All Chapters of พี่ชายเจ้าขา ข้าไม่ใช่นางเอกของท่าน: Chapter 81 - Chapter 90

         “เรื่องราวของเฟินฮุ่ยเหมยนั้นก็เป็นดั่งที่เจ้าได้ยินจากปากเฟินฮุ่ยเหอในวันนั้น สตรีผู้นั้นถูกบิดาจับยัดเกี้ยวส่งเข้าจวนคหบดีที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองจินหลิง บุรุษผู้นั้นอายุน้อยกว่าเฟินซิวซูไม่กี่ปี ในเรือนหลังมีฮูหยินเอกและฮูหยินรองครบแล้วนางจึงเป็นได้เพียงอนุภรรยา            ในตอนแรกที่เข้าไปอยู่นางเป็นที่โปรดปรานของคหบดี จึงเย่อหยิ่งและไม่เคารพผู้ที่มีตำแหน่งสูงกว่า นางอาศัยตนเองเป็นคนโปรดของสามีเที่ยววางอำนาจไปทั่วจวน ก่อนจะตกต่ำภายในเวลาเพียงเจ็ดวันหลังจากเมียบ่าวที่มีฐานะเป็นเพียงสาวใช้ของคหบดีแท้งบุตร มีคนเห็นว่านางเป็นคนผลักสตรีผู้นั้น ทำให้ความโปรดปรานที่ได้รับมลายหายไป เพราะคหบดีผู้นั้นแม้จะเป็นคนมักมากในกามแต่ทว่าให้ความสำคัญกับบุตรชายบุตรสาวจากเมียทุกคน พอหมดความสำคัญบรรดาสตรีที่เคยถูกเฟินฮุ่ยเหมยวางอำนาจกดขี่ข่มเหงก็กลับมาเอาคืน สตรีพวกนั้นวนเวียนกันมากรอกยาพิษให้อนุเฟินค่อยๆ ตายอย่างช้าๆ สุดท้ายเมื่อฮูหยินเอกนำข่าวมาแจ้งว่าเฟินซิวซูสิ้นชีวิตในคุก อนุเฟินก็สิ้นใจตายตาม

           “ท่านมันคนร้ายกาจ” นางกล่าวพลางดึงผ้าผืนน้อยกลับมา ก่อนจะชะงักชั่วครู่เมื่อเห็นอะไรบางอย่างดุนดันอาภรณ์ของเขาจนพองขึ้นมา            “พี่ก็เป็นเช่นนี้แค่กับเจ้า อะ...เจ้าจะทำอันใด”            “ท่านหวังดีช่วยข้าถึงเพียงนี้ เหตุใดข้าจะทำให้ท่านบ้างไม่ได้ล่ะเจ้าคะ” พอกล่าวจบนางก็รั้งอาภรณ์ของเขาขึ้น ก่อนจะใช้สองมือน้อยๆ กอบกุมส่วนนั้นของเขาเอาไว้            “เหตุใดท่านถึงได้ใหญ่โตเช่นนี้เจ้าคะ” เขาช่างเป็นลูกรักสวรรค์อย่างแท้จริง            “เจ้าอย่าได้หวาดกลัว มันไม่ทำร้ายเจ้าหรอก” มีแต่จะสร้างความสุขให้นาง            ‘ข้าไม่ได้หวาดกลัว ข้าเพียงคิดว่าข้าจะกลืนกินได้หมดหรือไม่’ หากมัวแต่คิดไม่ลองทำ ก็คงจะไม่รู้ &nbs

            “พอเถิดซีเยว่ให้พี่ได้หยอกเย้าเจ้าบ้าง”            “มิได้เจ้าค่ะ ข้าเป็นคนทำอันใดไม่ยอมให้คั่งค้าง ต้องทำให้เสร็จลุล่วง” กล่าวจบนางก็ดูดกลืนส่วนบนของแท่งหยกต่อ สลับกับใช้ลิ้นเรียวหยอกเย้า            “ซีเยว่...” เขาร้องครวญครางชื่อนางอย่างทรมานก่อนจะทนไม่ไหวเกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำพิสุทธิ์ออกมาจนหมด            “คราวหน้าหากท่านจะปลดปล่อยต้องบอกข้าด้วยนะเจ้าคะ จะได้ไม่เปรอะเปื้อนที่นอนเช่นนี้ ท่านชอบไม่ใช่หรือเจ้าคะ ตอนที่ได้ปลดปล่อยในปากข้า”            “เจ้าเข้าใจผิดแล้ว หากถามว่าพี่ชอบปลดปล่อยที่ใด พี่ย่อมอยากจะปลดปล่อยในตัวเจ้า”            “ข้าง่วงแล้ว เรานอนกันเถิดเจ้าค่ะ” นางสู้อุตส่าห์เรียนรู้การปลดปล่อยให้บุรุษเพื่อที่จะไ

           คุณชายหยางที่ออกไปทำงานถูกตามกลับจวนในทันที หยางกั๋วกงและหยางฮูหยินที่บังเอิญทราบข่าวก็รีบตรงมาที่จวนของบุตรชายทันที            ‘ข้าเจ็บเหลือเกินเจ้าค่ะ’            “ซีเยว่” พอได้ยินเสียงร้องเจ็บปวดของฮูหยินตน หยางเฟยฉีแทบจะรีบเข้าไปหานางทันที หากไม่ถูกบิดารั้งตัวไว้            “ใจเย็นๆ เฟยฉี สตรีคลอดลูกก็ต้องเจ็บปวดเช่นนี้อยู่แล้ว” หยางกั๋วกงผู้เคยผ่านเหตุการณ์นี้มาก่อนเอ่ยปากบอก            “เพราะเหตุนี้อย่างไรเล่า พ่อกับแม่ถึงมีเจ้าเป็นบุตรเพียงคนเดียว บิดาเจ้าไม่อยากให้แม่เจ็บปวดยามที่ต้องคลอดบุตรเช่นนี้”            ‘ฮูหยินน้อยใจเย็นๆ เจ้าค่ะ’            ‘ข้าเ

                                                                                ตอนพิเศษ                                                                ว่าด้วยเรื่องราวของต้นหอม             หลังจากเสร็จสิ้นพิธีกราบไหว้ฟ้าดินของบุตรชายได้สองเดือนหยางกั๋วกงและฮูหยินก็เตรียมตัวจะออกเดินทางกลับปราสาทโอสถ            “ท่านแม่เจ้าขา ท่านว่างอยู่หรือไม่เจ้าคะ คือข้ามีเรื่องที่อยากจะรบกวนท่านเจ้าค่ะ” ท่าทางออดอ้อนน่ารักข