Semua Bab รักเรากี่ซีซี (NC 18+): Bab 1 - Bab 10

บทที่ 1 ความผิดพลาดเสียงร้องไห้ของศศิตายังดังไม่หยุด เธอกับเบียร์ หรือ ชยากร พระเอกคู่จิ้นกำลังปลูกต้นรักกันได้เพียงไม่กี่เดือน แต่เขากลับต้องมาเจออะไรแบบนี้ เธอไม่อยากเลิกกับเขา ทุกอย่างมันกำลังไปได้ดี “ทำไม ยังไม่ยอมโทรไปอีก หรืออยากให้มันเห็นคลิปก่อน” ลักษณ์พูดอย่างไม่สบอารมณ์ คนอย่างเขาอยากได้อะไร ก็ต้องได้ แล้วเมื่อคืนนี้ เธอก็ตอบสนองเขาดีมาก ถึงจะเป็นครั้งแรกของเธอก็เถอะเธอทำเขาคึกหนัก คงเพราะแอลกอฮอล์ในเลือดด้วยหรือเปล่าที่ทำให้บทรักแสนเร้าใจจนยากจะลืมเลือน“ทำไม! แกต้องทำแบบนี้ แกยังเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่ไหม”“เธอคิดว่า เราเห็นเธอเป็นเพื่อนเหรอ มันไม่เคยมีความคิดนั้นในหัวเรามาตั้งนานแล้ว” ลักษณ์พูดเหมือนอย่างกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นเป็นสิ่งที่เขาวางแผนไว้แล้ว“ไอ้เลว!” คำด่าทอมาพร้อมเสียงฝ่ามือบางกระทบกับใบหน้าหล่อเหลา ถึงแรงเธอจะน้อยนิดแต่ก็ทำเขาชาไปทั้งใบหน้า ผิวขาวกระจ่างไร้ริ้วรอยของลักษณ์ ขึ้นรอยแดงเป็นรูปนิ้วมือทั้งห้าของเธอ “อย่าทำแบบนี้ ศิตา เธอก็รู้ว่าเวลาฉันโกรธ จะเป็นยังไง” ลักษณ์โมโหเพราะความเจ็บก็ส่วนหนึ่ง แต่ที่โมโหมากกว่า คือเรื่องที่เธอไม่ยอมเลิกกับไอ้

“อื้อ” เสียงครางของศศิตาดังขึ้น เธอเหมือนอยู่ในห้วงแห่งฝัน เจ้าชายสุดหล่อกำลังจุมพิตเจ้าหญิง เธอพร้อมจะล่องลอยไปอยู่ในดินแดนแห่งฝันพร้อมเขา ไอเย็นของเครื่องปรับอากาศสัมผัสกับผิวกายของเธอ ทั้งเสื้อกล้ามและกางเกงขาสั้น ถูกดึงออกจากร่างบาง ความเป็นสาวของเธอ ที่ผลิงามอยู่ต่อหน้าเขาตั้งแต่ตอนบ่ายของวัน เขาคงทนไม่ได้ถ้าจะให้ใครได้เชยชมมัน แม้แต่พนักงานผู้หญิงที่คลินิก เขายังไม่อนุญาตให้แตะต้อง แล้วแบบนี้เขาจะให้ผู้ชายหน้าไหนมาแตะต้องเธอ “พี่ไม่มีทางปล่อยเธอไป” สายตาของลักษณ์ดำมืด ด้วยความหึงหวง เขาไม่มีวันปล่อยให้ใครแตะต้อง ของของเขา ผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นของเขาเท่านั้น “อ๊า” ศศิตาร้องออกมาอย่างที่ไม่เคยร้อง เพิ่งจะเคยค้นพบเสียงแบบนี้ในตัวเอง เสียงร้องอย่างน่าอาย เขาเลียไล้อีกครั้งเมื่อความชุ่มฉ่ำของเธอมีมากขึ้น ยิ่งปาดชิมความหวานกลางกายก็ยิ่งมีมากขึ้นกว่าเดิม เขารู้ว่าเธอยังไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาเพราะความสนิทกันของทั้งคู่ทำให้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร “อย่า เสียว” เธอร้องครางออกมาเพราะความเสียว ทำไมในฝันถึงได้เสียวได้ขนาดนี้ เป็นอย่างนี้ท

“ถ้าไม่อยากท้อง ก็โทรไปเลิกกับมัน เดี๋ยวเอายาคุมฉุกเฉินให้กิน” ลักษณ์เสนอทางออกให้ ถ้าเสี่ยงไม่ยอมกินยาคุมฉุกเฉิน เธอเชื่อว่าเขาต้องทำให้ท้องได้แน่ แล้วช่วงนี้เป็นเวลาที่เสี่ยงกับการท้องสูงมาก เพราะเป็นระยะตกไข่ศศิตากดส่งข้อความไปหาพี่เบียร์ ชยากร เธอไม่กล้าพูดกับเขา ครั้งสุดท้ายที่คุยกันคือเมื่อวาน ทั้งสองคนยังคุยนัดหมายกันเรื่องทริปที่จะไปกันหลายคน และนี่จะเป็นการเปิดตัวของเธอกับเขา ใครจะคิดว่า ทุกอย่างจะพังไม่เป็นท่าเพราะเขา เพราะไอ้เพื่อนเลวของเธอ“พอใจหรือยัง เอายามาให้ฉันกินด้วย” ศศิตาบ่นออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ คอยดูนะถ้าเธอหลุดจากอ้อมแขนเขาได้นะ เขาจะไม่มีทางได้เข้าใกล้เธออีก“กินซะ” เขายัดยาเข้ามือเธอ“นี่แกมียาคุมฉุกเฉินติดบ้านเลยเหรอ”“จะกินไม่กิน หรือจะไปซื้อเอง ถ้าอยากเป็นข่าวก็ลองดู”“นั่นปากเหรอนั่น” ศศิตายัดยาเม็ดเล็กเข้าปากตามด้วยน้ำจนหมดแก้ว“อีก 12 ชั่วโมงต้องกินอีกเม็ด นอนนี่แหละไม่ต้องกลับห้อง เดี๋ยวไปเอาเสื้อผ้าให้” ลักษณ์ห่มผ้าให้เธอ ไม่อยากเห็นอะไรต่ออะไรที่ทำให้เขาแข็งอีก ถึงจะเคยเห็นเคยจับทุกส่วนของเธอมาแล้วก็ตาม แต่พอเห็นหลังจากได้ครอบครองมาแล้ว ความต้องการมาก

“รอง รอง ไม่เอาแล้วจำได้แล้ว จำได้แล้ว อ๊า ! บอกว่าจำได้แล้วไง อย่า ไม่เอา รองไม่เอา ตรงนั้นไม่เอา”“ไม่ทันแล้วบี๋ บี๋จำไม่ได้เองตอนแรก ตอนนี้เราอยากทบทวนให้บี๋ ให้บี๋จำได้ดีกว่าเดิม” เสียงเขาขาดหาย แทนที่ด้วยเสียงร้องครางของเธอ เขาจมจ่ออยู่กับส่วนล่างกลางกายของเธอ ดอกไม้งามที่เขาเชยชมเมื่อคืน ตักตวงความงามนี้เข้าปากไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง“บี๋สวยมาก เราชอบของบี๋” เขาชมไม่หยุดพร้อมทั้งซุกหน้าเข้าหาเธออีกครั้งและอีกครั้ง“ไอ้รอง! ไม่เอา! ยอมแล้ว ๆ” ศศิตาร้องพร้อมทั้งรีบกระถดกายหนีเขา“ยอมก็อ้า กว้าง ๆ”“ไม่ ๆ ยอม หมายถึง ไม่ลืมแล้ว จำได้แล้ว ไม่เอายังเจ็บอยู่นะ นี่แกไปอดอยากมาจากไหน” ศศิตาโวยวาย“ไม่รู้สิเห็นบี๋แล้วก็อยาก อย่างที่ไม่เคยเจอ”“หยุดเรียกฉันแบบนั้นได้แล้ว” ศศิตาบ่น จะมาเรียก บ่ง บี๋ อะไรกัน คนไม่ได้เป็นอะไรกัน เป็นแค่เพื่อน ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนนอนไปแล้วสินะ“ก็ได้ หิวแล้วสั่งอะไรมากินดี” ลักษณ์บอกกับศศิตา“แกควรไปทำอะไรอร่อย ๆ ให้ฉันกินสิ จะสั่งทำไม” ศศิตาบ่นว่าปกติเขาก็ทำอะไร ๆ ให้กินบ่อย ๆ ทำไมวันนี้สั่งอาหารมาให้ เพราะเธอชินฝีมือทำกับข้าวของเขามากกว่าจะสั่งซื้อจากข้าง

“บี๋ โซฟาหรือบนเตียง” เขาถามในขณะที่ใบหน้ายังซุกอยู่บนซอกคอขาวเนียน“อ๊ะ อย่าทำรอย เตียง เตียง อ๊ะ บอกบนเตียงไง” ศศิตาร้องทักเมื่อเขาพามานั่งบนโซฟาตัวใหญ่กลางห้องนั่งเล่น“ลองตรงนี้บ้างนะบี๋” เสียงทุ้มครางกระเส่า แสงแดดข้างนอกยังร้อนแรง แต่คงไม่เท่ากับความร้อนแรงของเขาและเธอในตอนนี้“ไม่เอา อย่าถอด” ศศิตาร้องห้ามเมื่อเขาดึงเสื้อยืดของเธอพ้นร่าง ไอเย็นของเครื่องปรับอากาศสร้างความเย็นวาบให้เธอทั้งร่างส่วนบนเธอกลับร้อนขึ้นมาอีกครั้งเมื่อสายตาและริมฝีปากหนาเข้าจู่โจมยอดถันสีแดงสด“รู้ไหม เราอยากดูดนมบี๋ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น นมโคตรสวยแต่ก็ยังมาทำนม” เขาบีบเคล้น ไล้ปลายลิ้น ละเลงทั่วปลายถันทั้งสองข้าง“อย่าพูดมาก อื้อ!” ศศิตากดหน้าเขาเข้ากับยอดอกของเธออีกครั้ง เวลานี้ใช่เวลาที่ต้องพูดไหม ตอนนี้อยากให้เขาเน้นการกระทำมากกว่าเสียงดูดพร้อมเสียงหัวเราะเบาจากคนใต้ร่าง ศศิตาดึงเสื้อยืดของเขาให้พ้นกาย เธอมอบจูบเขาอีกครั้งแนบทุกสัดส่วนเข้ากับร่างหนา เขาชันกายขึ้นเล็กน้อย พร้อมทั้งพยายามถอดกางเกงส่วนล่างของเขาและเธอออก ทุกอย่างถูกกำจัดทิ้งไม่รู้ตอนไหน ในหัวของเธอขาวโพลนไม่มีสิ่งใดให้คิดถึงสัมผั