All Chapters of Loving My Enemy: Chapter 31 - Chapter 40

CELINE'S POVIlang linggo na ang lumipas simula ng araw na iyon. I've change a lot. My relationship with my father changes. The bitterness and anger on my heart disappear. Hindi na ako galit sa daddy ko infact I forgive him. Close na kami ni daddy at masaya naman sila manang Klarisa sa akin. "Sabi ko sa iyo hindi ba? Mahal ka ng daddy mo. Masyado ka lang talagang nabulag ng galit diyan sa puso mo," itinuro niya ang dibdib ko. "I was mad kaya nasasabi ko iyon. But I know in my heart that I can't let my dad die," sabi ko kay manang ngunit napansin ko ang pag-iba ng mata niya. Tila malungkot ito. Hindi ko na lang pinansin baka naalala niya kung paano kami noong buo pa kami. Lagi akong dinadala ni daddy sa isang amusement park noong hindi pa siya busy. Though may ilegal na gawain siya noon pero tanggap ko pa. Hindi ko naman kasi knows iyon eh. Ilang kwentuhan lang ay nag-aya na si manang nang dinner. Simula nang makauwi ang daddy ay sabay sabay na kaming kumakain. "Oh Kio kamusta nama

KIO'S POVAfter namin lumabas ni Krystel inihatid ko na siya. Pinauuwi na rin kasi ako ni tito Enrico eh. Nagmaneho ako pauwi sa kanila. Nang pumasok na ako sa loob ng mansyon ay ang tahimik at ang tinginan ng mga maid lalo na sa akin. Nakita ko naman na nakaupo sa sofa si tito. Bihira siya umupo diyan. Uupo siya diyan kapag mainit ang ulo niya or may gustong i-discuss sa amin. Lumapit naman ako kay tito para magbigay galang. Ngunit nagulat ako nang sampalin niya ako. Hinawakan ko ang mukha ko at gulat na tumingin sa kaniya. "T-tito.." hindi makapaniwalang sabi ko sa kaniya. "ANONG GINAWA KO SA IYO PARA SAKTAN MO ANG ANAK KO HA? ANO?" hiyaw niya bigla. Nagulat naman ako sa tanong niya. Alam niya? Paano? Tiningnan ko si Lucas. Sinenyasan niya ako na wala siyang alam. "ANO? BAKIT HINDI KA MAKASAGOT HA? SABAGAY WALA KANG MAISASAGOT DAHIL WALA KANG DAHILAN PARA SAKTAN ANG ANAK KO. PINAKAIN, BINIHISAN KITA PER-" hindi siya natapos sa sasabihin niya dahil bumaba si Celine. "Daddy what'

Ilang gabi na akong pagod. Parating puyat. Hindi ko maaaring hayaan na lang ang nangyayari. I need to kill him. Hindi niya ako pwedeng unahan kay Enrico. Ako ang dapat papatay kay Enrico. Ako lang. Wala nang iba. Pero kailangan ko munang unahin ang asungot na bodyguard ni Celine. Kailangan ko siyang patayin. Alam kong unti-unti niya na akong nakikilala at hindi ko maaaring hayaan iyon. Mawawalan ng saysay ang aking naumpisahan. Buti na nga lang ay hindi siya napuruhan sa nangyari sa kaniya. Walang sino man ang dapat pumatay kay Enrico ako lang. Kailangan niyang dumaan sa mga palad ko. Iyon lang ang paraan para mabigyan ng hustisya ang karumal-dumal na pagkamatay ng magulang ko. Pati ang kapatid kong inosente ay dinamay din nila. Hindi ko lang alam kung paano ko siya papatayin. Madalas siyang nasa tabi ni Celine. Kapag gabi hindi siya umaalis. Nalaman kong inutusan siya ng boss niyang pumunta sa opisina nito. Ito ang magandang pagkakataon para masundan siya. Gabi na nang makauwi siya

Tatlong araw lang ang burol ni Lucas at ngayong gabi ang huling gabi niya. Kaya kinailangan kong pumunta. Nakaupo ako sa harap at pinanunuod ang mga taong natulungan niya. Kinukwento nila ang ginawa ni Lucas para sa kanila. Lucas is an angel for everyone. Marami rin siyang na-solve na case. His braveness makes people cry a lot. Ang pumasok sa isang sindikato ay nakakatakot. "Lucas help me to save my sister. Na-rape ang sister ko at ikinulong siya. Binaboy siya nang ilang beses. Na-solve niya agad ang kaso at nabigyan ng hustisya ang kapatid ko," kwento ng isang magandang babae. "Isa ang apo ko sa naligtas na mga bata mula sa kamay ng isang sindikato, na-kidnap ang apo ko at ipapadala ang organs sa ibang bansa. Ilang bata rin ang naligtas niya mula roon," ani naman nang isang matanda. Nagulat ako ng kalabitin ako ng kapatid ni Lucas."Hiniling ni Lucas na huwag sabihin ang tungkol sa misyon niya. Ayaw niyang masira ang pangalan mo pati ng tatay mo. Para sa kaniya gawin mo ito," pakiu

Sobrang sakit nang nangyayari sa akin. I feel the world betrayed me. Parang ayaw ng mundong maging masaya ako. Kinuha na ang lahat sa akin. Hindi manlang ako hinayaang makasama si daddy. At ang masakit pa roon, ang pumutol ng kasiyahan ko ay ang taong pinagkatiwalaan namin. Pinagkatiwalaan namin siya for how many years. Nasaksihan niya ang pagluha ko noong mamatay ang mommy ko. Nasaksihan niya ang sakit na nadarama ko noong panahon iyon. Pero bakit ganon? Inulit niya at mas malala doble pa."Celine please magpahinga ka na muna dalawang gabi ka nang walang kain at tulog," pakiusap ni manang sa akin. Ngunit hindi ako umimik. Nakadungaw lang ako sa kabaong nang daddy ko. "Ikaw nga Aurora ang kumausap sa kaniya. Kahapon pa siyang walang imik. Wala ring kain at tulog. Masama sa mental issue niya iyan," rinig kong sabi ni manang kay Aurora. Siguro ay dumating na siya. Nagpaalam siya sa akin noong unang gabi na i-seset niya lahat ng meetings niya sa susunod na buwan. Kahit sila Tamara.