Semua Bab แด๊ดดี้ลีลาร้อน: Bab 21 - Bab 30

“ไอ้...ไอ้...” เธอพยายามดีดดิ้นสุดฤทธิ์ กรีดร้องโวยวายไม่ขาดปาก ด่าทอสบถคำหยาบรัว ๆ “ไอ้บ้า! ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ไอ้บ้า ไอ้สารเลว ไอ้ชั่ว ฉันไปทำอะไรให้แกห๊า ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!!!”“หยุดโวยวายเถอะน่า เธอหนีไม่รอดหรอก!”“อ๊ากกกกก กรี๊ดดดดดด” แต่เธอไม่ฟัง กรี๊ดลั่นยิ่งกว่าตอนได้เจอไอดอล เพราะตั้งใจจะระเบิดแก้วหูของชายสามคนบนรถไม่ให้เหลือชิ้นดี“เฮ๊ย! หยุด!” แต่เธอไม่หยุด สั่งยังไงก็ไม่หยุด เขาจึงใช้ฝ่ามือปิดปากเธอไว้ แต่กลับโดนเธองับกัดขย้ำราวกับหมาบ้าที่กำลังคลั่ง“โอ๊ย! เฮ๊ย! ปล่อยนะโว๊ย” ทว่า นอกจากเธอจะไม่ยอมปล่อยมือเขาแล้ว เธอยังกัดแน่นกว่าเดิมอีกด้วย“โอ๊ย!”“บอสครับ ตบเลยครับ” ธนาแนะนำวิธีเอาตัวรอดจากหมาบ้า แต่เขากลับไม่เห็นด้วย เขาโกรธเธอนะ ที่เธอทำร้ายเขาขนาดนี้ แต่หากให้เขาทำร้ายเธอคืน เขาก็ทำไม่ลง“นี่แน่ะ!” เขาจับหมับหน้าอกอวบอิ่มแล้วขยำอย่างแรงจนสาวเจ้าอึ้งปนช็อค ยอมคายมือเขาออกจากปากแล้วยกฝ่ามือขึ้นตบหน้าเขาแทนเพี๊ยะ!“เฮ๊ย!” สองลูกน้องอุทานพร้อมกันด้วยความตกใจ ด้วยเจ้านายไม่เคยโดนใครตบมาก่อน ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มที่หญิงสาวมากมายอย่างจูบหอมคลอเคลียเลียไล

อัตต์วางร่างของเธอลงบนพื้นเรือยอร์ช แล้วมองเธอด้วยสายตาวามวาว เนื้อตัวของเธอแดงเรื่อไปหมด จากผลของการดีดดิ้นแผลงฤทธิ์ไม่หยุดหย่อน“คงอยากจะกรี๊ดมากสินะ อัดอั้นล่ะสิ”“อื้อ!” ตอนนี้เธอไม่ได้อยากกรี๊ดหรอก แต่เธออยากจะฆ่าเขามากกว่า...เธอจะทำยังไงดี เธอจะหนีไปจากความโชคร้ายนี่อย่างไร คิดสิคิด คิดให้ดีสิมะลิ...อ้า...ใช่สิ...ถ้าเธอลองแกล้งทำเป็นผีเข้าล่ะ ทำเหมือนว่ากำลังจะตายในไม่ช้า คนพวกนี้คงจะหวาดกลัวและอาจจะถีบเธอตกเรือก็ได้‘โอ้ว...ไม่...เธอถูกมัดไว้อย่างนี้แล้วจะว่ายน้ำเข้าฝั่งได้ยังไงล่ะ...นี่มันเป็นการฆ่าตัวตายชัด ๆ...แต่...ยังไงพวกมันก็คงไม่ปล่อยเธอไว้แน่ เธอเดาว่าหลังจากที่พวกมันเสพสมร่างเธอจนหนำใจแล้ว มันคงจะฆ่าเธอแล้วทิ้งลงทะเลให้ฉลามกิน...เพราะงั้น...ลองเสี่ยงดูก็ไม่เสียหลาย ยังไงเธอก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว!’“อัก...อึก...อ็อก” อยู่ ๆ เธอก็ตาเหลือกโปนเหมือนคนขาดอากาศหายใจที่กำลังจะตาย ตัวสั่นสะท้านเหมือนเจ้าเข้า ส่งเสียงร้องโหยหวนในลำคอราวกับเจ็บปวดทรมานเหลือแสน“เฮ๊ย! บอสครับ เธอเป็นอะไรครับ” ธนากับทรงกลดตกใจทำอะไรไม่ถูก คิดเพียงอย่างเดียวว่าเธอโดนผีเข้าอย่างไม่ต้องสงสัย แต่

เขากดร่างเธอลงนอนแผ่หลาแล้วคร่อมไว้ รั้งข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้เหนือศีรษะ จ้องมองดวงตากลมโตแป๋วแหววหวาดหวั่นกริ่งเกรงของหญิงสาวอย่างมาดร้ายเจ้าเล่ห์ นั่นเพราะเขาชักเริ่มสนุกกับการยั่วโมโหยัยตัวแสบคนนี้แล้วล่ะ“อยากโดนดีใช่มั้ย”เธอแอบกลัวเขาไม่น้อย เพราะคำขู่ที่ว่าจะปิดปากเธออีกสักรอบนั่นล่ะ ซึ่งมันคงเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากการประกบปากด้วยปากของเขา เธอไม่อยากโดนซ้ำสองซ้ำสาม แต่ก็ไม่อยากให้เขาเห็นว่าเธอเป็นแค่เหยื่ออ่อนแอไร้ทางสู้“ก็เอาซี่ คิดจะทำเรื่องระยำอยู่แล้วนี่...ไอ้ชั่ว!” เธอท้าทายเขาได้อย่างไรยัยโง่ ในขณะที่เธอเป็นฝ่ายเสียเปรียบทุกทาง เธอมันโง่ยัยมะลิซ้อนเขากดกรามแน่นเพื่อข่มอารมณ์ที่ซ่อนเร้น แน่นอนว่าไม่เคยมีใครด่าเขาได้ตลอดเวลาขนาดนี้มาก่อนเลย แต่ทำไมเขาไม่โกรธนะ เขาควรจะโกรธและโมโหเหมือนช้างตกมันสิ “ปากเธอนี่มัน!!”“คุณมันก็แค่ลูกหมาตัวน้อย เก่งก็แต่กับผู้หญิง คนชราและเด็ก ถ้าแน่จริงก็ปล่อยฉันสิ แล้วเรามาสู้กันตัวต่อตัว มวยไทยน่ะ เอามั้ย?” เธอท้าเขาต่อยอย่างไม่เกรงกลัว เธอมองไม่เห็นหรือว่าเขาตัวโตกว่าเธอแค่ไหน หากเปรียบกับสัตว์ เขามันระดับเสือหรือสิงโต ส่วนเธอเป็นได้แค่ล

“ได้ครับ แล้วบอสล่ะครับ จะกินที่ห้องกินข้าว หรือว่ากินในห้องรับรอง”“แล้วนายจะกินอะไร ระหว่างลูกตะกั่วกับลูกตีน!” เขาปรามลูกน้อยด้วยสีหน้าเย็นชา “จะไปไหนก็ไป”“ครับ ผมจะไปบอกพ่อครัวให้เตรียมอาหารแล้วกัน บอสอยากได้อะไรเพิ่มอีกมั้ยครับ”“มีสิ” เขาแค่อยากแน่ใจบางเรื่อง แม้มันไม่ได้สำคัญอะไรต่อแผนการแก้แค้นของเขาเลย “ไปสืบมาซิ ว่ายัยนั่นเป็นเมียน้อยไอ้ธามไทจริงรึเปล่า”“ครับบอส”เมื่อทรงกลดกลับออกไปแล้ว อัตต์นั่งจิบไวน์ต่ออย่างเคร่งเครียด กล่อมเกลาอารมณ์ขุ่นมัวของตนเองด้วยไวน์ราคาแพง และแสงดาวที่ระยิบเต็มฟ้าเขานั่งเพียงลำพังที่โต๊ะริมสระน้ำ ใกล้กับห้องที่เขาใช้ขังหญิงสาวเอาไว้ เขาแทบไม่ต้องเดาเลยว่าป่านนี้ยัยตัวแสบยังนอนร้องไห้อยู่ เพราะเขาได้ยินเสียงสะอื้นดังแว่วปนมากับสายลมเป็นระลอก“เฮ่อ...คิดอะไรมากวะ ก็แค่...” เขาพยายามปลดเปลื้องความกระวนกระวายใจและความรู้สึกผิดออกจากใจด้วยการบอกว่าเธอมันก็แค่เมียน้อย เพราะฉะนั้น เขาไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดอะไรเลยต่อหญิงสาวที่ชอบแย่งสามีของคนอื่น “แต่เธอยังบริสุทธิ์อยู่นะโว๊ย...เฮ่อ...มันอะไรกันวะเนี่ย...แล้วทำไมเราจะต้องไปหมกมุ่นคิดเรื่องนี้ให้มันปวด

“ใช่! ชั่ว! เลวทราม! และก็ไร้ความเมตตาด้วย” ใบหน้าคร้ามก่ำแดงด้วยฤทธิ์ของอารมณ์และราคะ ใบหน้าสวยแดงเรื่อกับดวงตาชุ่มน้ำทำให้หัวใจเขาสั่นไหว ริมฝีปากอิ่มสวยเหมือนผลลูกพีชยั่วเย้าอารมณ์ของเขาเกินกว่าจะระงับใจไหว เขาไม่เคยรู้สึกรุนแรงกับใครแบบนี้มาก่อนเลย เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ที่รู้สึกกับผู้หญิงที่เพิ่งเจอกันวันแรกได้ขนาดนี้“เอาเลย อยากทำอะไรก็ทำเลย” เธอกดกรามแน่น มองหน้าเขาด้วยความคลั่งแค้นชิงชัง“ไม่ต้องท้า ทำแน่ จะทำให้คุณเหมือนตกนรกทั้งเป็นเลยล่ะ” ขาดคำนั้น เขาถลกกระโปรงของเธอขึ้นไปคาพักอยู่ที่สะเอว เผยกายเปล่าอล่างฉ่างแสนงดงามที่เคยผ่านการชำแรกจากเขามาแล้ว ความขาวผุดผ่องนวลเนียนแต้มไรขนอ่อนนุ่มเล็กน้อยยังเหลือร่องรอยแดงฉ่ำจากฝีมือของเขาเธอหลับตาแน่น ความเจ็บปวดในหัวใจทำให้เธอกลั้นอาการสะอื้นไม่ไหว เธอไม่อยากร้องไห้ต่อหน้าคนชั่วคนนี้อีกเลย แต่เธอทนไมไหวจริง ๆ“ฮือ...สารเลว”“แล้วก็...” เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วจัดการถ่ายภาพส่วนบนของเธอไว้ เธอตกใจชะงักเมื่อได้ยินเสียงกดชัตเตอร์ จึงลืมตาขึ้นมองแล้วก็ได้เห็นว่าเขาใช้โทรศัพท์มือถือของเธอถ่ายภาพเธอไว้หลายช็อตเลยทีเดียว“ทำ