All Chapters of เมียน้อยพ่อเป็นของผม [Is Mine]: Chapter 21 - Chapter 28

“คุณลินดาสวยมากเลยค่ะ”ลินดายิ้มรับคำชมด้วยความเขินอายเธอมองตัวเองในกระจกชุดเดรสเกาะอกสีเทาสุดหรูที่มีเพชรระยิบระยิบทั้งชุดทำให้ร่างบางรู้สึกแปลกตาเล็กน้อยแถมผมที่ทำก็ยังเกล้าม้วนไว้ด้านหลังมีปอยผมห้อยลงมาเล็กน้อยเพื่อให้มันไม่เรียบตึงจนเกินไปเผยให้เห็นผิวขาวของเธอทั้งแผ่นหลังบางและเนินเนื้ออกใบหน้าสวยก็ถูกแต่งแต้มอ่อนๆเธอยังไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะออกมาดูดีได้ขนาดนี้ “ตายจริงแต่งแบบนี้ก็สวยนะเนี่ย”เมย์กล่าวเอ่ยชมไม่รู้ทำไมนับวันเธอก็ยิ่งชอบลินดามากขึ้นทั้งทำอาหารอร่อยแถมยังให้เธอคุยกับเลโอได้อีกด้วยลินดาที่โดนแต่คนชมเธอรู้สึกเขินเล็กน้อยและรู้สึกโล่งๆด้วยเพราะไม่ชินกับการใส่เกาะอกแบบนี้แต่เธอคิดว่าชุดนี้เป็นชุดที่คมเดชคงจะเลือกให้มาเป็นอย่างดีเลยไม่ได้คัดค้านอะไรออกไป ร่างบางเดินลงยังชั้นล่างโดยมีแม่บ้านคอยช่วยประคองเท้าสวยถูกสวมด้วยรองเท้าส้นสูงสีเทาเข้ากับชุดเธอมองคมเดชที่ยืนยิ้มให้เธออยู่ด้านล่างก่อนจะปรายตามองอาทิตย์ที่วันนี้เขาดูหล่อมากชุดสูทสีขาวที่แสนเรียบหรูผมที่ถูกเซ็ตเป็นทรงอย่างดีวันนี้เครื่องประดับของเขามีเพียงนาฬิกาและต่างหูสีเงินเท่านั้นมันช่างดูเข้าคู่กับชุดของเธออย

เช้าวันต่อมา ทั้งสองตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นก่อนจะพากันแต่งตัวที่สั่งให้โรงแรมหาให้พร้อมกับลงไปด้านล่างพร้อมกันโดยที่มือของทั้งคู่เดินจับกันแน่นพร้อมกับรอยยิ้มที่ส่งหากันอยู่เสมอ “ผมไปเช็กเอ้าท์ก่อนนะ”ร่างสูงเอ่ยบอกลินดาพยักหน้ารับก่อนจะเดินมานั่งรอพร้อมกับจ้องมองทีวีที่ฉายข่าวในช่วงเช้า “มาติดตามกันต่อนะคะหลังเมื่อคืนคุณคมเดชหรืออดีตประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ได้ถูกลอบยิงกลางงานเปิดตัวของลูกชาย”ลินดาเบิกตากว้างกับสิ่งที่ได้ยินเธอวิ่งไปหาอาทิตย์ที่ยังคงทำเรื่องเช็กเอ้าท์อยู่ “พี่อาทิตย์คุณคมเดช!”ใบหน้าตื่นของลินดาทำเขาขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะเริ่มเอะใจไม่ดีเขาหยิบมือถือขึ้นมาและพบว่าแบตหมดไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้แถมเมื่อวานก็มัวแต่สนใจเรื่องของเลโอจนไม่ได้สนใจโทรศัพท์เลยสักนิด “พ่อทำไมลินเกิดอะไรขึ้น!”อาทิตย์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน “คุณคมเดชถูกยิงเมื่อคืนนี้ค่ะ!”คำตอบของลินดาทำเขาชะงักไปทันทีก่อนจะตั้งสติขอโทรศัพท์จากโรงแรมเพื่อต่อสายหาเลขาของตัวเอง “เกิดอะไรขึ้น” “คุณอาทิตย์พ่อของคุณถูกคนร้ายลอบยิงตอนนี้ยังผ่าตัดอยู่เลยค่ะดิฉันติดต่อคุณไม่ได้เลยรีบมานะคะท่านอยู่โรงพยาบาลเดิมค่ะ”เลขา

วันต่อมา หลังจากสะสางเรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับหมอรัฐเสร็จอาทิตย์และลินดาก็พาเลโอมายังงานศพของคมเดชทั้งสองยังคงมีใบหน้าเศร้าร่างบางมองลูกชายของตัวเองที่ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย “สวัสดีค่ะ”ร่างบางเอ่ยทักทายทั้งเมย์และมนที่ยังอยู่ในอาการซึมทั้งสองพยักหน้ารับลินดาพาเลโอเข้าไปจุดธูปไหว้คมเดชซึ่งเลโอเพียงมองมันนิ่งๆภาพมันเหมือนกับที่เขาเห็นที่งานของผู้เป็นยาย “แม่ครับนั่นปู่หรอ”เด็กน้อยเอ่ยถามก่อนจะมองไปที่รูปถ่ายที่ตั้งอยู่หน้าโลงลินดาพยักหน้ารับเธอพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลลงมาโดยมีอาทิตย์คอยปลอบอยู่ข้างๆ “ปู่เองก็ไปพักผ่อนเหมือนกับยายใช่ไหมครับ”เลโอเอ่ยถามอีกครั้งเหมือนตอนที่ลินดาเคยบอกเขาว่ายายแค่เหนื่อยและจะหายไปพักผ่อนลินดาพยักหน้ารับช้าๆเธอเชื่อว่าเมื่อเลโอโตขึ้นก็จะรู้ความหมายที่เธอจะสื่อได้เอง 2เดือนต่อมา ตอนนี้ทุกคนภายในบ้านต่างมารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่นผ่านมากว่าสองเดือนแล้วที่คมเดชจากไปแน่นอนว่าทุกคนยังอยู่ในอาการโศกเศร้าเรื่องของหมอรัฐกลายเป็นข่าวดังนักข่าวขุดคุ้ยถอนรากถอนโคนลามไปถึงพ่อกับแม่และตอนนี้ก็ยังไม่มีท่าทีที่ข่าวนี้จะเงียบลงส่วนตัวหมอรัฐถูกส่งเข้าคุกไปเรียบร้อยแล้วแถม

3ปีต่อมา “พ่อมาเร็วครับ”เลโอในวัย7ขวบเอ่ยเรียกผู้เป็นพ่อด้วยรอยยิ้มอาทิตย์มองลูกชายของเขาที่ตอนนี้ตัวสูงขึ้นมากแถมหน้าตาก็จัดได้ว่าหล่อมากทีเดียวซึ่งเขาในตอนนี้ก็ได้แต่ปฏิเสธพวกสังกัดต่างๆที่เข้ามารุมล้อมจ้องจะเอาลูกชายเขาไปหารายได้แต่สำหรับเขาแล้วตัวเองยังมีเงินเหลือมากพอที่จะเลี้ยงดูไม่ให้ลูกต้องไปทำลำบากทำงานหรอก “เลโออย่าวิ่งสิครับ”ลินดาเอ่ยดุลูกชายคนโตก่อนจะหันมาสนใจลูกสาวคนเล็กอย่างน้องอลิชในวัย2ขวบที่กำลังเดินตามผู้เป็นแม่ด้วยรอยยิ้ม “ก็เดินมาเร็วๆสิครับผมตื่นเต้นไม่ไหวแล้ว”เลโอเอ่ยขึ้นจนทั้งอาทิตย์และลินดาหัวเราะเบาๆพร้อมกับเดินไปหาลูกชายที่นับวันก็ยิ่งซนเสียจริงเลโอมองภายในงานที่ถูกเนรมิตขึ้นเป็นโลกของโมเดลอาทิตย์อุ้มเลโอขึ้นเนื่องจากคนเยอะและจะกลัวการพลัดหลงกันรวมถึงลินดาที่อุ้มน้องอลิซขึ้นเหมือนกัน “พ่อครับผมอยากได้อันนี้” “ซื้อเลยครับ” “พี่อาทิตย์คะ!”ลินดาเอ่ยเรียกชื่อสามีเสียงดุออาทิตย์นั้นตามใจลูกมากจนมีของเต็มบ้านไปหมดเลโอก็ขยันเล่นขยันเบื่อมากเหมือนกันจนเธอต้องเก็บเอาไปบริจาคที่สถานสงเคราะห์อยู่บ่อยครั้ง “ก็ลูกอยากได้นี่..”ร่างสูงหันมาพูดก่อนจะแบะปากเล็กน้อยที่โ