Semua Bab Call Love รักนะยัยคอลเซ็นเตอร์: Bab 11 - Bab 20

เควินถือขวดเหล้าพร้อมกับถังใส่น้ำแข็งเดินเข้ามาหาแนนที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหาร จากนั้นก็หันหลังเดินเข้าไปในครัวอีกครั้งเพื่อหยิบแก้วออกมาสองใบ เขาคีบน้ำแข็งใส่ลงไปในแก้วคนละหนึ่งก้อน จากนั้นก็เทเหล้าลงไปมือหนาคว้าแก้วของตัวเองแล้วชนกับแก้วอีกใบที่วางอยู่ตรงหน้าของหญิงสาวเพื่อเชิญชวน“ดื่มด้วยกันสักแก้วไหมครับ”“ค่ะ”แนนขานรับก็ส่งมือเล็กคว้าแก้วขึ้นมาจรดริมฝีปากอวบอิ่มเพื่อกระดกน้ำเมาเข้าปาก เธอหลับตาลงชั่วครู่ให้ลิ้นได้ดื่มด่ำกับดีกรีของเหล้าราคาแพง และเพื่อข่มความรู้สึกประหลาดที่กำลังปะทุหนักขึ้น“ร้อนเหรอครับ”“นิดหน่อยค่ะ”แนนรีบยกหลังมือขึ้นปาดคราบเหงื่อที่หน้าผาก อากาศในห้องไม่ได้ร้อน แต่เป็นร่างกายของเธอต่างหากที่กำลังร้อนรุ่มจากการทดลองไข่สั่น และไม่คิดว่าจะทำให้เกิดอาการแบบที่กำลังเป็นอยู่“ลองชิมสเต๊กดูสิครับ”เขาบอกเธอเสร็จก็จัดการตัดเนื้อย่างในจานของตัวเองเข้าปาก หลังจากที่กระดกเหล้าลงคอ“อืม… อร่อยมากค่ะ”แนนเคี้ยวสเต๊กที่ถูกย่างออกมาเนื้อนุ่มละมุนลิ้น เผลอส่งเสียงครางในลำคอแผ่วเบา ตอนนี้เธอกำลังถูกของเล่นบำเรอกามที่ไม่รู้ว่าจะใช้งานถูกหรือไม่เล่นงานอยู่เควินเห็นแนนเริ่ม

เควินยกมือข้างหนึ่งค้ำยันกับบานประตู มืออีกข้างยื่นไปหยิบคีย์การ์ดในมือของหญิงสาว ที่ตอนนี้กำลังช้อนสายตาขึ้นมองราวกับประหลาดใจที่ถูกเขาชวนไปขึ้นสวรรค์ด้วยกัน พอเปิดประตูได้เขาก็เดินหน้าโอบร่างของแนนเข้าไปในห้อง แล้วใช้เท้าผลักประตูให้ปิดลงแผ่นหลังของเธอแนบชิดกับผนังห้อง มือหนาจับที่ปลายคางเพื่อปรับองศาของใบหน้าหวานให้เชิดขึ้นรับกับริมฝีปากหยักที่ก้มลงมาจูบกันด้วยอารมณ์ที่ค้างมาจากคอนโด ทำให้ทั้งสองร่างบดจูบกันอย่างเร่าร้อนจนเควินไม่อาจที่จะอดทนอดกลั้นความต้องการนั้นได้อีกต่อไป จึงส่งมือไปถอดเสื้อคลุมของแนนออกตามด้วยของตนเอง ผลัดกับโอบกอดคนตัวเล็ก สอดมือเข้าไปใต้กระโปรงทรงสั้น บีบขย้ำก้นสาวด้วยความหมั่นเขี้ยวทั้งสองร่างบดจูบและขยับออกไปทีละก้าวจนกระทั่งถึงโซฟา เควินก็หย่อนก้นลงนั่ง และให้หญิงสาวนั่งควบบนตักของเขาชายหนุ่มอดใจไม่ไหวแล้วที่จะได้สัมผัสกับความอ่อนนุ่มตรงใจกลางความเป็นสาว จึงได้ถอดเสื้อผ้าที่เหลือของแนนออก ก่อนจะประคองตัวเธอลงไปนอนราบกับเบาะโซฟา ส่วนเขาก็หยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ถอดเสื้อเชิ้ตและกางเกงของตนเองแก่นกายขนาดหกสิบผงาดขึ้นเป็นลำแข็ง แนนเห็นก็พลันใจเต้นแรง

“คุณอยากทำอีกเหรอคะ” แนนถามออกไปด้วยน้ำเสียงเบา ถ้าเขาต้องการจริง ๆ เธอก็จะยอมเควินยกยิ้มมุมปากจ้องมองหญิงสาวอย่างเอ็นดู ถ้าไม่ติดว่าเมื่อคืนเป็นครั้งแรกของเธอ เขาคงไม่ปล่อยให้แนนได้ถามคำถามนี้ เขาคิดว่าเธอคงจะระบมช่วงล่างพอสมควรที่ต้องรองรับเจ้าหนอนยักษ์ของเขา จึงไม่อยากรังแกเธอมาก“ไม่ทำหรอกครับ แค่อาบน้ำด้วยกันก็พอ”ใบหน้าหวานระบายยิ้มเขิน พลางคิดว่ามันต่างกันตรงไหน ถึงจะไม่ได้อึ๊บกัน แต่การอาบน้ำด้วยกันมันก็อยู่ในสภาพล่อนจ้อนอยู่ดี แม้จะคิดอย่างนั้นแต่แนนก็พยักหน้ารับ“ให้ผมไปส่งนะครับ”เควินเอ่ยกับหญิงสาวหลังจากที่ทั้งคู่อาบน้ำด้วยกันเสร็จ และออกมาแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว“ฉันไปเองดีกว่าค่ะ คุณกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ เดี๋ยวไปทำงานสายจะโดนหัวหน้าดุเอา”“หัวหน้าคุณดุเหรอครับ”“หัวหน้าฉันใจดีมากค่ะ”ตั้งแต่เข้าไปทำงาน เธอก็ยังไม่เคยโดนหัวหน้าบ่นเลยสักครั้ง“แล้วบอสของคุณล่ะ เป็นคนยังไง”เควินแสร้งถาม เพราะอยากรู้ว่าแนนจะมองเขาในอีกสถานะหนึ่งที่เธอยังไม่รู้ว่าเป็นคนอย่างไร“ไม่รู้สิคะ ฉันยังไม่เคยเจอ แต่พวกพี่ ๆ ในแผนกต่างก็บอกว่าเขาเป็นหนุ่มลูกครึ่ง แถมยังหล่อมากด้วย คงจะใจดีอยู่มั้ง

ทั้งคู่นอนพักกันบนเตียง และพอหายเหนื่อยเควินก็อุ้มหญิงสาวเข้าไปล้างเนื้อล้างตัวแล้วใส่เสื้อผ้าดังเดิม ถ้าจะพากันอาบน้ำด้วยก็คงจะไม่ทันกับอาหารที่ใกล้จะได้เวลาขึ้นมาส่งบนห้องก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูดังขึ้น เควินจึงเดินไปเปิดประตูและรับอาหารที่สั่ง“อาหารมาแล้วครับ”“แนนช่วยจัดใส่จานนะคะ”หลายคนมักจะพูดกันว่าการมีเซ็กซ์ช่วยให้ร่างกายได้ผ่อนคลาย มันก็คงจะเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เพราะทั้งสองคนอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ต่างคนต่างมีความสุขในช่วงเวลาที่ได้ใช้ร่วมกัน ได้กินข้าวด้วยกัน และได้ทำอะไรแบบลึกซึ้งด้วยกันและไม่รู้ว่าใครเสพติดใครกันแน่ พอกินข้าวเสร็จเควินก็ชวนหญิงสาวเข้าไปอาบน้ำด้วยกัน เสร็จแล้วก็มานั่งเล่นที่โซฟาเพื่อดูรายการโทรทัศน์ต่อเควินเลื่อนแขนไปโอบเอวของหญิงสาว ส่วนแนนก็วางศีรษะซบที่ต้นแขนของเขา“วันนี้ทำงานเป็นยังไงบ้างครับ มีเรื่องที่ทำให้ลำบากใจหรือเปล่า”แนนรู้สึกแปลกใจกับคำถามของคีย์ที่เหมือนตาเห็น ทำไมเขาถึงได้เดาแม่นจัง เพราะวันนี้เธอก็มีเรื่องลำบากใจจริง ๆ และเขาก็คงจะถามด้วยความเป็นห่วง“งานก็สนุกดีค่ะ แต่วันนี้มีคนโทรมาป่วนด้วย”ใจจริงก็ไม่ได้อยากเล่าเพราะถือว่าเป็นความลับของ

เธอกำลังตกอยู่ในความรู้สึกที่บอกไม่ถูก จะบอกว่าดีใจที่เขายอมเปิดเผยความจริงมันก็ดีใจไม่สุด แต่จะให้โกรธที่เขาเลือกโกหกมาตั้งหลายเดือนก็โกรธไม่ลงเควินลุกออกจากเก้าอี้ เข้ามาสวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง เกยปลายคางลงที่ไหล่บาง เอียงหน้าเอ่ยกับเธอที่ริมใบหู“ขอโทษนะครับ ผมแค่ไม่อยากให้คุณลำบากใจ”“ทำไมฉันต้องลำบากใจ” เธอยังไม่เข้าใจเหตุผลของเขาอยู่ดี“ตอนนั้นคุณเข้ามาทำงานใหม่ ผมกลัวว่าถ้ามีใครรู้ว่าเรากำลังคบกันแล้วจะโดนมองไม่ดี ผมกลัวทุกคนจะคิดว่าคุณจะใช้เส้นสายเข้ามาทำงานแล้วเกิดการกลั่นแกล้งกันขึ้น ผมแค่เป็นห่วงแล้วก็หวังดีกับคุณนะครับ” เขาเอ่ยพลางจับมือของหญิงสาวเดินไปนั่งที่เก้าอี้ทำงาน แล้วให้เธอนั่งตักได้ยินดังนั้นเธอก็เผลอยิ้มขึ้นเล็กน้อย พอได้ฟังเหตุผลแล้วมันก็พอยอมรับได้ ดังที่สาวรุ่นพี่ได้บอกไว้ว่าต้องดูที่เหตุผลว่าโกหกทำไมเขากำลังโกหกเพื่อปกป้องเธอ และเธอเองก็ไม่อยากถูกกล่าวหาว่าได้ทำงานที่นี่ก็เพราะมีแฟนเป็นเจ้าของบริษัท ไหนจะรางวัลที่เพิ่งได้รับอีก“คุณคิดอย่างนั้นจริง ๆ เหรอคะ”“ครับ ผมขอโทษนะ” เสียงทุ้มเอ่ยข้างหูพร้อมกับกดจมูกหอมที่แก้มของเธอหนึ่งฟอดแนนระบายยิ้มย่นคอหน