Semua Bab แด๊ดดี้ลีลาร้อน: Bab 31 - Bab 40

“โอวว...” ใบหน้าคร้ามแดงก่ำ มองเธอด้วยอารมณ์ปรารถนา ขณะกดนิ้วซุกช่องสวาทแล้วตะบันเด้าชนิดถี่ยิบจนเสียงดังจ๊อกแจ๊กลั่น“ซี๊ดส์....อ่า...” เธอเผลอร้องครางออกมายามกายสั่นกระตุกร่อน กล้ามเนื้อกดเกร็งจนปวดหนึบไปหมด ปลดปล่อยน้ำหวานสวาทออกมาชโลมนิ้วจนเปียกแฉะและฉ่ำไปทั้งยวง“อ่า...” เขาส่งเสียงครางอย่างพึงพอใจ ดื่มด่ำกับความหอมหวานจากทรวงอกสวยอย่างไม่รู้เบื่อ กระตุ้นโหนกอูมอย่างเร่าร้อน ป้อนความสุขเสียวให้เธออย่างไม่ขาดตอน ออดอ้อนด้วยการอมเม็ดถันเล่นในปาก แล้วตวัดดูดดุนจนเธอดิ้นพล่าน“โอวว...” เมื่อดูดเลียทรวงอกทั้งสองข้างจนหนำใจแล้ว เขาเลื่อนใบหน้าขึ้นจูบซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น ปล่อยช่วงล่างของตนลงบดเบียดกายสาวไว้แนบแน่น กดคลึงสัมผัสโหนกอิ่มอย่างคลั่งไคล้กระหืดกระหาย“อื้อ...” เธอเม้มริมฝีปากแน่น ร้องงึมงำต่อต้านอยู่แต่ในลำคอ กระทั่งสายตาของเธอสัมผัสเข้ากับบาดแผลใต้กรามด้านซ้ายของใบหน้าเข้ม มันทำให้เธอตกใจไม่น้อย เพราะเขามีบาดแผลตรงที่เดียวกับคนที่เธอเคยรู้จัก คนที่หายไปจากชีวิตของเธอมายี่สิบปี รุ่นพี่ในโรงเรียนมัธยมที่เธอเคยบอกรักในวันที่เขาเรียนจบมัธยมต้น มนุษย์ที่มีข่าวลือว่าตายไปนานแล้ว‘พี

“โอว...โอย...” เธอปล่อยให้เขาตักตวงความสุขจากเรือนร่างของเธออย่างเต็มที่ เขาจัดหนักเธอทั้งคืนแบบต่อเนื่อง โดยไม่ยอมหยุดให้เธอได้พักหายใจเลย เธอเองไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าหลับไปตอนไหนทว่า เมื่อตื่นอีกที ก็พบว่าแสงแดดในยามสายได้ส่องผ่านหน้าต่างที่มีกระจกใสกั้นเข้ามาแล้ว“อืม...อ่า...เช้าแล้วเหรอ?” เธอถามกับตัวเองด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน ก่อนจะก้มมองลำแขนแข็งแกร่งที่ปล่อยทิ้งลงมาตรงช่วงสะเอวของเธอ โดยฝ่ามือใหญ่ตวัดขึ้นมากอดกุมหน้าอกของเธอไว้ ราวกับเป็นเจ้าข้าวเจ้าของมันอย่างนั้น “อะ...อือ...”วินาทีแรกที่สติกลับมาก็ทำให้เธอรู้ว่าเธอนอนอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มร่างใหญ่สุดแข็งแกร่ง เขายังเปลือยเปล่าล้อนจ้อนเหมือนเมื่อคืน ลำร้อนที่รุกล้ำช่องสวาทของเธอทั้งคืนไม่ได้หลับใหลเหมือนเจ้าของ เธอรู้สึกได้ว่ามันกำลังดิ้นขยับอยู่บนง่ามก้นของเธอเสียงกรนแผ่วเบาใกล้หูบอกว่าเขายังฝันหวานไม่หยุดหย่อน กิจกรรมสวาทแบบมาราธอนคงทำให้เขาเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าและหมดแรงไม่น้อยเธอถอนหายใจแผ่วเบา เวลานี้ความเจ็บที่ร่างกายได้รับยังไม่เท่ากับที่ใจมันรู้สึก แม้เขาจะทะนุถนอมเอาใจในทุกขณะของการร่วมรัก แต่การที่เขาทำเหมือนเธอเ

“อย่ายุ่งกับพวกเขานะ!”“มันก็คงแล้วแต่ความประพฤติของคุณ...คุณมะลิ” เขาเรียกชื่อเธอครั้งแรก ก่อนจะบ่นงุบงิบ “ว่าแต่ทำไมคนที่ชื่อมะลินี่...อ้วนทุกคนเลย”เธอฉุนจัด “ท่าทางคุณจะมีปมเรื่องคนอ้วนนะ ขอให้คุณได้เมียอ้วนเหมือนตุ่มแล้วกัน”แช่งแล้วก็ลุกขึ้นยืนแล้วก้าวออกจากห้องน้ำไป เขาไม่รอช้ารีบตามออกไปทันที“เมื่อกี้เจ้านายคุณโทรมาด้วยแหละ”เธอตกใจไม่น้อย “จริงสิ”“แต่ไม่ต้องห่วงนะ ผมลางานให้คุณแล้ว”“คุณจะบ้าเหรอ คุณมีสิทธิ์อะไร”“ก็มีสิทธิ์ ในฐานะ...นายทาสของคุณมั้ง”“นายทาส!”“ก็คุณเป็นเชลยผมไง ผมก็ต้องเป็นนายทาสสิ”“โรคจิต!”“นี่ถ้าไม่ติดงานนะ ฮึ่ม! จะจัดให้หนักอีกสักรอบสองรอบ แต่งตัวซะ เดี๋ยวจะให้คนเอาอาหารมาให้”โดยไม่ต้องให้เขาสั่งซ้ำสอง เธอรีบแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อยในเวลาอันรวดเร็ว ด้วยเสื้อผ้าชุดเดิมนั่นล่ะ เขารีรอครู่หนึ่ง ก่อนหันไปคว้ากุญแจมือและโซ่ตรวนเตรียมพันธนาการเธอไว้เหมือนเดิม“เอ่อ...อย่าใส่กุญแจมือฉันได้มั้ย ถึงยังไงฉันก็ออกไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว ฉันหนีคุณไม่พ้นหรอก”“แต่คุณฤทธิ์มากจะตาย” เขายังไม่ไว้ใจเธอหรอกนะ ตัวแสบอย่างเธอ อาจคิดทำอะไรที่น่ากลัวอีกก็ได้ เพราะงั้น ระหว่าง

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเธอคือยัยมะลิซ้อน เด็กสาวอ้วนกลมลูกสาวของดาบมงคล อดีตตำรวจที่มีส่วนร่วมในการสังหารคนในครอบครัวของเขาเมื่อยี่สิบปีก่อน คนที่มาเจอที่ซ่อนตัวของเขาแล้วลากตัวเขาออกไปทางสวนมะพร้าวด้านหลังบ้าน เพื่อหลบจากสายตาของคนในทีมฆ่า แล้วผลักเขาเข้าไปในป่ารกชัฏ“หนีไปซะ ไปให้ไกล แล้วอย่ากลับมาอีก” เขาจำประโยคนั้นได้ดี และยังจำขึ้นใจจนถึงตอนนี้อัตต์ยอมรับว่ารู้สึกผิดนิดหน่อยเมื่อได้รู้ความเป็นมาของเธอ แต่กระนั้นเขาก็แอบคิดว่าอย่างไรบิดาของเธอก็มีส่วนร่วมด้วย แม้จะไม่ได้ลงมือฆ่าใครเลยสักคนเดียว เขาก็ยังเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดอยู่ดี“ทำไมถึงช่วยเรานะ” อาจเป็นเพราะลึก ๆ แล้วเขาไม่ได้เป็นคนชั่ว หรือไม่ก็เกิดนึกเวทนาสงสารเด็กขึ้นมาจึงทำไม่ลง ว่าแต่ลูกสาวของเขาล่ะ เธอจะรู้รึเปล่านะ ว่าบิดาเคยทำเรื่องร้ายแรงเอาไว้“เอาไป”เมื่อกลับมาถึงเกาะ เขาตรงไปหาเธอที่ห้องทันที แล้วโยนถุงใส่เสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ให้เธออย่างหยาบหยามทำเหมือนไม่ใส่ใจ ทั้งที่ตั้งใจซื้อหามาให้เธอและคิดถึงเธอตลอดทั้งคืนที่หายไปเธอหยิบถุงใส่ของมาดู แล้วเงยหน้ามองเขาอย่างไม่เข้าใจ “ฉันถามคุณจริง ๆ เถอะ คุณทำแบบนี้ทำไม ฉัน

เขาตาลุกวาว พลิกร่างเธอกลับมาเผชิญหน้ากับเขา สองสายตาประสานกันนิ่งนาน กว่าที่เขาจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “จริงเหรอ ที่ไหน บอกผมมาสิ”เธอพยายามปั้นหน้านิ่ง เพื่อไม่ให้ดูตื่นเต้นเกินไปเมื่อได้ใกล้ชิดกับเขาอีกครั้ง“อืม...เอาเป็นว่าฉันจะบอกคุณ หลังจากที่คุณปล่อยตัวฉันไปแล้ว”เขาหรี่ตามองเธออย่างสงสัย “แล้วผมจะแน่ใจได้ไงว่าคุณจะไม่หักหลังผม”“ถ้าฉันหักหลังคุณ การฆ่าฉันมันก็ไม่ใช่เรื่องยากนี่นา มาเฟียอย่างคุณจัดการเรื่องแบบนี้ง่ายจะตาย”เขาคงจะฆ่าเธอหรอก เขาจะฆ่าผู้หญิงที่เขารักได้ยังไงกัน เธอมันไม่รู้อะไรเลย“แต่คุณยังไม่ควรปรากฏตัวตอนนี้ เอาไว้ให้ตำรวจออกหมายจับยัยคุณนายดารินซะก่อน ตอนนี้ตำรวจกำลังรวบรวมหลักฐานอยู่ คิดว่าไม่น่าจะเกินสองสามวันนี้แหละ”“คุณดารินโดนจับหรือคะ ข้อหาอะไรคะ”“ทุจริตคอรัปชั่น แล้วก็...จ้างวานฆ่า...คุณไม่ใช่คนแรกหรอกมะลิ ผู้หญิงคนนี้ร้ายกว่าที่เราคิดเยอะ”“โอว ไม่อยากจะเชื่อเลย ชีวิตเธอสมบูรณ์แบบมาก เป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉาคนหนึ่ง”“แต่ตอนนี้เธอกลายเป็นผู้ต้องหาไปแล้ว”“ฉันเดาว่าคุณเป็นคนรวบรวมหลักฐานส่งให้ตำรวจใช่มั้ยคะ และคุณกำลังจะล้มใครบางคนด้วยวิธีการเดี