All Chapters of In Bed With Her Shithead Boss: Chapter 81 - Chapter 90

Pagkadating sa bahay, akala ni Blair ay tuluyan na siyang naging lantang-gulay dahil sa pagod.Ang adrenaline na nagpatakbo sa kaniya sa buong araw ay naglaho ng parang bula.Binuksan ni Roman ang pinto, at sabay silang pumasok.Maraming bagay ang magbabago simula ngayon. Kasabay nito, kailangang mag-usap ngmagkakapatid tungkol sa negosyong iniwan sa kanila ng kanilang mga magulang. Tiyak namaraming araw ang kailangan nilang gugulin.‘At least, I got home today,’ ang sabi nalang ni Blair sa sarili.Sapat na ang isang gabi ng pahinga.“I need to take a bath,” mahina niyang banggit.“Ako rin,” sagot ni Roman. Napagod din siya sa lahat ng pangyayari. Bukod sa ilang gabingwalang tulog, labis siyang nag-alala sa paghaharap ni Peter at Blair. Mabuti na lamang at hindinapahamak si Blair.Tahimik silang naghanda para matulog: naligo, nagsepilyo, at nagpalit ng damit. Lutang pa rinang isip ni Blair, hindi pa rin makasabay sa bilis ng mga nangyari. Ang pagkakaaresto ni Peter,ang pag-amin

Pagkatapos nilang maligo, binalot ni Blair ang sarili ng tuwalya at bumalik sa kwarto. Ramdampa rin niya ang kilig at init na umaalon pa rin sa loob ng katawan niya. Habang inaabot angdamit, narinig niya ang mahinang pag-ubo ni Roman sa likuran. Nang lumingon siya, halos hindisiya nakahinga sa nakita!Heto si Roman, nakaluhod sa kaniyang harapan!Wala itong ibang suot kun’di ang tuwalyang nakapulupot sa baywang, at sa kamay niya ay mayhawak na maliit na kahon.“What…” hindi matapos-tapos na tanong ni Blair.Binuksan ni Roman ang kahon, at sa loob niyon ay ang isang napakagandang singsing nakumikislap sa sinag ng araw mula sa bintana. Elegante ito, pero hindi sobra o nakakaumay.Eksakto lamang sa gusto ni Blair para sa sarili.“Binili ko ‘to ilang linggo na ang nakakalipas,” sabi ni Roman, garalgal ang boses, puno ngemosyon. “Bago pa mangyari lahat. Bago si Peter, bago ang imbestigasyon, bago magingmagulo ang pangyayari. I always bring this, waiting for the perfect chance.”Napa

Ma-dramang tumikhim si James, saka itinaas ang isang papel na parang magbabasa ng script.Ilang segundo niya lang itong tinitigan, tapos itinago sa likod niya. Nagtawanan ang lahat dahilmukhang wala siyang planong sundin ang script at baka mag-adlib nalang.“Ladies and gentlemen. Sa aming pamilya at mga kaibigang minsan ay gusto na namingipatapon,” simula ni James.“God, James!” reklamo ni Eleanor.Ngunit nagpatuloy siya, “We are here because finally, nagising na sa katotohanan ang anakkong matigas ang ulo. He stopped being an idiot and proposed to the woman he loved for ayear. She doesn’t have any idea about that at all.”Lumakas ang tawanan. Napailing naman si Roman habang natutuwa si Blair na pagmasdan siya.“Sa totoo lang, ilang beses ng tumanggi ang anak ko sa mga matitinong babae raw na nireretong asawa ko.”“Tell them about that someone who cried,” suhestiyon ni Eleanor.“Dad,” sabat ni Roman, nakangiti pero halatang gusto nang tapusin ang eksena.“Teka, anong kwento sa um

Huminga muna nang malalim si Blair bago dahan-dahang binuksan ang pinto ng balkunahe at muling pumasok sa loob ng bahay. Sinubukan niyang ngumiti at huwag tumingin sa direksyon ni Luca. Ang totoo niyan, pareho lang sila ng naramdaman ni Keira. Gusto rin niyang suntukin at bugbugin ang lalaking nanakit sa kaniyang kapatid! Pero mas matanda si Blair, at alam niya ang mga p’wedeng mangyari kapag hinayaan nilang mangibabaw ang galit. ‘This isn’t the right time.’ “You’re there.” Boses ni Roman ang nagpabalik sa kaniya sa realidad. Nag-aalala itong lumapit at nagtanong, “Nabasa ko ang text mo. Kumusta? Okay lang ba si Sutton?” “Hmm. Medyo nahilo lang. You know, pregnant stuff. Sinamahan na siya ni Keira pauwi para makapagpahinga,” kalmadong sagot ni Blair na waring pinaghandaan na ito bago pa makabalik. “If you want, we can leave now. Maiintindihan naman ng lahat. I mean, we can go there and check her if you’re worried.” “No, it’s okay,” pagtutol ni Blair. “Ayaw n

Nagising si Blair sa marahang pagdampi ng mga daliri ni Roman sa kaniyang balikat. Ilangsegundo muna niyang hinayaan ang sarili na lamunin ng init; ng mainit na hiningangdumadampi sa kaniyang sa batok. Mabagal ito, pamilyar, at nakaka-adik.Pero maya-maya pa, bumalik sa kaniya ang realidad.‘Shit. I can’t stay here for too long!’ singhap niya sa sarili.Kagabi, panandalian niyang nailihis si Roman mula sa pagtatanong. Pero ngayong umaga, tiyakna hindi ito mapapakali at muli siyang pipilitin na sabihin ang totoong nangyari.“Morning,” paos na bati ni Roman.Imbes na sumagot, mabilis na bumangon si Blair. Pero hindi niya ito nagawa ng maayos dahilibinalik siya ni Roman sa puwesto at mahigpit na niyakap.“Where are you going?” mahinang tanong ng lalaki.Lumunok si Blair bago sumagot, “Maliligo. May pasok tayo, ‘di ba?”“Well, may dapat din tayong pag-usapan.”Pakiramdam ni Blair ay binuhusan siya ng malamig na tubig. Mas kumbinsido siya na hindimadaling makalimot ang lalaking ito.“