All Chapters of ทาสรัก: Chapter 1 - Chapter 4

ณ โรงแรมมันตราปุระ จังหวัดภูเก็ต(ฟ้าแน่ใจใช่ไหมลูก เรื่องเปิดสาขาในไทย) ปานมุกเอ่ยถามลูกสาวบุญธรรมของเธอออกมาด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับมองไปยังหญิงสาวด้วยสายตาเว้าวอนตั้งแต่ปลายฟ้าลืมตาขึ้นมาดูโลกปานมุกซึ่งมีศักดิ์เป็นป้าแท้ๆ ของทารกน้อยก็จำเป็นต้องรับหน้าที่ ‘แม่’ ไปโดยปริยาย เนื่องจากปาลินน้องสาวเพียงคนเดียวของปานมุขพอคลอดลูกเสร็จแล้วเธอก็ทิ้งลูกน้อยไปอยู่กับชายอีกคนซึ่งไม่ใช่พ่อของปลายฟ้าด้วยซ้ำถึงแม้ว่าตอนนี้ปลายฟ้าจะอายุ 27 ปีแล้วก็ตามเธอก็ยังเป็นห่วงลูกสาวบุญธรรมของเธออยู่ดี ยิ่งนึกถึงวันที่ฟ้าเดินมาบอกเธอกับสามีว่า ‘จะกลับไปเปิดห้องเสื้อที่ไทย’ ปานมุกก็ยิ่งรู้สึกไม่สบายใจไม่ว่าฟ้าอยากไปเธอไหนเธอไม่เคยคิดจะห้ามลูกเลยยกเว้น ‘ประเทศไทย’“ฟ้าแน่ใจ ไม่มีอะไรที่แน่ใจไปมากกว่านี้แล้วค่ะ” ปลายฟ้ายกยิ้มออกมาก่อนจะเอ่ยบอกกับปลายสายกลับไปเสียงสดใสอย่างเช่นทุกครั้ง เธอรู้ดีว่าป้าของเธอรักและเป็นห่วงเธอมากเพียงใด แต่ในเมื่อเธอเลือกแล้วเธอก็จะไม่ลังเลในสิ่งที่ตัวเองเลือกอีกแม้แต่น้อย(ถ้าไม่ไหวก็รีบกลับมาบ้านเรานะลูก)(หรือถ้ามีใครรังแกหนูตั้งรีบบอกพี่ทันทีเลยเข้าใจไหม)ลุงเอริคกับพี่อาร์ซ

“ฉันพึ่งเริ่มเธออย่ารีบชิงตายไปก่อนล่ะ” ภีมเอ่ยบอกกับคนตรงหน้าเสียงเรียบ ก่อนที่เขาจะกระชากร่างบางให้นอนคว่ำหน้าลงกับโซฟาตัวใหญ่ จนใบหน้าสวยหวานกระแทกเข้ากับขอบโซฟาอย่างแรง“ฮืออออ พะ พี่ภีมปล่อยฟ้าไปเถอะนะ” หญิงสาวร้องไห้สะอึกสะอื้นพร้อมกับยกมือไหว้อ้อนวอนคนตรงหน้า แต่เขาก็ไม่แม้แต่จะชายตามองเธอเลยแม้แต่น้อย“...” มือหนาของชายหนุ่มจับมือบางของหญิงสาวขึ้นมาไพล่หลังของเธอเอาไว้ทั้งสองข้าง ก่อนที่มืออีกข้างของเขาจะถอดกางยีนส์ตัวเก่าของตัวเองออก“พะ พี่ภีม ฮืออออ ฟ้าขอร้อง...” น้ำสีใสไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย แต่เหมือนว่ายิ่งเธอร้องเขาก็ยิ่งได้ใจ“หึหึ ร้องไห้ดังๆ และจำหน้าฉันไว้ให้ดี...”“พี่ภีมคะ ฟ้าขอร้อง ฮึกกก ฮือออออ อย่าทำอะไรฟ้าเลยนะคะ ฟ้าของร้อง”“...” มุมปากหนายกยิ้มออกมาก่อนที่เข้าจะจับท่อนเอ็นของตัวเองพร้อมกับรูดขึ้นลงอย่างช้า ในขณะที่ตาคมยังคงจับจ้องไปยังแผ่นหลังบางของคนตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง“มะ ไม่เอานะ”“อย่าทำเป็นไม่เคยไปหน่อยเลย เธอน่าจะผ่านมาเยอะแล้วนี่...”“ไม่ค่ะ ฟ้าไม่เคย...”“หึหึ หลอกเด็กอนุบาลมันยังไม่เชื่อเธอเลย แล้วเธอคิดว่าฉันจะเชื่องั้นเหรอ?”