All Chapters of 365 วันฉันจะไม่รักเธอ: Chapter 51 - Chapter 60

“คุณหมอพูดแบบนี้ แสดงว่าลูกชายของเราถูกคนไร่โน้นจัดฉากทั้งพ่อทั้งลูกรวมหัวกันหลอกลูกของเราเหรอคะ แย่จัง” ฝนสุดานั่งที่เก้าอี้ตรงระเบียงมองไปที่ลูกชายกับลูกสะใภ้ ที่กำลังเดินสำรวจไร่อย่างสุขใจ ผิดไปจากที่เคยผ่านมา เมื่อความรักที่จีน่ามีให้ปฐพีจนล้น ทำให้ชายหนุ่มยอมจำนนเปิดเผยความรู้สึกลึกๆ ภายในใจออกมาจนได้ “ผมได้ยินช้องนางทะเลาะกับพ่อของเธอ ก่อนที่เด็กในบ้านจะขึ้นไปเชิญคนทั้งคู่มาพบผมที่ห้องรับแขก แต่มารดาของเธอกลับเฉยชา ทำเหมือนกับไม่สนใจในเสียงของลูกสาวและสามีที่กำลังทะเลาะกัน มาคิดดูอีกทีแม่ของช้องนางคงจงใจอยากให้ผมได้ยิน” “แปลกจัง พ่อกับแม่คงมีความคิดสวนทางกัน สรุปแล้วช้องนางจะเลิกตอแยลูกของเราหรือเปล่าคะ” ฝนสุดาเอ่ยถามสามีออกไปด้วยสีหน้าที่ไม่สบายใจ เพราะอยากให้ปฐพีกับจีน่าได้ใช้ชีวิตคู่อย่างสงบสุข “ผมเองก็ไม่แน่ใจ ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมรับความจริง เมื่อผมถามเรื่องอาการป่วยของเธอ ช้องนางรีบบอกปัดเธอกินยาเดี๋ยวก็หาย แต่ไม่ยอมบอกว่ารักษาอยู่ที่โรงพยาบาลไหน”

“ทำตัวอ้อนอีกแล้ว ไม่โกรธฉันแน่นะ” “ไม่โกรธค่ะ” “ฉันอาจจะเป็นผู้ชายที่ไม่เอาไหน ในเรื่องความรัก แต่ฉันขอบอกเอาไว้ตรงนี้เลยนะจีน่า ฉันรักเธอไม่แพ้ใคร แม้แต่ไอ้...” ปฐพีหยุดพูดเมื่อเขาไม่อยากทำให้เสียบรรยากาศ เขาพอจะเดาได้ ทำไมขุนพลถึงต้องการเอาชนะเขาทุกอย่าง คงเป็นเพราะจีน่าคือผู้หญิงที่ขุนพลแอบชอบมาตั้งแต่เด็ก ซึ่งเธอไม่เคยแม้แต่จะแลเหลียวชายใด นอกจากปฐพีคนที่เธอจงรักและภักดีตราบชั่วชีวีของเธอ “แม้แต่ใครเหรอคะ” จีน่าเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย เพราะเธอไม่เคยเห็นปฐพีพูดจาแบบนี้มาก่อน “จีน่า ช่วงนี้เธออย่าเข้าใกล้ไอ้ขุนพลเด็ดขาด โพรเจกต์ที่วางเอาไว้หยุดพักก่อนได้ไหม” “ทำไมคะ” หญิงสาวเอ่ยถามสามีหนุ่มออกไปด้วยแววตาใสซื่อ เพราะเธอไม่เข้าใจ ในเมื่อเขาเป็นคนผลักดันให้ขุนพลเป็นที่ปรึกษา แต่แล้วทำไมเขาถึงต้อง

หลายเดือนผ่านไป นายแพทย์จิรายุพาภรรยาเดินทางกลับกรุงเทพฯ หลังจากที่ปฐพีเข้าไปเคลียร์เรื่องราวทั้งหมดกับพ่อเลี้ยงสิงห์คำเสร็จสิ้น ซึ่งจีน่าก็ถูกสั่งห้ามยุ่งเกี่ยวโพรเจกต์ที่เธอกำลังจะทำร่วมกับขุนพล โดยที่ชายหนุ่มไม่อธิบายถึงเหตุผล เพราะเขาไม่อยากพูดถึงเรื่องเก่าๆ เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างมิตรภาพของคำว่าเพื่อนสิ้นสุดลงไปแล้ว ซึ่งมันจะไม่มีทางเป็นเหมือนเดิมอีก “คุณดินจะไปที่ไร่ชาร้อยรักทำไมคะ” หญิงสาวเอ่ยถามสามีหนุ่มออกไปด้วยความแปลกใจ เพราะร้อยวันพันปีปฐพีเขาไม่เคยคิดที่จะเข้าไปในไร่ของเธอ “ฉันมีธุระที่จะคุยกับพ่อของเธอ” “เรื่องอะไรเหรอคะ” จีน่านั่งลงข้างปฐพีพร้อมกับคำถามที่อยากรู้อยากเห็น “คำว่าธุระ ก็แสดงว่ามันคือความลับ”

“ไปกันคุณดิน เดี๋ยวผมจะเกณฑ์คนงานไปตามหาอีกแรง บ้านเมืองมีขื่อมีแปขุนพลคงไม่กล้าทำอะไรจีน่าหรอก” สรวิชพยายามพูดปลอบภรรยาทั้งที่เขาเองก็หวั่นใจไม่น้อย “ผมก็หวังให้เป็นอย่างนั้น ถ้ามันแตะจีน่าแม้แต่ปลายเล็บผมเอามันตายแน่” ปฐพีประกาศกร้าวออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ก่อนที่เขาจะเดินไปที่รถ ซึ่งชายหนุ่มยังนึกไม่ออกเลยว่าจะไปตามหาจีน่าที่ไหน ณ กระท่อมหลังเขา ซึ่งถูกสร้างเอาไว้เพียงแค่หลบแดดหลบฝนชั่วครั้งชั่วคราวไม่ได้มั่นคงอะไร หญิงสาวร่างอรชรถูกจับมัดไว้กับเสาไม้กลางกระท่อมน่านั่ง โดยมีขุนพลจับจ้องมองไปที่ใบหน้างามอย่างไม่กะพริบตา เขาไม่รู้ว่าตัวเองกำลังคิดจะทำอะไร ในเมื่อทุกอย่างมันเลยเถิดเขาไม่มีทางได้ใจจีน่ามาครอบครอง แม้แต่กายของเธอก็ตกไปเป็นของปฐพีจนสิ้นแล้ว แต่เมื่อถูกช้องนางเป่าหูเขากลับยอมทำตามคำบอกของหล่อนอย่างว่าง่าย “เธอรู้หรือเปล่าจีน่า ว่าฉันรักเธอแค่ไหน ถึงแม้เธอจะต

“ไม่จริงคุณขุนพลเดินทางไปกรุงเทพตั้งแต่บ่ายแก่ๆ ป่านนี้เขาคงบินออกนอกประเทศไปแล้ว” ช้องนางเดินผ่านมาได้ยินประโยคที่ปฐพีพูดขึ้นพอดี หล่อนเลยสวนกลับอย่างไม่คิด “ลูกไม่ได้ทำเรื่องแย่ๆ ใช่ไหมช้องนาง” แม่เลี้ยงเวียงพิงค์เอ่ยถามลูกสาวออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แต่ทว่าดวงตาของนางกลับแฝงไปด้วยความกังวลใจ “ช้องนางเป็นลูกแม่นะคะ ทำไมแม่ต้องมองลูกสาวของตัวเองด้วยสายตาแบบนั้นด้วย” “เพราะแม่รักลูก เลยไม่อยากให้ลูกทำผิด” “หยุดพูดจาบ้าบอได้แล้ว กลับไปเถอะคุณปฐพีที่นี่ไม่มีผู้หญิงชื่อจีน่า” น้ำเสียงของพ่อเลี้ยงสิงห์คำฟังดูห่างเหินอย่างรุนแรง เมื่อเขารู้ถึงจุดประสงค์การมาที่นี่ของปฐพี “ถ้าเรื่องนี้ถึงตำรวจผมจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด จีน่าอยู่ที่ไหน ตอบผมมาคุณช้องนาง