี้ เธอหยิบแฟ้มเอกสารคืน “ค่ะ พี่คินน์ณิชาขอตัวค่ะ" เธอยิ้มเหยียดๆ อย่างเก็บความแค้น ก่อนจะเดินออกจากห้องไป แต่ในใจของเธอกำลังวางแผนที่จะกลับมาอีกครั้งเพียงครึ่งชั่วโมงต่อมา...อคิณคิดว่าสถานการณ์คลี่คลายแล้ว เขากำลังจะหยิบโทรศัพท์โทรหาพราวตะวัน แต่ประตูห้องทำงานของเขาก็ถูกเปิดเข้ามาอีกครั้ง โดยเป็นณิชาที่เดินเข้ามาอย่างรีบร้อน“พี่คินน์คะ ณิชาขอโทษจริงๆ ค่ะ" ณิชาพูดเสียงดังอย่างมีจังหวะ ราวกับต้องการให้ใครบางคนได้ยิน เธอทำทีเป็นเหนื่อยหอบ“นี่ณิชาผมบอกให้คุณ...” อคิณเริ่มไม่พอใจเขาพูดขึ้นมาด้วยเสียงทีดังและดุดันขึ้นมากณิชารีบเดินเข้ามาใกล้โต๊ะทำงาน เธอตั้งใจทำมือปัดแก้วน้ำ ที่วางอยู่มุมโต๊ะ และน้ำก็หกเลอะเทอะลงบนกางเกงสูทของอคิณทันที“ว๊าย!!! ขอโทษค่ะพี่คินน์” ณิชาอุทานออกมาเสียงดัง พร้อมรีบคว้าผ้าเช็ดหน้าของตัวเองออกมา เธอจงใจโน้มตัวลงไปใกล้ๆ อคิณและเช็ดกางเกงของเขาอย่างแนบเนียนและยั่วยวน โดยไม่สนใจว่าใครจะเข้ามาเห็นหรือไม่“คุณไม่ต้องมายุ่งณิชา" อคิณ

ตอนที่ 63 กระชับรัก (18+) หลังจากออกจากโรงพยาบาลมาแล้ว อคิณก็ไม่ได้พาพราวตะวันไปทานอาหารกลางวันกับพราวฟ้าและอคินัยตามที่บอกไว้แต่เขารีบขับรถกลับบ้านทันที พราวตะวันรู้ทัน แต่ก็ไม่ได้ขัดขืน เมื่อมาถึงบ้าน อคิณแทบจะปิดประตูบ้านด้วยเท้า เขาหันมาคว้าเอวพราวตะวันไว้แน่น แล้วดึงเธอเข้ามากอดไว้แน่นและเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ปั่นป่วนมาทั้งวัน อคิณซบหน้าลงกับไหล่ของภรรยา สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ อย่างคลายความตึงเครียด “พี่ขอโทษครับพราว" อคิณกระซิบเสียงแหบพร่า “พี่ขอโทษที่ปล่อยให้เรื่องบ้าๆ ของณิชาเข้ามาทำให้พราวไม่สบายใจ” พราวตะวันใช้มือลูบแผ่นหลังของสามีอย่างอ่อนโยน “ไม่เป็นไรค่ะพี่คินน์ พราวเข้าใจพี่คินน์ค่ะ พราวรู้ว่าพี่คินน์ไม่ได้อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น" อคิณเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรัก ความปรารถนา และความรู้สึกผิด เขาจ้องมองใบหน้าสวยของภรรยาด้วยความหลงใหล เขาเพิ่งตระหนักว่าเขาไม่สามารถยอมให้ใครหน้าไหนมาทำลายความสุขและความมั่นคงของครอบครัวเขาได้เลย “พราวเก่งมากครับ” อคิณยกมือขึ้นเชยคางของเธออย่างอ่อนโยน “พราวฉลาดและเด็ดขาดมาก ทำให้ณิชาไม่ได้ใจไปมากกว่านี้”

ตอนที่ 65 ไม่อิ่ม (18+) พราวตะวันรู้ดีว่าสามีของเธอยังคงเต็มไปด้วยความปรารถนา เพราะแท่งรักของเขาแข็งดันบั้นท้ายของเธอ เมื่อเลื่อนมือไปจับก็เจอเส้นเอ็นที่ปูดขึ้นตามแท่งรักของเขา แสดงให้เห็นว่ามันแข็งและมีความต้องการแค่ไหน เธอขยับตัวเล็กน้อยแล้วใช้มือของเธอจับไปที่แท่งร้อนของอคิณ แล้วหันมาเผชิญหน้ากับเขา ดวงตาของเธอหวานหยาดเยิ้มอย่างหิวกระหายและพร้อมที่จะมอบความสุขให้อคิณ “ตาพี่คินน์แล้วนะคะ” พราวตะวันกระซิบที่ข้างหูของเขาแผ่วเบา พวงนมอวบของเธอบดเบียดตัวของเขาจนทำให้อีกคนขนลุกซู่ อคิณมองพราวตะวันอย่างต้องการ เขาไม่ต้องพูดอะไรให้มาก แต่คนตรงหน้าก็รู้ว่าเขาต้องการเธอแค่ไหน พราวตะวันเริ่มใช้มือรูดลำแท่งเอ็นของเขาอย่างช้าๆ แต่ก็ทำให้อคิณแหงนหน้าสูดปากเร่าๆ ด้วยความเสียวซ่าน ทุกสัมผัสของเธอช่างอ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยความตั้งใจ มือของเธอทำให้เขาแทบขาดใจตรงหน้า แม้จะเชื่องช้าแต่ทำให้ไฟในกายของอคิณลุกโชนมากขึ้น “อ่า พราว อ่า เมียรักของผัว อ่า” อคิณครางต่ำในลำคอ น้ำเสียงของเขาแหบพร่าจนแทบจะกลืนหายไปกับเสียงน้ำ เขาใช้มือจับข้อมือของพราวตะวันไว้ เป็นการบอกให้รู้ว้าเขาต้องการมากก