Semua Bab 365 วันฉันจะไม่รักเธอ: Bab 21 - Bab 30

ภายในห้องนอนที่ถูกตกแต่งเอาไว้อย่างโรแมนติก ทั้งดอกไม้หลากหลายช่อ กำลังส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วห้อง ผ้าปูสีขาวกับคู่บ่าวสาวที่กำลังสบตากัน ชายหนุ่มที่ปากไม่ตรงกับใจ เวลานี้เขากลับไม่ยอมให้จีน่าได้มีโอกาสลุกออกไปจากเตียง “คุณดิน ฉันว่าคุณไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตาจะดีกว่า คุณดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปใช่ไหม กลิ่นโชยมาเชียว” หญิงสาวพูดออกมา พร้อมกับใช้มือดันไปที่อกแกร่งของชายหนุ่มอีกครั้ง แต่คราวนี้เขากลับโน้มใบหน้าลงต่ำ จนทำให้หัวใจของคนตัวเล็กเต้นระรัว และดังออกมาราวกับกลองเพล เพราะแววตาที่เขามองเธอมันช่างหวานหยาดเยิ้ม ผิดแปลกไปจากเดิม ปฐพีจับจ้องมาที่ดวงตากลมโตราวกับว่าเขาจะกลืนกินเธอไปให้ได้ เมื่อหญิงสาวตรงหน้ากำลังส่งผลให้หัวใจของชายหนุ่มเต้นแรงเช่นกัน “เธอเป็นคนเดินเข้ามาในหลุมพรางของฉันเอง แล้วคิดจะเดินออกไปมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ เธอรู้ไหมจีน่าคืนส่งตัวคู่บ่าวสาวเขาทำอะไรกัน” ดวงตาของชายหนุ่มฉายแววเจ้าเล่ห์ออกมา พร้อมกับเอามือแตะลงไปที่ใบหน้างามของหญิงสาว ความสวยที่ดูไร้เดียงสาผสมผสานกับความพยศน้อยๆ ของเธอ ท

“คุณดิน ฉันอยากอาบน้ำ” จีน่าพูดออกมาด้วยความเขินอาย ไม่กล้าสบตาชายตรงหน้า เมื่อเขาไม่ยอมลุกออกจากตัวของเธอ “เรียกแทนตัวเองว่าจีสิ แล้วพูดเพราะๆ กับฉัน คุณดินค่ะ คุณดินขา ฉันอาจจะยอมหยุดแค่นี้ก็ได้”ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ เมื่อเขาเป็นต่อมีสิทธิ์ต่อรองกับเธอ ซึ่งจีน่าเองก็ดูเหมือนอยากจะให้ปฐพีครอบครองทั้งตัวและหัวใจของเธอแบบนี้ตลอดไป แต่ถ้าจะให้ต่ออีกรอบเธอก็ไม่ไหวเหมือนกัน “คุณดินขาจีอยากอาบน้ำค่ะ” หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหวาน จนทำให้คนฟังแอบยกยิ้มที่มุมปากอย่างชอบใจ “ได้สิ อาบด้วยกันเลย” “ว้าย! คุณดิน” จีน่าอุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อชายหนุ่มอุ้มเธอขึ้นมาในท่าเจ้าสาว ขณะที่เนื้อตัวของเขาและเธอเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ที่สำคัญจีน่าคงไม่มีสิทธิ์แย้ง เมื่อปฐพีอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ ทุกอย่างคงต้องปล่อยให้เป็นเรื่องของวันพรุ่งนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หากภายในสามร้อยหกสิบห้าวันรักนั้นยังมั่นคง ถ้าหากจีน่ายังยืนยันที่จะรัก อีกไม่นานผู้ชายปากแข็งอย่างปฐพีคงต้องยอมจำน

“ว้าว! ดีจัง ไร่ของดินเองใช่ไหม” “ครับ” “ชื่อไร่อะไร เบอร์หน่อยสิ เดือนหน้ายูมิจะขึ้นไปเที่ยวเหนือกับเพื่อนพอดี เดี๋ยวไปหานะ” หล่อนฉีกยิ้มออกมากว้างจนเห็นไรฟัน เมื่อแผนการที่จะเข้าใกล้ปฐพีได้เริ่มผุดขึ้นมาในทันที “อ่อ... คือว่า ที่ไร่ไม่น่าเที่ยวสักเท่าไหร่ ผมว่าคุณคงไม่ชอบ” พอเอาเข้าจริงๆ ปฐพีชักเริ่มรู้สึกกลัวผู้หญิงอย่างยูมิ เมื่อเขานึกถึงครั้งที่เคยถูกหล่อนมอมเหล้า จนชายหนุ่มเกือบพลาดท่าเสียทีมีอะไรเกินกับหล่อน โชคดีที่คืนนั้นสายลมมาตามเขากลับ ปฐพีจึงถูกเขาลากออกไปจากคอนโดของยูมิได้ทันเวลา “บางทีตอนนี้ยูมิอาจจะชอบมากกว่าเดิมก็ได้นะคะ หมายถึงไร่ชาอย่าคิดมากสิ” หล่อนพูดออกมาด้วยแววตาหวานหยาดเยิ้ม ก่อนจะรีบเฉไฉพูดถึงไร่ชา เมื่อปฐพีมองกลับมาที่หล่อนด้วยใบหน้าและแววตา จากนั้นจึงยื่นสมาร์ตโฟนให้กับชายหนุ่ม ซึ่งปฐพีจำใจต้องกดเบอร์ให้กับยูมิไป อย่างไม่มี

“คุณดินเขายังไม่บ่นสักคำ บางทีตอนนี้เขาอาจจะกำลังนั่งคุยโทรศัพท์กับใครบางคนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ก็ได้” จีน่ายังคงงอนปฐพี เรื่องที่ยูมิโทรหาเขาเมื่อวาน ซึ่งทั้งสองยังคงบึ้งตึงใส่กัน จนทำให้สรวิชและค่าร่าแปลกใจ เนื่องจากว่าจีน่าและปฐพีไม่คุยกันสักคำตั้งแต่นั่งรถออกมาจากกรุงเทพฯ จนกระทั่งถึงเชียงใหม่“ถึงแม้ว่าลูกกับคุณดินจะแต่งงานกันด้วยเหตุผลอะไรก็ตามที เมื่อจีเป็นภรรยาของเขาแล้ว ก็ควรจะทำหน้าที่ให้สมบูรณ์แบบ คนอื่นจะว่าเราไม่ได้ ถ้าหากวันหนึ่งจีรู้สึกว่าทำทุกอย่างดีที่สุดแล้ว แต่ใครบางคนยังมองไม่เห็นคุณค่าในตัวของลูกสาวของพ่อ วันนั้นไร่แห่งนี้ก็ยังคงเป็นของจี พ่อกับแม่จะรอลูกอยู่ที่นี่” ดูเหมือนสรวิชจะเข้าใจความรู้สึกของลูกสาวได้เป็นอย่างดี เมื่อเขารู้สึกผิดที่จีน่าต้องเข้าพิธีวิวาห์แทนพี่สาวของเธอ ทั้งที่หญิงสาวไม่เต็มใจ เขานั้นหารู้ไม่ว่าจีน่าแอบหลงรักปฐพีจนหมดหัวใจ “จีขออาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ แล้วจะเอามื้อเย็นไปส่งคุณดิน อาจจะค้างที่โน่นเลย” “ลูกไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวแม่จะทำอาหารใส่ปิ่นโตไว้รอ” “ไม่เ

“ขอห่มผ้าด้วยคนสิ” ปฐพีแกล้งดึงชายผ้าห่มแล้วมุดเข้าไปแนบชิดกับคนตัวเล็ก “คุณดิน ทำไมไม่ไปหยิบผืนใหม่มาละค่ะ ถอยไปเลยนะ” จีน่าพยายามกระเถิบออกห่าง แต่ทว่าปฐพีกลับขยับเข้าหาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะถอยหนี “ฉันยังไม่ลืมเลยนะ ที่เธอรับโทรศัพท์แทนฉันวันนั้น ไหนใครบอกกับยูมิว่าทั้งเด็ดและเผ็ด แถมจะจัดฉันให้หนักทั้งคืน” เสียงกระซิบที่ดังอยู่ข้างหู ทำให้จีน่าถึงกับขนลุกซู่ เมื่อมือแกร่งของปฐพีคว้าตัวเธอพลิกเข้าหา จนทำให้ใบหน้าของเขาและเธอนั้น ได้องศาสบตากันพอดิบพอดี “คุณดินจีแค่พูดเล่น อื้อ อื้ม” เสียงหวานถูกกลืนกินไปจนสิ้น เมื่อชายตัวโตทาบริมฝีปากเข้าหาเรียวปากอิ่มของจีน่า หญิงสาวไม่อาจปฏิเสธได้ เธอจึงยอมจำนนกับรสจูบด้วยความเต็มใจ ใบหน้าสวยแดงซ่านด้วยเลือดลมสูบฉีด ผิวกายผ่องเริ่มแดงระเรื่อไม่แพ้กัน เมื่อนิ้วมือของปฐพีจัดการกับกระดุมเสื้อของคนตัวเล็กได้อย่างช่ำชอง สักพักเรือนร่างอรชรก็ไร้อาภรณ์สวมใส่ รวมทั้งชายร่า