Loving The Tarvande のすべてのチャプター: チャプター 11 - チャプター 20

Sa pag-uwi ko, hindi ko alam kung paano ko mapapapayag si sir Fiandro sa ino-offer ni sir Juancho sa kaniya. Kung hindi lang sana masungit si sir Fiandro, madali lang ito!"Oh, bakit nakatunganga ka pa riyan, Mercedes? Itabi mo na ang mga 'yan at magluto ka na ng kakainin ni sir," sabing bigla ni Manang Lucelle. Agad akong sumunod at baka mapagalitan na naman ako ng wala sa oras.Niluto ko ang dalawang pagkaing nasa cook book para tanghalian ni sir Fiandro. Akma kong ihahanda sa hapag-kainan ang mga pagkain nang sabihin ni Manang Lucelle na nais ni sir Fiandro na kumain sa kaniyang opisina sa loob ng kaniyang kwarto.Tamang tama!Nagsandok ako ng pagkain at saka ako naglakad paakyat. Kumatok ako nang tatlong beses para malaman ni sir na nandito na ang kaniyang pagkain."Come in," dinig kong sabi nito. Hindi ko man maintindihan 'yon sa tagalog ay binuksan ko na lang ang pinto at pumasok.Nakita ko si sir Fiandro na nakatuon sa pin

Nagpunta kami sa isang magara at malaking building na maganda ang pagkakadisenyo. Sa pagbaba namin ni sir Fiandro, pinagbuksan kami ng lalaki na nakaunipormeng maganda. Mabait din sila at nakangiti sa 'min.Wow!"Ang ganda naman dito!" pagmamangha kong sabi sa sarili nang makita ang malawak at sosyal na pasukan.Ngayon lang ako nakakita ng ganito!"Shut up and stay behind me," bulong naman ni sir Fiandro. Bagaman narinig ko kung ano ang sinabi niya, ito na naman at hindi ko siya maintindihan.Pumasok kami sa loob at bumungad sa 'min ang isang babae na nakapormal din ang kasuotan. Hindi ko na maintindihan ang sinabi niya dahil tulad kay sir Fiandro, nag-iingles din siya.Sumunod kami ni sir sa babae. Umakyat pa kami sa hagdanang gumagalaw paakyat at meron din'g pababa. Nakakatuwa! May ganito pala?!Meron din akong nakita na sasakay ang mga tao sa malakahon at baba o aakyat sila para mapunta kung saan nila gusto.

"Ayy kapagod!" sambit ko sa sarili ko. Ramdam ko ang ngalay dahil sa dami ng inayos at nilinis ko. Sana, hindi ako pagalitan ni sir Fiandro sa ginawa ko.Para kasing kahit anong galaw ko, galit na galit siya. Tsk! Kung hindi ko lang kailangan ng pera e.Lumabas ako ng kwarto para itapon na ang mga kalat sa malaking basurahan sa labas. Ngayon ko lang napansin na gabi na pala.Naghugas ako ng kamay bago ako nagsimulang maghanap ng maaaring lutuin sa cook book. Si sir Fiandro, nasa may pool area at nakatambay roon. Hindi ko na muna pakikialaman at baka kung ano na naman ang sabihin niya sa 'kin.Nagsimula na akong maghiwa, maghugas, at maggisa. Kailangan na rin'g kumain ni sir Fiandro ng mga 7:30 pm hanggang 8:00 pm. Oo nga pala, nakakita ako ng listahan sa opisina ng mga dapat niyang gawin. Mukhang galing pa 'yon sa doktor dahil medyo magulo ang sulat."Tulungan na kita," sambit ni Anjie. "Ano pa ang gagawin?""Ito na lang. Pakihiwa nitong mga 'to. 'Di ko mabasa e. Ginagaya ko lang yung

Habang kumakain si sir Fiandro, nagtungo na ako sa opisina niya para hanapin at itapon na ang sinasabi niyang nasa isang kahon. Sandali pa akong naghanap nang makita ko ang nag-iisang kahon sa gilid na may laman na kung ano-ano.Agad akong nagpunta roon para tignan isa-isa. Malay ko ba kung may makita akong gamit na pwede ko pang gamitin e 'di akin na lang."Hmm... Alin kaya ang okay rito?" tanong ko sa sarili ko habang iniisa-isa ito. May mga luma at sirang aklat, papeles na marumi, at ang mga litratong—teka?Parang ito yung mga nakalagay sa mesa ni sir Fiandro, ah? Ito yata yung pamilya niya. Yung tinitigan niya. Bakit itatapon niya na ang mga 'to?"Bakit nandito ito?" tanong ko ulit nang makita ang isa pang litrato. Yung magandang babae. Bakit kasama ito?Dahil nagagandahan ako sa larawan ay sinuksok ko na lang 'yon sa bulsa ko. Yung mga litrato sa frame ay hinayaan ko na roon. Mga litrato yata ito ng pamilya ni sir noong medyo bata-bata pa sila.Kinuha ko na ang kahon at binaba an

"Anak, ano ang nangyari? Bakit ka umiiyak?" tanong sa 'kin ni Nanay. Kasalukuyan kaming nakaupo sa de kahoy na upuan sa labas ng kubo. Hatinggabi na pero gising pa rin kami."T-Tinanggal po ako sa trabaho ng amo ko. Pinagalitan po niya ako dahil sa nabalik po sa kwarto niya yung mga pinatapon niya po sa 'kin. H-Hindi ko naman po kagagawan 'yon e, pero hindi po nila ako pinaniwalaan," pagkukuwento ko sa kanila sa gitna ng paghikbi ko habang hinahaplos ni Nanay ang likod ko para pakalmahin."Anak, tubig. Uminom ka muna para makalma ka," sabi naman ni Tatay at inabot sa 'kin ang isang basong tubig."Hindi kaya merong taong may galit sa 'yo, anak?" tanong sa 'kin ni Nanay."A-Ayoko naman pong magbintang. Wala naman po akong sapat na ebidensya kung sino ang may gawa no'n kaya ako po ang talagang masisisi," sagot ko."E yung anak ni Ante Asyang? Alam niya na ba 'to?" tanong muli ni Nanay ngunit umiling ako bilang tugon. Bakas sa mukha ni Nanay ang inis kay Darlene na siyang kumuha sa 'kin p