All Chapters of In Bed With Her Shithead Boss: Chapter 21 - Chapter 30

Ano na kayang nangyayari sa loob ng opisina ni Roman? Iyan ang naiisip-isip ni Blair habangnakatitig sa nakasarado nitong pinto. Maya maya pa, nagkaroon ng katahimikan sa loob. Taposbigla ba namang tumawa si Roman ng napakalakas. Mas lalo tuloy niyang gustong usisain angpangyayari sa pagitan ng dalawa.Ilang minuto pa ay lumabas na si Jessica. Nakabusangot ito at padabog na naglakad papalabas.Mukhang hindi maganda ang nangyari.“Goodnight, Mrs. Kingston,” magalang na bati ni Blair, kahit na hindi man ito tumingin pabalik.Pinanood niya ang likuran ni Jessica bago narinig ang boses ni Roman.“The only Mrs. Kingston is my mother.”Mabilis na tumingin pabalik si Blair sa boss nito. Si Jessica naman, tumigil sa paglakad atlumingon na.“Kung ipipilit mo na gamitin ang apelyido ko, then, just use Ms. Kingston. Understand?”Lalo lang itong nagpasiklab ng galit kay Jessica. Muntik pa itong mapasigaw bago tuluyangumalis ng opisina.Nang makaalis na si Jessica, kinuha ni Roman ang cellpho

Pagdating nila sa garahe na may tatlong kotse, pinindot ni Roman ang remote para buksan angpinto at pagkatapos ay iginarahe ang sasakyan sa bakanteng puwesto. Bukod pa sa mga kotseniyang nakatago sa pribadong garahe sa opisina, mayroon siyang dalawang kotse rito.Hindi talaga maintindihan ni Blair kung bakit gustong-gusto ng mga lalaki ng maraming kotse.Siya nga, may lisensiya pero kakayaning mabuhay ng walang kotse. Kumpara kasi sa estate niRoman na nasa labas ng siyudad, nakatira noon si Blair sa lungsod. Pero dahil makikitira na siyasa bahay ng boss, baka magbago na ang kalagayan.Pinagmasdan ni Blair ang lugar kung saan nakatira si Roman. Una siyang nakabisita rito noongnag-host ng party ang boss para sa mga kaalyado sa negosyo. Nang panahon na iyon, kasama paniya ang dating nobyo na si Dan. Hindi niya makakalimutan kung paanong gigil na gigil si Dan.Sinabihan kasi si Blaire ng boss na kailangan niyang manatili kasama niya habang binabati anglahat ng mga bisita – isang ba

Hawak hawak ni Roman ang kamay ni Blair nang dalhin niya ito sa kuwarto.“Teka,” mahinang sabi ni Blair sabay hinto sa paglakad. Nagpalipat-lipat siya ng tingin sa paligid.Ito ang unang pagkakataon na nakarating si Blair sa kuwarto ng boss. Wala naman kasi siyangdahilan noon para bisitahin ang lugar na ito.May bahagi sa kaniya na nananabik sa mangyayari. Ngunit dahil bago sa kaniya ang lahat lalo naang lugar kung saan nila ito gagawin, hindi niya naiwasang mangamba at kabahan.“E kung ayusin ko muna kaya ang mga gamit ko? I need to unpack.” At nakahanap na nga siyang dahilan.Subalit gagana kaya ito kay Roman Kingston?Nakangising sumagot ang lalaking kanina pa nagtitimpi. “Jenny did that already. Pinahanda naniya ang mga gamit mo. Bago ka pa man makauwi, okay na ang lahat.”“Ha? Dapat ako ang…”Hindi natapos ang reklamo ng dalaga dahil hinatak siya ni Roman papasok ng kuwarto. Sa orasna silang dalawa na lamang ang magkasama sa loob ay isinandal siya nito da pader. Idinikit ni

Sabado ng hapon.Nakaupo si Blair sa sala habang nagbabasa ng libro, nang biglang tumunog ang doorbell.Napatingin siya sa paligid, hinahanap ang may-ari ng bahay. Kanina lang magkasama sila peronakatanggap ng tawag si Roman kaya’t lumayo ito upang makapagbasa siya ng tahimik. Nasaanna kaya ito?Sumilip si Blair sa labas, doon sa salaming pintuan. Nasa labas parin si Roman at maykinakausap sa cellphone. Kung ganoon, siya nalang talaga ang titingin kung sino ang dumating.Tumayo siya papunta sa pintuan. Nang tignan ang side glass panel, nakita niya ang gwaponglalaki na nakatayo. Matangkad ito—mas matangkad pa kay Roman—may makapal na buhok nakasing-itim ng hatinggabi at malalalim na mata.‘Siguro ito yung kaibigan ni Roman sa university,’ ang hula ni Blair. Naalala niya ang binanggit niRoman tungkol sa bisitang inaasahang darating.Umaasang siya nga iyon, inikot niya ang seradura at binuksan ang pinto. Nang maharap ito,bumati siya ng, “Hi.”Lumingon ang lalaki at sinulyapan siya

Linggo ng umaga. Walang nagawa si Blair nang alukin siya ni Roman na ihatid siya malapit sabahay ng mga kapatid. Hindi naman siya makatanggi dahil malaki rin ang maitutulong sa kaniyang paghatid nito.Nang makarating sa gilid ng kalsada, pinatay ni Roman ang makina ng sasakyan at tumingin sakaniya; halatang ayaw nito na basta nalang paalisin o iwanan si Blair.“Sigurado ka bang hindi mo kailangan ng kasama?” tanong ni Roman.Ilang beses na ba niya itong natanong? Halos lima yata o higit pa. Gayunpaman, buo na angisipan ni Blair.“I am fine. Baka kapag sumama ka, mas lumala pa ang sitwasyon.”Subalit ganito ang isinagot ng kaniyang boss: “Pero, pupunta pa rin naman ako sa lugar naiyon.” Hindi inalis ni Roman ang kaniyang mga mata kay Blair at saka nagpatuloy, “I mean, maytitignan din kasi akong property. Balak kong gawing pasyalan tuwing weekends. Kaya kungsakali lang naman na kailangan mo ko, just call me.”Pasyalan tuwing weekends? Bigla-bigla naman yata ang plano ni Roman. Ma