Semua Bab แด๊ดดี้ลีลาร้อน: Bab 11 - Bab 20

“อืออออ เสียว...เสียว...เสียวจังค่ะแด๊ด แด๊ดขาหนูเสียว อูยยย...อ่า...” เสียงครางของสาวน้อยราวกับแมวหิว ซึ่งทำให้เขารู้สึกดีไม่น้อย ปากลิ้นจึงเร่งเล้าหนักกว่าเดิมอีกหลายเท่า“โอวววหอมหวานเหลือเกินเบบี๋...” ปากลิ้นจูบเลียหน้าอกจนเปียกฉ่ำ ฝ่ามือใหญ่สอดผ่านขอบกางเกงใจตัวจิ๋ว ละเลงห้านิ้วสัมผัสเนินสวาทอิ่มสวยเต็มไม้เต็มมือแล้วขยำบีบรุนแรง ก่อนจะส่งนิ้วกลางชำแรกร่องสาวแรกแย้ม แตะไล้เม็ดกระสันเสียวงดงามแล้วกดคลึงไปพร้อมกับการดูดเลียหน้าอก“อู๊วส์...แด๊ดขา...อ๊า...ษา...ษา...อ๋อย...อ๋อย...อ๊อยแด๊ด อือ เสียวจังค่ะ เสียว เสียวไปทั้งตัวเลย” ใบหน้าสวยบิดเบ้เหมือนทรมาน กัดริมฝีปากเก็บกลั้นอารมณ์กระสันซ่านที่กระทุ้งไม่หยุด กายสาวบิดส่ายเว้ววอนออดอ้อนมากกว่าจะถอยหนี แอ่นโหนกสวาทสู้กับนิ้วมือร้ายกาจที่กระหน่ำถูถี่ยิบ “อื้อ...”โอยยย...ทำไมมันสุขอย่างนี้นะ สุขอย่างเหลือล้นจนบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้“แดดดี้ขา...” การได้อยู่ในวงแขนของผู้ชายที่รัก การได้สัมผัสลึกซึ้งร่วมกัน มันช่างเป็นโมเม้นต์แสนพิเศษที่เต็มไปด้วยความหมายจริง ๆให้ตายเหอะ! เธอเสียวจนสั่นไปทั้งตัวแล้วนะ เมื่อไหร่เขาจะปลดปล่อยเธอจากความทร

“แป๊บเดียวนะเบบี๋...” เขาก้มลงจูบริมฝีปากสั่นพร่า ลำดุ้นกดคลึงอย่างเชื่องช้า ไหวโยกไปมาสร้างความคุ้นชิน สัมผัสตอดไต่ต่อมเสียวภายในอย่างนุ่มนวลอ่อนหวาน ส่ายสะเอวอย่างเป็นจังหวะ ขยับสะโพกขึ้นลงราวกับคลื่นในทะเลความเป็นชายฝังอยู่ในร่างของเธอแล้วนะ ศลิษากระซิบบอกตัวเอง มันทำให้เธอรู้สึกมีความสุข ความสุขนั่นเองที่เข้ามาแทนที่ความเจ็บทรมาน...อ่า...เธอจูบแลกลิ้นกับเขาอย่างมูมมาม สวมกอดกายแกร่งเอาไว้ไม่ยอมปล่อยให้เขาหายไปจากโลกของเธอ“แดดดี๊ขา...ษาเป็นของแด๊ดดี้แล้วใช่มั้ยคะ”“แด๊ดต่างหากที่เป็นของหนู...เบบี๋”เธอไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย ร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อนของเธออยู่ภายใต้กายแกร่งของเขาแล้ว พ่อทูนหัวสุดหล่อของเธอ เจ้าของเอ็นดุยาวสิบนิ้วที่ฝังอยู่ในช่องสวาทของเธออย่างกระหาย...“อื้อ อ๊า...ซี๊ดส์...ใหญ่มากเลยค่ะแด๊ด” ท่อนเหล็กร้อนฉ่ายาวสิบนิ้วอัดแน่นในช่องทางรัก ผิวหนังสีน้ำผึ้งเงางามมีเส้นเอ็นเขียวผุดรอบลำคัดเป่ง ขับเคลื่อนเลื่อนขยับด้วยความยาก เนื่องจากช่องรักของสาวน้อยเพิ่งเคยได้ต้อนรับผู้บุกรุกเป็นครั้งแรก แต่กระนั้นความยืดหยุ่นของช่องนุ่มก็ทำให้ทุกอย่างเริ่มคลี่คลาย น้ำเหนียวใสหลั่งชโลมช

“ทำสิ่งที่คุณถนัดสิคะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว” รอยยิ้มอำมหิตของหญิงวัยสี่สิบ บอกว่าจงฆ่าผู้หญิงคนนั้นซะ “ฉันมั่นใจว่าคุณสามารถช่วยฉันได้แน่นอน มาเฟียอย่างคุณ จัดการเรื่องแค่นี้ได้สบาย”เขายิ้มมุมปากอย่างรู้ทัน เธอคิดว่าเขาเป็นคนบ้ายอรึไง ชมอยู่ได้ว่าเขาฆ่าคนเก่ง“ทำให้คน ๆ หนึ่งหายไปใช่มั้ย”“ถ้าคุณช่วยฉัน ฉันจะอำนวยความสะดวกให้คุณทุกอย่าง ไม่ใช่เฉพาะเกาะรังนก คุณจะเปิดบ่อนคาสิโนและเปิดผับด้วยใช่มั้ย”เขายอมรับว่าหญิงผู้นี้ฉลาด รู้จักเอาของหวานมาหลอกล่อคนทะเยอทะยานอย่างเขา“ขอข้อมูลของเป้าหมายด้วยครับ”ดารินยิ้มด้วยความสาแก่ใจ ล้วงซองเอกสารสีน้ำตาลออกมาจากกระเป๋าสะพายราคาแพง ยื่นให้เขาอย่างเต็มใจและล้นเหลือความหวัง“นี่ค่ะ ข้อมูลของมัน!”อัตต์รับซองสีน้ำตาลมาถือไว้ ไม่คิดจะเปิดออกดูแม้แต่น้อย “ผมจะจัดการให้ภายในสามวัน แต่ผมอยากได้เอกสารสัญญาเกี่ยวกับการซื้อขายบ้านภายในวันพรุ่งนี้ โอเคมั้ยครับคุณดาริน!”“อืม...ก็ได้ค่ะ เพราะยังไงฉันก็เชื่อใจคุณอยู่แล้ว หวังว่าเราจะร่วมงานกันได้อย่างดีนะคะ”“ขอบคุณนะครับที่ไว้ใจผม”มาเฟียหนุ่มบอกลาลูกสาวของอดีตผู้พิพากษาแล้วก้าวออกจากคฤหา

“ใจตรงกันเลยครับ”“คุณบอกว่าเพิ่งย้ายกลับมา”“ใช่ครับ ผมทำธุรกิจอยู่ทั่วเอเชีย...” เขาบรรยายสรรพคุณผ่านน้ำเสียงที่สดใส “ส่วนมากเป็นธุรกิจเกี่ยวกับการท่องเที่ยวน่ะครับ นี่ครับนามบัตร”เขายื่นนามบัตรให้เธอ...“อัตต์ มหาเมฆ...CEO กลุ่มบริษัท MHH”“โรงแรมคาสิโนน่ะครับ มีอยู่ทั่วเอเชีย แต่สาขาต่อไป ผมเล็งที่นี่ไว้”“อ้อ...งั้นที่คุณ...เอ่อ...ขอโทษนะคะ ที่คุณเชิญฉันมานั่งด้วย เพราะคุณรู้ว่าฉันเป็นใคร คุณก็เลย...”“ผมรู้ครับว่าคุณคือใคร แต่ผมไม่ได้สนใจโปรไฟล์ของคุณเท่ากับ...ความเป็นคุณ”“ความเป็นฉัน?”“คุณน่ารักดี รู้ตัวรึเปล่าครับ”หัวใจของวีรณาเต้นรัวไปหมด เขารุกแรงมาก มากจนเธอตั้งตัวไม่ทัน“คุณแน่ใจนะว่ารู้จักฉันจริงๆ”“ผมรู้แค่ว่าคุณเป็นลูกสาวของท่าน สส.วัฒนา เป็นน้องสาวของท่านนายกธามไทคนดังของเมืองนี้ นอกจากนั้นผมก็ไม่รู้อะไรอีกเลย นอกจากความสวยและความฉลาดของคุณ แต่ถ้าคุณอนุญาตให้ผมรู้จัก มากกว่านี้”“คุณจะให้ฉันช่วยเหลือคุณด้านธุรกิจ?”“อย่าดูถูกความสวยของตัวเองขนาดนั้นสิครับ คุณคิดว่าผมเข้าหาคุณเพราะเรื่องธุรกิจเหรอ”“เอ่อ...” เธอไม่ทันจะตอบเขา โทรศัพท์ของเธอดังขึ้นเสียก่อน ซึ่งเป็นสา

เธอวิ่งผ่านหน้ารถหรูคันสีดำไปได้สามก้าวเท่านั้น ด้วยนึกรู้ว่าต้องเป็นพวกเดียวกันแน่ จึงหยุดวิ่งแล้วหันมายกนิ้วกลางให้คนในรถ ก่อนจะวิ่งต่อแบบไม่เห็นฝุ่น ราวกับสวมรองเท้าสเก็ต“โอวว...อะไรวะเนี่ย” อัตต์นิ่งเหมือนหุ่นไปเลย สาบานเลยว่าเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ไหนวิ่งเร็วขนาดนี้มาก่อน แถมหน้าตายียวนกวนประสาทเอาเรื่องเสียด้วย“อะ...อะไรกันวะ” เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิงตัวเล็กจะสามารถล้มผู้ชายร่างถึกสองคนนั้นได้ และเขาตาฝาดไปรึเปล่าที่เห็นเธอยกนิ้วกลางให้เขาอย่างท้าทายไร้ความหวาดกลัว“นี่เหรอวะ...เมียน้อยไอ้บ้านั่น!”ขาดคำนั้น ประตูรถส่วนหน้าถูกเปิดพลั๊วะ ธนากับทรงกลดหอบสภาพเจ็บปวดขึ้นรถอย่างทุลักทุเล วินาทีนี้ แม้ไม่อาจสู้หน้าเจ้านายได้ แต่ก็ยังดีกว่านอนให้รถเหยียบตายอยู่บนถนน“ขอโทษครับบอส” ทั้งสองกล่าวพร้อมกัน แล้วก้มหน้าเตรียมโดนด่าชุดใหญ่อัตต์กัดกรามแน่น “เพิ่งเคยเห็นมังกรดำกลายเป็นหมาก็คราวนี้!!!”“ขอโทษที่ทำให้ผิดหวังครับบอส” ทรงกลดจับพวงมาลัยแน่น ตัวเขาเองก็ผิดหวังในตัวเองจนอยากไปลบรอยสักมังกรที่กลางแผ่นหลังเสียเดี๋ยวนี้“แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาเลยนะครับบอส” ธนา ยอมโดนเจ้านายเขกก