Tous les chapitres de : Chapitre 41 - Chapitre 50

ตอนที่ 42——————————เมื่อหญิงสาวขออยู่ที่นี่จนกว่าจะถึงวันงาน เขาก็ไม่ขัดใจ เฮย์เดนเลื่อนนัดการตกลงเซ็นสัญญาซื้อขายเครื่องบินรบที่ทำร่วมเลอร์มิงตันออกไปก่อน ซึ่งทางนั้นก็เข้าใจและตกลงกับลูกค้าเรื่องวันนัดหมายใหม่อีกครั้งภายในระยะเวลาแค่หนึ่งสัปดาห์สำหรับการจัดงานแต่งงานของนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ เจ้าของโรงแรมตระกูลคาสเซียสระดับไฮคลาส ที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลกและมีโรงแรมในเครือตระกูลเดียวกันอีกหลายประเทศงานแต่งงานของเคลย์ตันถูกจัดขึ้นที่โรงแรมของเขา ตั้งอยู่ใจกลางเมืองเด่นสง่าดูคลาสสิกและร่วมสมัยในความรู้สึกเดียวกันหกเจ็ดวันมานี้แอลลี่แวะไปที่ร้านดอกไม้ พูดคุยกับอามิเกลทุกวัน ในหนึ่งก็ตื่นเต้นและดีใจ เธอมีพี่สะใภ้ที่คุยกันถูกคอถูกชะตากัน อีกใจหนึ่งก็นึกเห็นใจอามิเกลร่างอรชรของแอลลี่สวมชุดเพื่อนเจ้าสาวอีกครั้ง เธอพึ่งออกแบบและตัดเย็บเองเมื่อไม่กี่วันก่อน ซึ่งเธอตัดสินใจเอาชุดนี้ไปรวมไว้ในคอลเล็กชั่นที่กำลังจะเปิดตัวเร็วๆ นี้ด้วยหญิงสาวยืนมองตัวเองในกระจก สำรวจเสื้อผ้าหน้าผม ความเรียบร้อยของตัวเอง ชุดเดรสยาวระดับหัวเข่าสีชมพูอ่อนประกายเลี่ยมเกล็ดเพชรเปิดไหล่ทั้งสองข้าง เส้นผมยาวสีบล

ตอนที่ 44——————————เฮย์เดนพาแอลลี่มาทานข้าวกับครอบครัวบรูโนตามสัญญา บนโต๊ะอาหารขนาดใหญ่ที่บ้านของบรูโนเต็มไปด้วยอาหารหลายเชื้อชาติ การพูดคุยกันมีแต่ความตึงเครียดและละแวกระวังกัน ถึงไม่มีใครพูดก็รู้ได้ว่าต่างฝ่ายต่างระแวงกันแค่ไหนแต่คนที่ดูจะอารมณ์ดีเป็นที่สุดก็คงจะเป็นเจ้าของบ้านอย่างบรูโน คำพูดคำจาที่กล่าวถึงพ่อแม่ของหญิงสาวไม่หยุด เริ่มต้นตั้งแต่ร่วมงานด้วยกันครั้งแรกจนวันเสียชีวิตด้วยคำพูดไม่รู้ร้อนรู้หนาว กล่าวถึงทุกอย่างยกเว้นคนที่ลงมือฆ่า...หญิงสาวฟังแล้วได้แต่ปั้นหน้านิ่ง และส่งยิ้มเย็นชากลับไป แต่มือของเธอจับมือของคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ไว้แน่นโดยมีมือของเขากุมมือเธออยู่เช่นกัน"แล้วคุณอา...พอจะบอกได้ไหมคะว่าใคร ฆ่าพ่อกับแม่แอล" น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยถาม พลางมองหน้าบรูโนนิ่งบรูโนนั้นยิ้มร่าก่อนจะหัวเราะเสียงดัง พลางมองไปที่เฮย์เดนแล้วยิ้มมุมปาก"เหตุการณ์วันนั้น จริงๆ แล้วมันมีเหตุผลมากกว่านั้นนะ อาแค่พูดไม่ได้ หลานทั้งสองคนจะเสียใจ"บรูโนรู้สึกตัวและมีลางสังหรณ์ในใจว่าเฮย์เดนรู้อะไรบางอย่างที่มันมากกว่าขึ้นกว่าเมื่อก่อนแล้ว เห็นทีเข้าต้องจัดการกับโอลิเวอร์สักหน่อย"ถึงขนาดที่พูด

ตอนที่ 46——————————ชายหนุ่มสามคนนั่งหน้าหงอยรวมกลุ่มกันอยู่ ในขณะที่กลุ่มของหญิงสาวนั้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ พูดคุยกันอย่างสนุกสนานตามประสาเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานหลายเดือนสายตาคมเข้มของแต่คนมองไปที่คนรักของตัวเอง ก่อนจะหันมองหน้ากันด้วยใบหน้าเรียบนิ่งพลางยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม เซนต์กับเคลย์ตันนั้นนานๆ ยกที เพราะตั้งใจจะดื่มน้อยลง คนหนึ่งก็มีลูกน้อย อีกคนก็เมียก็ท้องอยู่ ส่วนคนที่ยังไม่ติดอะไรนั้นยกเอาๆการที่เห็นพวกเธอยิ้ม หัวเราะสดใสกัน พวกเขาก็มีความสุขตาม และมันจะมีมากกว่านั้นอีก ถ้าพวกเขาได้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้พวกเธอมีความสุขชายหนุ่มพยักหน้าตกลงกันว่าจะเข้าไปร่วมวงกับคนรัก แต่ทว่าเมื่อยืนขึ้นยังไม่ทันได้ก้าวเดิน กลุ่มหญิงสาวก็เดินไปคุยกันที่อื่นโดยไม่หันกลับมามองพวกเขาเลยสักนิด"เดี๋ยวนะ นี่พวกเธอเห็นเราหรือเปล่าวะ ถึงเดินหนี" เคลย์ตันพูดขึ้นอย่างหัวเสีย เมียยิ่งท้องอยู่ไม่อยากละสายตาไปไหนไกลๆ"ไม่แน่" เซนต์เองก็ข้องใจ"เมียพวกมึงไม่เห็นหรอก แต่เมียกูเห็นเลยชวนกันไปที่อื่น" เฮย์เดนพูดด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ ก่อนจะกระแทกตัวนั่งลงที่เดิม"อ่าว อะไรวะ" เคลย์ตันดูหงุดหงิดที่สุดเพราะ

ตอนที่ 48——————————สายตาคมมองใบหน้าสวยแดงก่ำและกำลังมองเขาอย่างเว้าวอน เขาจึงยอมใจอ่อน"หึ อีกรอบแล้วจะยอมให้ขึ้น" ยิ้มมุมปากก่อนจะเริ่มบรรเลงบทรักรอบต่อไปหญิงสาวอดทนรับความเสียวซ่าน ยอมนอนนิ่งๆ มือบางกำปลอกหมอนแน่นจนมือแดง หายใจเข้าลึกใจยามที่เขาสอดใส่เข้ามาสุดหนอกสุดโคน ทรวงอกอวบอิ่มที่สั่นเคลื่อนไหวตามแรงกระแทกทำให้เธอเจ็บ ชายหนุ่มก็จับเอาไว้ด้วยมือเดียวตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!"ฮึก อ๊าา ซี้ดด...""อ่าา ดีใจด้วย พี่จะเสร็จแล้ว"ปึ่ก! ปึ่ก! ปึ่ก!เอวสอบกระหน่ำกระแทกใส่อย่างแรงก่อนจะกระตุกปล่อยน้ำรักใส่ร่องสาวจนล้นเปรอะเปื้อนเนินสาวอวบอูม ไหลเปื้อนผ้าปูที่นอนอีกรอบสองร่างหอบหายใจถี่รัว อ่อนระทวยสายตาอ้อนวอนหวานเยิ้มเฮย์เดนมองแอลลี่ใบหน้าแดงก่ำ เหงื่อชื้นตามไรผมไม่ต่างจากเขา ดวงตาสวยคู่นั้นมองมายังเขาอย่างออดอ้อน และอดใจแกล้งเธอไม้ไหว โน้มลงไปดูดยอดจุกสีชมพูเข้มสลับกันทั้งสองข้าง"อ...อ้ะ พี่เฮย์เดน...""หืม หึหึ โอเคครับ"ทันทีที่ได้รับอนุญาตมือเล็กก็รั้งต้นคอแกร่งลงมารับจูบร้อนแรง กระหายสัมผัสยกสะโพกขึ้นรับแก่นกายใหญ่ที่ยังขยับเข้าขยับออกอย่างเนิบนาบจุ๊บ จ๊วบบก่อนที่จะโดนพลิกขึ้นคร

ตอนที่ 50——————————ช่วงสายของวันแอลลี่งัวเงียตื่นขึ้น เธอรู้ว่าร่างกายถูกปล่อยอิสระไม่โดนกอดจากร่างกำยำเหมือนทุกเช้า หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ ความกลัวแล่นเข้ามาในใจกลัวว่าเขาจะแอบไปตอนเธอหลับคิดในแง่ดี เขาอาบน้ำอยู่...ร่างอรชรลุกออกจากเตียงทันทีทำให้เธอปวดหัวตุบๆ แรงขึ้น ถึงอย่างนั้นก็รีบเดินไปห้องน้ำ และเธอพบความกับว่างเปล่า มือเล็กกำเข้าหากันด้วยความโกรธที่โดนหลอก ใบหน้าสวยบึ้งตึงเม้มริมฝีปากจนห้อเลือดเธอไม่น่าหลับลึกขนาดนั้นเลย และไอ้บ้านั่นไม่น่าหลอกกันอย่างนี้!แอลลี่รีบเดินออกมาโทรหาคนต้นเรื่องที่ทำให้เธออารมณ์ร้อนตั้งแต่ตื่นขึ้น ติดต่อไม่ได้!เธอโทรหาลูกน้องคนสนิทของเขา ริกเกอร์ ...ติดต่อไม่ได้ ลอฟฟ์ ไม่รับสาย..."ไอ้พี่บ้า!!"ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูห้องนอนพร้อมๆ กับเสียงแหลมของแอลลี่ที่แผดออกมาสุดเสียงด้วยความเจ็บใจ ทำให้คนรับใช้ที่ตั้งใจมาปลุกหญิงสาวลุกขึ้นมากินข้าวกินยาตามคำสั่งของเจ้านายนั้นชะงักเมื่อจะเคาะประตูขออนุญาตอีกครั้ง ใบหน้าคนรับใช้ทั้งสองคนดูซีดลงและมีท่าทางลำบากใจพลัวะ!ประตูถูกเปิดออกจากคนข้างในอย่างแรง ยิ่งทำให้คนที่อยู่ข้างนอกกลัวมากกว่าเดิม ยืนก้มหน้า