Semua Bab Captivating The Brutish Billionaire (Tagalog) : Bab 21 - Bab 30

~Agathe~Narating namin ang bahay ni Gunther habang si Carlyle ay mahimbing na natutulog sa aking mga bisig. Ayaw niya akong bitiwan kahit na pilit siyang inaalis ni Gunther mula sa akin."Mommy. ."Mahinang bulong ni Carlyle bago muling nakatulog. Diyos ko, paano ko matatanggihan ang ganon ka-cute?Sumikip ang dibdib ko sa sakit. Hindi ko pa nasasabi kay Carlyle ang tungkol sa proposal niya noong nasa ospital kami.Ngunit heto siya ngayon, tanggap na tanggap ako bilang bagong ina niya.Hindi ko inaasahan ito, ni sa panaginip ay hindi ko inakalang mahuhulog ako sa anak ng iba.Kagat ko ang ibabang labi ko habang tinitingnan si Gunther nang may paghingi ng paumanhin, pinipigil ang luha."Alam mo, hindi ko siya tinuruan na tawagin akong gano'n. Siya mismo ang-"Pinutol ako ni Gunther. "Alam ko, mahal ko. Narinig ko ang usapan ninyo."Napanganga ako. "Ha? Nakinig ka sa usapan namin?""Oo." Saglit siyang tumingin sa ibang direksyon, wari'y gusto nang iwasan ang usapan. "Halika. Ibigay mo

~Agathe~Matagal na mula nang huli akong nakatulog nang maayos.Nakasanayan ko na ang magpuyat at gumising ng maaga noon sa Snowflake Village, sa pagsisikap na makaraos sa araw-araw.Pilit akong nagtatrabaho at kumikita ng pera para may maipambayad sa operasyon ng aking ina.Ngayon lang ako natulog ng alas-siyete ng gabi at nagising nang sumikat na ang araw.Napahinga ako ng malalim sa kakontentuhan, iminulat ang aking mga mata, at nakita ang sarili kong nakahiga sa tabi nina Carlyle at Gunther.Mahimbing pa rin silang natutulog. Napangiti ako, punung-puno ng kaligayahan ang puso ko.Masasabi kong sila ang pinakamagandang tanawin sa umaga.Tatlong araw pa lang ang nakakalipas, mga estranghero pa sila sa akin. Hindi ko maintindihan kung paano nila agad nakuha ang isang bahagi ng puso ko.Bigla na lang, niyakap ako ni Carlyle nang hindi niya namamalayan, at pabulong na nagsalita. "Mommy. ."Diyos ko. Ano bang ginawa ko para mapasakin ang ganitong ka-sweet na bata?Niyakap ko rin si Carl

~Agathe~Alam kong hindi ko dapat sinabi 'yon. Hindi ko dapat siya hinamon.Baka ako pa ang maging talunang bitter sa huli.Paano ko isusugal ang puso ko sa isang katulad ni Gunther na nagsabing mahal pa rin niya ang tunay na ina ni Carlyle?Isa pa, sobrang layo ng agwat namin ni Gunther. Gaya ng madalas kong sinasabi, ‘ang mga mayayaman ay para lang sa kapwa nila mayayaman’.Pero, gusto ko talagang malaman kung paano ang pakiramdam ng mahalin ng isang katulad niya.Para mahalin ni Gunther ang ina ni Carlyle sa kabila ng apat na taon na hindi niya ito nakita, nakakabilib talaga.May ibig sabihin 'yon, bihira na lang ang lalaking ganon.Bigla kong naramdaman na parang may kaunting galit na namumuo sa puso ko para sa babaeng 'yon. Paano niya nakuha ang puso ni Gunther?Nakakainis, grabe na tuloy ang pagka-intriga ko sa kanya. Gusto kong malaman ang lahat tungkol sa kanya."Nagdadalawang-isip ka na ba, mahal ko?" Tanong ni Gunther habang abala siya sa pagbabalot ng boxing hand wraps sa b

~Agathe~"Noong nakaraang gabi, habang natutulog sina Gunther at Carlyle sa tabi ko, may napagtanto ako. Sa lahat ng sandali mula nang ma-diagnose si Mama ng cancer, 'yon ang pinakamasaya kong naramdaman."Mahinahon kong ibinulong iyon, inilalabas ang lahat ng emosyon ko kay Yesenia. Hinawakan ko ang kanyang kamay at hinayaang maramdaman niya kung ano talaga ang nararamdaman ko para sa young master niya."Pinag-isipan ko na ito nang mabuti at nakapagdesisyon na ako. Nagdasal ako kagabi, at nang magising ako ngayong umaga na nasa tabi ko pa rin sila, alam kong iyon na ang sagot."Totoong pinahalagahan ko kung gaano siya ka-pasensyosa at ka-matulungin sa akin. Hindi siya gumalaw, ni hindi kumurap o inalis ang tingin sa akin."Yen, gusto kong paghirapan sina Gunther at Carlyle. Gusto kong maging permanenteng bahagi ng buhay nila."Napahinto si Yesenia at lumawak ang kanyang mga mata sa gulat. Bago pa siya makasagot, ipinagpatuloy ko na ang pagsasabi ng nilalaman ng puso ko.Kahit hindi p

~Gunther~Patuloy akong sumusulyap kay Agathe para makita kung galit pa rin ba siya sa akin. Pero, sa aking pagkadismaya, ni hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin.Nasa kanan ko silang dalawa ni Carlyle, at para bang may sarili silang mundo na wala akong bahagi.Medyo nagseselos ako, sa totoo lang.Ilang segundo lang ang lumipas at inihain na agad ang almusal. Masiglang napasigaw si Carlyle at pumalakpak sa tuwa.“Yehey! Strawberry French toast na may cream! Paborito ko 'to! Ang tagal ko nang hindi nakakakain nito, Daddy!”“Pinagbawalan ka bang kainin 'to ng lola mo, baby?” Tanong ko habang nakataas ang isang kilay.“Opo, Daddy. Maraming pagkain ang ayaw ipa-kain ni Granny Flo sa akin nung nasa mansion kami.” Napasimangot siya. “Minsan, ang sama niya talaga.”“Simula ngayon, pwede mo na ulit kainin 'to tuwing kakain ka ng almusal kasama ko.”“Yehey!” Ngumiti si Agathe sa naging reaksyon ng anak ko.“Paborito mo rin pala 'to, sweetheart? Aba, ang ganda namang pagkakataon.”Tumang