Semua Bab ทาสรัก: Bab 11 - Bab 20

“พี่ภีม...” ปลายฟ้าเอ่ยถามชายหนุ่มที่กำลังเดินออกไปจากบ้านพักของเขาออกมาด้วยความสงสัย ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปหาเขาหลายวันที่ผ่านมานี้ชายหนุ่มแทบจะไม่แตะต้องเธอเลย…เขาออกไปทำงานที่ฟาร์มในตอนเช้า และกลับบ้านมาในตอนบ่ายหลังจากนั้นเขาก็นั่งทำงานต่อจนดึกก่อนจะเข้านอนที่ห้องของตัวเอง“...”“กำลังจะไปไหนเหรอคะ?”“ไปช่วยชาวบ้านเตรียมงาน”“ฟ้าไปด้วยได้ไหมคะ?” หญิงสาวยกยิ้มหวานออกมาก่อนที่เธอจะเอ่ยขอเขาออกไปเสียงสดใส“หายดีแล้วรึไง?” ภีมเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกมาแทนที่จะตอบคำถามของเธอ ตาคมมองคนตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนที่สายตาของเขาจะหยุดมองรอยจางๆ บนข้อมือบางของคนตรงหน้า“หายดีแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เป็นห่วงฟ้า”“ใครเป็นห่วงเธอ” ชายหนุ่มชักสีหน้าใส่หญิงสาวตรงหน้าทันทีที่เธอพูดจบ ก่อนที่เขาจะหันหน้าหนีเธอไปอีกทางอย่างไม่ได้ใส่ใจในท่าทีของเธอมากนัก“ก็พี่ภีมไง ตรงนี้จะมีใครอีกล่ะคะ”“ปลายฟ้า” ปลายฟ้าเอ่ยเรียกหญิงสาวตรงหน้าเสียงดุ พร้อมกับจ้องเขม็งไปที่เธออย่างเอาเรื่อง“ฟ้าขอโทษค่ะ ฟ้าแค่ดีใจที่พี่ภีมเป็นห่วงฟ้า”“ปากดีแบบนี้...คืนนี้ขึ้นไปหาฉันที่ห้อง”“คะ? หาที่ห้อง?”“เธอคงจะไม่ลืมหน้าที

“อืมมมม แบบนั้น...” เสียงครางของชายหนุ่มดังออกมาจากในลำคอของเขา พร้อมกับมือหนาจับหัวของคนตรงหน้าไว้แน่นเพื่อระบายความเสียวซ่านของตัวเอง“...” ริมฝีปากบางครอบครองความเป็นชายของคนตรงหน้าเอาไว้ ก่อนที่หญิงสาวจะดูดเม้นปลายท่อนเอ็นที่ใหญ่เกินมาตรฐานพร้อมกับโลมเลียมันอย่างรู้งาน ถึงนี่จะเป็นครั้งแรกของหญิงสาว แต่เธอก็สามารถทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าพึงพอใจในความไม่ประสีประสาของเธอเป็นอย่างมาก“อ๊อก! อ๊อก! อื้อออ”“อะ โอ้วววว เธอแม่งโครตสุดยอดไปเลยปลายฟ้า” ชายหนุ่มเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว“อื้ออออ...แค่กๆๆๆ!!” มุมปากบางยกยิ้มออกมา ก่อนที่น้ำขาวขุ่นจะพุ่งเข้ามาเต็มโพลงปากของหญิงสาว ทั้งคู่เงยหน้าขึ้นมาสบตาของกันและกัน ก่อนที่ความต้องการจะเข้าครอบงำทั้งสองอีกครั้ง“อืมมมม” ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพลงปากของหญิงสาวตรงหน้า รสจูบที่ร้อนแรงและดุดันทำให้สติของปลายฟ้ากระเจิงหายไปหมด“วันนี้เธอเป็นเด็กดีของฉัน ขึ้นไปนั่งบนขอบอ่างซิ...ฟอดดดด!” ภีมถอนจูบลงที่ริมฝีปากบางอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนที่เขาจะกระซิบบอกกับร่างบางตรงหน้าเสียงกระเส่าพร้อมกับริมฝีปากบางจุ๊บลงที่แก้มนุ่มนิ่มอย่างอ่อนโยน“ค่ะ”“พะ พี่ภีมจะทำอ

2 วันต่อมา...“เด็กๆ ชุดใหม่เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ” ปลายฟ้าเอ่ยบอกกับเด็กน้อยทั้ง 8 คนตรงหน้าเสียงใส ก่อนที่ราวแขวนผ้าจะถูกลากออกมาโดยป้านวล“เย้! / เย้!”“นายหัวสั่งให้พวกหญิงสาวบนเกาะมาช่วยนายหญิงแต่งตัวเด็กๆ ค่ะ อีกเดี๋ยวก็คงพากันมาแล้วค่ะ”“ขอบคุณมากค่ะ”“นายหญิงต้องไปขอบคุณนายหัวค่ะ ท่านกลัวนายหญิงจะเหนื่อยก็เลยส่งคนมาช่วย” ป้านวลเอ่ยบอกกับหญิงสาวตรงหน้า ก่อนที่เธอจะเดินออกไปเตรียมน้ำและขนมทานเล่นมาให้กับทุกคน“...”“เรามาลองชุดกันดีกว่าค่ะ ถ้าชุดของใครใส่แล้วไม่พอดีพี่จะได้แก้ให้เลย”“ค่ะ / ค่า”“มีอะไรให้บุษช่วยก็บอกมาได้เลยค่ะนายหญิง” บุษบาเอ่ยถามขึ้นมาทันทีที่เธอมาถึง สีหน้าที่แสดงออกมาชัดเจนว่าเธอไม่ได้เต็มใจที่จะมาที่นี่ แต่เธอจำเป็นต้องทำตามคำสั่งของนายหัว...“ช่วยเด็กๆ ลองชุดค่ะ เสร็จแล้วก็ช่วยแต่งหน้า ทำผม”“...” บุษบาไม่ได้เอ่ยคำใดออกมา เธอทำตามที่นายหญิงสั่งอย่างตั้งใจ แม้ว่าเธอจะไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตาปลายฟ้าก็ตามตั้งแต่เมื่อวาลที่นายหัวประกาศกับทุกคนได้รับรู้ว่าต่อจากนี้ไปปลายฟ้าจะเข้ามาเป็นนายหญิงของเกาะแห่งนี้ทุกคนต่างก็รวมแสดงความยินดีกับนายหัวของพวกเขา จะมีก็แต

ณ เกาะมุก“พี่ภีมเมารึเปล่าคะ?” ปลายฟ้าเอ่ยถามขึ้นมาด้วยความสงสัย ก่อนที่เธอจะเดินไปเทน้ำให้กับชายหนุ่มตรงหน้าได้ดื่ม ถึงภายนอกเขายังคงดูเป็นปกติ แต่ใบหน้าของเขาแดงจนปลายฟ้าเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าเขาจะยังไหวอยู่รึเปล่า“อาบน้ำเลยไหมคะ? เดี๋ยวฟ้าไปเตรียมน้ำอุ่นให้ค่ะ”“ไม่ต้องวันนี้ฉันจะอาบน้ำเย็น”“ค่ะ”“เธอก็ไปอาบด้วยกันสิ นี่ก็ดึกมากแล้ว...”“อะ เอ่อคือว่า...”“ฉันรู้ว่าเธอเหนื่อย ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า...”“ก็ได้ค่ะ” ปลายฟ้ายกยิ้มออกมาก่อนที่เธอจะเดินตามชายหนุ่มเข้าไปในห้องอาบน้ำทันทีไม่ปล่อยให้เขาต้องรอนาน ‘พี่ภีมต้องตกหลุมรักฟ้าแล้วแน่ๆ’ หญิงสาวคิดอยู่คนเดียวภายในใจ ในขณะที่ใบหน้าของเธอยังคงแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มหวาน“ยิ้มอะไรของเธอ?”“ฟ้ามีความสุขค่ะ”“เพ้อเจ้อน่ะสิไม่ว่า”ทั้งคู่ใช้เวลาอาบน้ำด้วยกันไม่นาน ก่อนที่พวกเขาจะแยกย้ายกันไปแต่งตัวของตัวเอง“เธอยังอยากทำห้องเสื้ออยู่อีกไหม?” ภีมเอ่ยถามขึ้นมาทำลายความเงียบระหว่างพวกเขา ก่อนที่ชายหนุ่มจะทิ้งตัวนอนลงบนเตียงของตัวเองอย่างสบายใจ“อยากค่ะ”“ก็ทำสิ”“ก่อนมาไทยฟ้าให้ทีมของฟ้าศึกษาตลาดของที่นี่มาบ้างแล้วค่ะ” ปลายฟ้าอธิบายให้คนตรงหน

ณ ศาลาสวดพระอภิธรรมรถตู้คันหรูถูกขับเข้ามาจอดหน้าศาลาที่ถูกจัดขึ้นอย่างสมฐานะมหาเศรษฐีระดับต้นๆ ของประเทศ ถึงแม้ว่าคุณภูธเรศจะจากไปแล้วแต่สิ่งที่เขาสร้างยังคงเป็นที่ประจักรต่อสายตาของคนรุ่นหลัง“.../...” ภีมเดินจากรถตู้คันหรูท่ามกลายสายตาทุกคู่ที่จับจ้องมาที่เขา ตั้งแต่วันที่คุณแม่ของเขาจากไปเขาก็หายตัวไปเลย จนกระทั่งเขากลับมาปรากฎตัวอีกครั้งในวันนี้พร้อมกับสาวสวยข้างกายเขา“...” ปาลินมองไปยังชายหนุ่มที่กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับลูกสาวของตัวเองด้วยสายตาที่เรียบเฉย“20 ปีไม่เคยจะมาให้พ่อเห็นหน้า พอเขาตายก็หวังจะมาเอาสมบัติเขาสินะ” เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มของปาลินเอ่ยขึ้นก่อนที่สายตาของเธอจะมองไปยังลูกเลี้ยงของเพื่อนสาวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรังเกลียด“พอเถอะน่า...ยังไงเขาก็ลูก” ปาลินเอ่ยบอกกับเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง“ลินดูแลคุณภูมาตลอด 20 ปี ฉันเชื่อว่าสมบัติทุกอย่างคุณภูต้องยกให้เธออย่างแน่นอน”“...” ปาลินไม่ได้ตอบเพื่อนของเธอกลับไป เธอทำเพียงแค่อมยิ้มให้กับเพื่อนสาวอย่างน้อมรับคำพูดของคนตรงหน้า“ตัวจริงคุณภีมหล่อมาก แต่น่าเสียดายที่เขามีภรรยาแล้ว”“นั่นสิยะ คนอะไรหล่อ รวย เก่ง ฉล