Semua Bab อ้อนรักคุณสามีแสนดี: Bab 41 - Bab 50

ตอนที่ 10 พ่อเผลอแล้วเจอกัน“คุณธันวาจะมาช้อปปิ้งเหรอครับ” บอดี้การ์ดมือขวา ที่รับใช้ใกล้ชิดกันมานานเกินกว่าสิบห้าปี หันมาถามเจ้านายด้วยความไม่มั่นใจธันวาจัดเป็นอภิมหาเศรษฐีรวยระดับมีทรัพย์สิน และเงินในบัญชีธนาคาร มากจนไม่รู้จะเอามันไปทำอะไร ทุกสิ่งที่อยากได้ ทุกอย่างที่คนรวย ๆ บอกว่าจำเป็นต้องมี สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ ธันวามีมันกองถมจนเต็มอาณาจักร จึงนับเป็นเรื่องแปลกประหลาดมาก ที่เจ้านายของเขาจะอยากมาเดินเลือกหาซื้อของอะไร ในห้างสรรพสินค้าที่ตัวเองมีชื่อเป็นเจ้าของหลายปีมานี้เมื่อมีสินค้าอะไรใหม่ ไม่ว่าจะเป็นนาฬิกาหรู โทรศัพท์มือถือ เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า ที่อยากได้ ส่วนมากทางช้อปดังจะให้คนนำสินค้าเหล่านั้น ขนไปให้ธันวาเลือกจนถึงออฟฟิศ หรือบางทีธันวาไม่เสียเวลาชายตาดูสักนิด ก็ให้อภิสิทธิ์พิเศษแกพวกบอดี้การ์ด เลขาส่วนตัว ลูกน้องคนสนิทตัดสินใจได้เลย“อืม” คำตอบรับแกมรำคาญ พร้อมเท้าก้าวเข้าไปยังช้อปสินค้าแบรนด์ดังที่ส่วนมากเป็นสินค้า เสื้อผ้า แฟชั่นสำหรับสุภาพสตรี“คุณธันวาจะมาซื้ออะไรครับ”“มาซื้อเสื้อผ้าให้เมีย มีปัญหาอะไรมั้ย”“แหะ แหะ ไม่มีครับ ไม่มีครับ เชิญเลือกตามสบายเลยครับ น

ตอนที่ 12 หลงเมียจนถอน....ไม่ขึ้นหลังจากธันวาอุ้มเมียเด็กกระเตงเข้าเอว เด้งสู้กันอยู่ในท่ายืนพักใหญ่ เจ้าของคอนโดหรูกลัวว่านารินทร์จะเมื่อย ทั้งแขนที่โอบรั้งต้นคอเขาไว้ หรือแม้แต่ขาซ้าย ขาขวา ที่แหกอ้าถูกเขาหิ้วเป็นลิงอุ้มแตงอยู่นี่ จึงพาเดินไปวางลงตรงชุดโซฟารับรองกลางห้อง มือขยับเลื่อนปรับโซฟาใหญ่ให้มันกลายเป็นเตียงนอน คว้าหมอนอิงมารองไว้ใต้ก้นเด้ง“เป็นยังไงบ้างคะ ยังมีแรงเด้งสู้ลุงอยู่หรือเปล่า” ธันวาตบฝ่ามือลงไปบนเนินสวรรค์ พื้นที่ขนาดเท่าฝ่ามือ“หนูรินทร์ไม่ยอมแพ้คุณลุงง่าย ๆ หรอกค่ะ ว่าแต่คุณลุงเถอะค่ะ เอว...ยังโยกไหวใช่มั้ยคะ” เมียเด็กขี้เล่นหยิกนิ้วลงไปยังส่วนเอวของธันวา ตาขยิบเป็นเชิงหยอก ล้อเลียนคนอายุมากกว่าอย่างท้าทาย“แค่หนูรินทร์บอกว่าเงี่...ย...น ลุงพร้อมเดินเครื่องเต็มที่เลย” ธันวาขยับหัวเข่าดันเอาตัวเองไปชิด มือจับแกนกายท่อนแข็ง แทงส่วนหัวเข้าไปชนกับปุ่มปมจุดสยิวเล็ก ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ภายใต้กลีบเนื้ออ่อนบาง“ดีจังเลยค่ะ” นารินทร์ทิ้งตัวลงไปนอนแผ่ แบะขาสองข้างใช้นิ้วช่วยขยับถ่างเปิดทางให้ธันวาเอาของตัวเองมาแทงจุดเล็ก ๆ ที่สร้างความสุข ความเสียวอันมากมายมหาศาล จนนารินทร์

ตอนที่ 14 คลิปหลุด สาวชุดแดง“พี่รินทร์ ทำอะไรน่ะ” น้องชายฝาแฝดเดินพ้นประตูกระจกออกมาจากตัวอาคาร ตรงมายังจุดที่พี่สาวกำลังยืนอยู่“ฮะ! เปล่านี่ไม่ได้ทำอะไร” ปากกระตุกซ่อนรอยยิ้มพิรุธ มองเงาสะท้อนของธันวาจากกระจกรถคันที่จอดอยู่ใกล้ ๆ เห็นว่าพ่อหนุ่มร่างสูงใหญ่ยืนใช้แผ่นหลังพิงเสา มือล้วงกระเป๋าอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่“รันต์จะกลับบ้านเลยใช่หรือเปล่า” นารินทร์ขยับขาก้าวออกไปหาน้องชาย เมื่อเห็นว่าการันต์ทำท่าจะเดินมาหาตัวเอง ขืนปล่อยให้การันต์เข้ามาตรงนี้พ่อคนตาดีช่างสังเกต อาจเห็นธันวายืนหลบมุมอยู่ เสี่ยงเกินไปที่ความลับเรื่องการละเมิดกฎข้อห้ามของพ่อจะแตก“ครับ”“ถ้าอย่างนั้น พี่กลับด้วยนะ”“แล้วรถพี่รินทร์ล่ะ”“เออจอดไว้นี่แหละ เมื่อคืนนอนน้อยไม่อยากขับรถเอง” นารินทร์คล้องแขนน้องชายแล้วเดินทิ้งระยะห่างไปยังรถซูเปอร์คาร์ของการันต์“คราวหลังก็ดื่มให้มันน้อย ๆ สิครับ”“เออน่า บ่นจริงเลย นี่อายุแค่ยี่สิบหกยังบ่นขนาดนี้ พี่ไม่อยากจินตนาการตอนรันต์แก่เลยนะ ว่าจะขี้บ่นขนาดไหน”“ไม่ได้บ่นสักหน่อย เป็นห่วงต่างหาก”หน้าจอโทรศัพท์สี่เหลี่ยมผืนผ้าแสดงจุดสีแดงกะพริบเป็นสัญลักษณ์ การบันทึกภาพวิ

ตอนที่ 16 ผัวเมียคันเหมือนกันเลย“หนูรินทร์รักคุณลุงนะคะ รักนะ...รักมากที่สุดเลย” นารินทร์ขยับริมฝีปากลงไปประทับจูบนุ่มนวล กลีบปากอวบอิ่มคลี่ยิ้มขบขันให้กับธันวาที่เวลานี้เหมือนอยู่ในภาวะช็อกจนปากสั่น“หนูรินทร์ หนูพูดจริง ๆ ใช่มั้ยคะ หนูไม่ได้หลอกคนแก่อย่างลุงใช่มั้ย” ตาลอยมือเลื่อนไล่ตั้งแต่ไรผม หน้าผาก คิ้ว สันจมูก ลงมาจนถึงริมฝีปากของนารินทร์ที่ค่อย ๆ ขยับยิ้มเผยไรฟันขาวซ่อนอยู่ด้านใน“จริงค่ะ วันนี้หนูรินทร์ไม่ได้เมาด้วยนะ ไอ้ที่พูดออกไปเมื่อกี้มีสติครบถ้วนหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์”“ทำไมเมียจ๋าของลุงน่ารักอย่างนี้” มือแกร่งตะปบลงมาคว้าท้ายทอยเล็กกดให้นารินทร์ก้มลงมาหา“ถ้าเมียจ๋าน่ารัก...อย่างนั้นคุณลุงขาต้องรักเมียให้มาก ๆ นะคะ”“สัญญาว่าจะทั้งรัก ทั้งเทิดทูน ยกขึ้นหิ้งบูชาเป็นสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตเลยค่ะ”จูบอันเคยนุ่มละมุนเปลี่ยนหมุนเริ่มเร่าร้อนขึ้นตามลำดับ สัมผัสอันบางเบาเมื่อครู่กลายเป็นอาการบีบจับขยำทุกส่วนที่มือนั้นเลื่อนผ่านไปถึง มือชินฉีกทึ้ง ดึงกระชากเสื้อผ้าของนารินทร์ขาดเป็นตัวที่เท่าไหร่เอเองก็ไม่อยากจำ และไม่ได้คิดห่วงกังวลเพราะรู้ว่าในห้องแต่งตัวประตูถัดไป ธันวามีเสื

ตอนที่ 18 ความคิดถึง“หนูรินทร์ไปทำงานก่อนนะคะ” นารินทร์โน้มตัวลงไปกอดเอวคุณลุงใจดีที่อาสามาส่งจนถึงที่ทำงาน กลีบปากบางประทับจูบแก้มซ้าย สลับแก้มขวาแล้ววนกลับมาประกบปากจูบแนบแน่นยาวนานเกือบสามนาที“ไม่ต้องตั้งใจทำงานนะคะ ง่วงก็งีบนอน หิวก็ลงไปหาอะไรกิน ถ้าขี้เกียจก็โทรหาลุงนะ เดี๋ยวจะมารับไปเดินช้อปปิ้ง”“เอาอย่างนั้นเหรอคะ” นารินทร์อมยิ้มให้กับความคลั่งรักตามใจตัวเองทุกอย่างของธันวา“บริษัทนี้อีกหน่อยก็ยกให้การันต์ไป ส่วนหนูรินทร์อีกไม่นานต้องแต่งงาน ไปเป็นคุณนายใหญ่ของนายธันวา ลุงไม่ปล่อยให้เมียมานั่งเก้าอี้ทำงานออฟฟิศอย่างนี้หรอกนะคะ เป็นเมียลุงนั่งได้ที่เดียว...”“ที่ไหนคะ?”“บนตักลุงไง” ยิ้มเจ้าเล่ห์มาพร้อมลมฟอดใหญ่ที่ธันวาจงใจสูดจมูกเหมือนอยากดูดเอาแก้มเมียเข้าปอดไปด้วย“พอแล้วค่ะ รินทร์ไปทำงานดีกว่า”“ตอนเย็นให้ลุงมารับมั้ยคะ”“ไม่ดีกว่าค่ะ รินทร์ไม่ได้กลับบ้านมาหลายคืนแล้วเดี๋ยวคุณพ่อสงสัย เอาไว้รินทร์จะโทรหานะคะ”“แหม...เป็นคนโปรดของท่านประธานมันดีอย่างนี้เองสินะคะ มาทำงานตอนไหน เวลาไหนก็ได้” เสียงกระแนะกระแหนแดกดันลอยมาในอากาศ“ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าทุกคนที่ทำงานกันอยู่ทุกวัน