All Chapters of MR SEA-MANLOLOKO : Chapter 61 - Chapter 70

"AKO ANG nababahala, Honey. Hanggang ngayon ay ayaw pa ring harapin ni Cassandra ang asawa niya," malungkot na wika ni MaCon. "Parang lagare na nga si Tommy sa kapaparoo't parito, Hon. Kung noon ay ang mga biyanan lamang niya ang iniiwasan, ngayon ay lahat na sila. Kahit si Tan-Tan ay iniiwasan na rin samantalang wala namang kasalanan sa kaniya ang batang iyon," sabi pa ni Clarence. Tama, ilang buwan na ang lumipas simula nanirahan sa Baguio ang dragona. Mag-anim na buwan lamang ang tiyan nito ng mga panahong iyon. Nasa last month of pregnancy na ito sa kasalukuyan. Ibig sabihin ay mag-apat na buwan na ring pabalik-balik doon ang asawa nito. Ngunit wala ni isang pagdalaw nito ang hinarap ng buntis. Ang maganda lamang ay hinayaan nito ang sanggol na kalaro ng asawa. Nagkukulong ito kapag dumadalaw si Tommy. Sa mag-apat buwan nito sa Baguio ay ganoon ang set up nito. Malapit na rin itong manganak. Ilang araw na lamang ang nalalabi sa due date nito. "Sana nga lang ay makumbinsi nati

"You are planning to kidnap your wife?" tanong ni MaCon sa manugang nang ipinahayag nito ang balak. "Opo, Mommy. I really miss her." Kakamot-kamot sa ulo na pag-amin ni Tommy. Kaso ang biyanan niyang lalaki ay iba. Kaylawak ng ngiting nakapinta sa mukha nito. Hindi pa man sila sumasang-ayun sa plano niya ay alam niyang papayag ito. Sa hitsura pa lamang nito ay walang pag-aalinlangang pagpayag ang itutugon nito. "Honey, mukhang ikaw na naman ang may pakana nito ah. What's on that grinning?" paninita tuloy ni MaCon. "Masaya lang ako, Hon. Itong manugang natin dinaig pa ang manugang natin kay Mariz. Noong nagtanan ang dalawa hindi pa sila mag-asawa kaya masasabing kidnapping at pagtatanan. Kaso itong si Tommy ay anong masama kung dadalhin niya kung saan-saan ang asawa niya? My goodness! Cassandra is still his wife so no one will think and believe that there's kidnapping between them," napapailing nitong pahayag. Tuloy! Kahit nasa harapan siya ng mga biyanan ay hindi maiwasang mapaka

"NASAAN BA ba ang anak natin, hon? Aba'y saan nagpunta ang babaeng iyon?" Sinalubong ni MaCon sa asawa."Huh! Ano ang alam ko riyan, hon. As you can see kadarating ko lang ah," may pagtatakang ani Clarence.Kaso walan siyang nakuhang sagot mula rito. Dahil bukod sa nagpalakad-lakad ang asawa niya ay iba ang sinabi."Makukurot ko na talaga sa singit ang babaeng ito oo. Dumadalas na ang paglabas niyang hindi nagpapaalam. Wala namang problema kung gusto niyang mamasyal o magtungo kahit saan basta magpaalam man lang sana siya. Upang sa ganoon ay hindi tayo nag-aalala ng ganito," anito na panay ang pagparoo't parito."Baka naman late lang na makauwi, hon. Kagaya sa mga nagdaang araw ay maaring hindi na naman niya namalayan ang paglipas ng mga oras," aniyang muli.Kaso ganoon pa rin. Para itong nasa harapan ng korte na nagtatanong sa nasasakdal. Siya tuloy ang nahihilo dahil sa kilos nito. Ngunit ayaw din naman niyang siyang mag-asawa ang mag-away. Kaya't hinayaan niya ito sa ganoong sitwas

FEW days later..."Good morning, Mommy, Daddy, may bisita pala kayo. Akyat na lang muna kami ni Sean, mamaya na lang kami bumaba," ani MK.Hindi naman kasi niya akalaing may bisita ang mga magulang niya. Hindi tuloy siya nakapag-ayos, wala namang masama sa suot niya kaso pambahay. At isa pa ay mukhang kagalang-galang ang mga ito."Same to you, Hija. Good morning to you and our grandchild. Pero hindi kami ang may bisita kundi kayong mag-ina. Nagkataon lamang na kami ang nandito kaya hinarap na muna namin. Come here, Mariz anak." Tinapik ni MaCon ang katabing upuan tanda ng pagpapaupo sa anak."Tama ang Mommy mo, anak. Kayong mag-ina ang may bisita kaya halika na rito. Mamaya niyan eh magwawala ang FLYING DRAGON mo," nakangiti namang saad ni Clarence.Wala siyang maunawaan, paano nangyaring siya ang may bisita? Kung may bibisita man sa kaniya ay walang iba kundi ang asawa niya. Ang asawa niyang ilang araw na rin simula noong ihinatid silang mag-ina sa tahanan ng mga magulang niya. Ganoo

"WHO ARE they? Those b!tches! I'll k!ll them!" mga katagang nanulas sa labi ni Luther.Sa pagod niya sa biyahe kahit sabihin pang naka-eroplano sila, mga mura ang lumabas sa labi niya. Hindi siya papayag na magalaw ng mga hayop ang mag-ina niya. He wil turn the world upside down if it's needed!"Where are you going?" tanong pa ni Mundo sabay hila rito dahil halos masagasaan sa napadaang motorcycle. Lumipad na naman ang kaunti nitong pasensiya.Hindi na sumagot si Luther bagkus ay tinakbo niya ang owner type nila sa tabi. Wala siyang pakialam sa batas for over speeding, dahil buhay ng mag-ina niya ang nakataya. Hindi niya hahayaang may masamang mangyari sa mga ito. Dahil kung totoo man ang pahayag nang iniwan niya sa Baguio City ay walang ibang dumukot sa mag-ina niya kundi ang mga kalaban."Wait us!" dinig niyang sigaw ng mga kaibigan niya pero wala na siyang oras makipag-argumento sa kanila. Habang nakikita pa niya ang van na tumangay sa mag-ina niya ay susundan niya ito."Kahit saan