All Chapters of Loving My Enemy: Chapter 21 - Chapter 30

SOMEONE'S POV"Mauna na ako pre," rinig kong paalam ng lalaking kasama ko bumili sa tindahan. Hindi niya naman siguro ako nahahalatang may balak gawing masama?Umalis agad ako nang makabili ako ng sigarilyo. Sinundan ko naman ang lalaking kasama ko bumili kanina. Nasa madilim na eskinita kami ngayon ay walang kabahayan. Nakayuko at tahimik akong naglalakad sa likod niya. Hindi rin ako halata sapagkat sa suot ko. Nakaitim na jacket ako, itim na damit sa loob, nakaitim na pants at sapatos. Ang sapatos ko ay itim na converse at naka-black cap ako at black facemask.Maya-maya lang ay nakahalata ata siyang sinusundan ko siya dahil biglang huminay ang lakad niya at dahan-dahang lumingon sa akin. Ako naman ay dahan-dahang ring naglakad. Bago pa man siya makatakbo dahil tiyak kong tatakbo siya. Binaril ko siya sa likod. Hindi nila marinig dahil nga may silencer ang baril ko. Hindi na siya makasigaw dahil nga eskinita ito at puro pader na bato. Walang gaanong bahay at tao. Nilapitan ko si

Nagising akong ramdam ang pagkakatali ng kamay ko at pakiramdam ko rin ay nakabusal ang aking bibig. Iminulat ko ang aking mga mata dahil hindi ako makasigaw. Nag maimulat ko ang mga mata ko ay nakita ko ang isang magarang kwarto. Ngunit nakabusal ang aking bibig at nakatali rin ang aking mga kamay sa head board ng kama. Pilitin ko mang sumigaw ngunit ungol lang rin ang lalabas sa aking bibig. Kaya naman hindi na ako nag-aksaya pa ng oras para sumigaw. Ngunit naiiyak na ako dahil alam ko sa sarili kong nasa panganib na ako. Ilang minuto akong tumingin sa kwarto at maya-maya lang ay narinig ko na ang mga yabag ng mga paa mula sa labas ng pinto kaya nagkunwari akong tulog. Narinig ko na ang pagbukas-sara ng pinto senyales na nakapasok na ang naririnig kong paparating mula kanina. Narinig ko rin na may inilapag ito hindi ko lang matukoy kung sa lamesa ba o kung saan. Siguro nang mailapag ang bagay na iyon ay lumapit sa akin ang taong ‘yon. Naramdaman ko kasi ang paglapit nito sa akin

KIO'S POV"Ako naman talaga ang may karapatan kay Kio ha? Hindi porke si Celine ang nakakaangat ang buhay sa atin ay siya ang kakampihan niyo. Ginusto mo rin ito Kio hindi ba?" Bumaling sila sa akin. Unang pagkakataon ay nakaranas ako ng malutong na sampal mula kay Tamara. Napahawak ako sa pisnging sinampal niya. "You're such a cheater. Nililigawan mo siya habang nakikipaglandian ka sa ahas na ito," itinuro niya si Krystel. "Wala kang kwentang lalaki. WALA KANG KWENTA CHEATER," diniinan niya ang huling pangungusap saka tumalikod sa akin at umalis siya. Bago pa man sila makakalayo ay humiyaw si Aurora."Krystel wala ka nang kaibigang babalikan. Ikaw Kio tigil-tigilan mo si Celine kapag nahanap siya. Dahil kaya kong sirain ang pagkatao mo sa kaniya at sa lahat ng tao," banta niya sa amin. Nang akma na siyang aalis ay sumigaw si Krystel."Baka nakakalimutan niyo na alam ko ang baho ng pamilya ni Celine?" hiyaw niya. Lumingon si Tamarang nakangisi. "Baka nakakalimutan mo ring vlogger ak

CELINE'S POVPinadaan ako ni Lucas sa bintana kaso medyo mataas ito kaya napaatras ako at tuminginsa kaniya. "I can't jump here, masyadong mataas," sabi ko sa kaniya. Humanap kami sa kwartong ito nang magagamit ko sa pagtakas. Nakita ko ang kumot sa kama. Kinuha ko ito at sakto mahaba-haba ito. Kakayanin naman siguro ito. Isang kumot at bedsheet ang narito kaya naman ipinatali ko ito kay Lucas."Tie this," utos ko sa kaniya. Itinali naman niya ang dalawa at binuhat namin sa may bintana. Mukhang nakuha niya ang gagawin ko kaya itinali lang namin ito. Tahimik lang kaming kumikilos dahil baka marinig kami mula sa labas at baka makahalata na silang walang bantay. Nang tingnan ko sa baba ay may tao na. Hindi siya halata pero naaaninag na. Tumingin ako kay Lucas."May tao sa baba," tinuro ko ang bintana. "Sila Kio iyan," sabi niya. Kaya naman ibinababa ko ang kumot na pinagtagpi. Nang maibaba ko ito ay tumingin akong muli kay Lucas. "Sumama ka kay Lucas at tumakas na kayo. Ililigtas k

LUCAS POVNarinig ko ang pagbukas ng pinto ng kwarto ko kaya naman ay lumingon ako sa pinto. Nakita ko si Celine na pumasok mula sa pinto. Bumangon naman ako mula sa pagkakahiga at umupo sa higaan ko. Naka-bandage akong blue iyong parang sa may pilay. I don't know how they call it. "Kamusta ka?" bungad na tanong nito nang isara nito ang pinto. "I'm fine, malayo sa puso," sabi ko naman. Ngumiti ako ng pagkatamis-tamis sa kaniya. Ayaw kong seryosohin nila ang nangyari. "Thank you for saving my father. Though I know why are you working for my father," seryosong sabi niya. Ngunit may lungkot ang mata niya. Kinabahan ako sa isiping baka alam na niya ang dahilan ng pagtratrabaho ko sa kaaniyang ama."Mas gusto ko makita sa kulungan si daddy kesa makitang bangkay." Napako ako sa kinauupuan ko. She knows what I plan to do. "I realized how worth it my dad is. I realized that he's doing that things to give me comfortable life." Nagumpisa nang tumulo ang sa tingin ko kanina pa niya pinipigi