บททั้งหมดของ 365 วันฉันจะไม่รักเธอ: บทที่ 31 - บทที่ 40

“ยิ้มอยู่นั่นแหละ รีบไปเก็บของรอ เดี๋ยวฉันจะตามไปขนมาให้ หรือจะไปพร้อมกันก็ได้นะ ฉันขออาบน้ำก่อนแป๊บหนึ่ง” ปฐพีพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ แต่ทว่าจีน่ากลับฉีกยิ้มร่าออกมา เมื่อถ้อยคำที่เขาร้อยเรียงออกมานั้น กำลังทำให้หัวใจของเธอพองโต แม้จะไม่ใช่คำว่ารักภรรยาหรือนายหญิงของไร่นี้ ก็เท่ากับว่าชายหนุ่มเริ่มเปิดใจรับเธอเข้าไปในหัวใจของเขาบ้างแล้ว “คุณดิน จีจะทำมื้อเช้าที่ไร่ร้อยรักไว้รอนะคะ” หญิงสาวตะโกนออกไป เพื่อให้คนตัวโตที่อยู่ในห้องน้ำได้ยิน ที่สำคัญไม่ใช่แค่ปฐพีที่ได้ยิน ป้าจันดาและตองนวลที่กำลังขะมักเขม้นอยู่ในครัวถึงกับมองหน้ากันด้วยความแปลกใจ เพราะเสียงของจีน่านั้นได้ดังออกมาจากในห้องห้องนอนของปฐพี ซึ่งป้าจันดาพอจะทราบเรื่องที่เจ้านายหนุ่มเดินทางไปกรุงเทพฯ ครั้งนี้ ถึงสาเหตุที่ปฐพีจะต้องไปแต่งงานกับผู้หญิงที่บิดามารดาหามาให้ แต่ทว่าเจ้าสาวของเขานั้นคือเดียร์น่า แล้วทำไมเวลานี้ถึงได้กลายเป็นจีน่าไปได้ ซึ่งทำให้ป้าจันดาปลาบปลื้มใจไม่น้อย เพราะนางชอบความน่ารักสดใสของหญิงสาว หากจีน่าได้เป็นภรรยาของปฐพีจริงๆ เธออาจจะทำให้เจ้านายหนุ่มมาดขรึม

“แน่ใจนะ เสียดายดัง อุตส่าห์เดินเข้ามาหา ตั้งใจจะบอกรักสักสิบเปอร์เซ็นต์สักหน่อย” ปฐพีกระซิบลงไปที่ข้างใบหูของจีน่า ซึ่งถ้อยคำเหล่านั้นกำลังทำให้หัวใจของคนตัวเล็กพองโต พร้อมกับการเต้นไม่เป็นจังหวะ อย่างน้อยเริ่มจากศูนย์เธอก็ได้ความรักมาจากปฐพีตั้งสิบเปอร์เซ็นต์ ซึ่งจีน่าเชื่อว่าภายในระยะสามร้อยหกสิบห้าวัน เธอจะต้องทำให้ปฐพีรักได้เต็มร้อยอย่างแน่นอน “คุณพูดจริงหรือเปล่า” จีน่ายิ้มร่าออกมาด้วยความดีใจ ซึ่งรอยยิ้มของเธอกำลังทำให้โลกทั้งใบนั้นสดใส จนปฐพีอดไม่อดไม่ไหวที่จะทำให้คนตัวเล็กมีรอยยิ้มพิมพ์ใจแบบนี้ “ฉันไม่ได้เพื่อนเล่นของเธอนะจีน่า” “แน่นอนใครบอกว่าคุณเป็นเพื่อน คุณคือสามีของฉัน ท่องจำเอาไว้ให้ขึ้นใจ ขอบคุณนะคะสำหรับความรัก นี้ด...นึง ที่คุณมีให้กับจี เตรียมตั้งรับไว้ให้ดี อีกไม่นานจีจะเข้าไปอยู่ในสี่ห้องหัวใจของคุณ พร้อมปิดประตูลงกลอนจะไม่ยอมให้คุณรับผู้หญิงคนไหนเข้าไปได้ เพราะหัวใจของคุณปฐพี

“ถ้าอย่างนั้นผมกับลูกสาวต้องขอตัวนะครับ พอดีว่านัดเพื่อนเอาไว้” “เชิญตามสบายเลยครับ ขอบคุณมากนะครับคุณอินทัช” เมื่อสองพ่อลูกเดินออกไปจากร้าน ปฐพีมองมาที่จีน่าด้วยแววตาที่เอาเรื่อง ส่วนหญิงสาวส่งยิ้มแห้งออกมาอย่างรู้สึกกลัวสายตาของผู้เป็นสามี ที่เขากำลังจ้องเธอด้วยแววตาดุดัน “ใครใช้ให้แต่งตัวแบบนี้ อยากลองดีรึไง คืนนี้ฉันจะทำโทษเธอให้เข็ดหลาบเลยคอยดู” เสียงทุ้มที่กระซิบอยู่ข้างหู ทำให้หญิงสาวถึงกับขบเม้มริมฝีปากเอาไว้ ใบหน้าของเธอเริ่มร้อนผ่าว เมื่อคนตัวโตกำลังจงใจให้ภรรยาคิดไปเป็นอื่นไม่ได้ เพราะถ้อยคำที่เขาขู่คาดโทษเธอเอาไว้นั้น คงไม่พ้นเรื่องบนเตียง ซึ่งเวลาที่ปฐพีรุกหนักเธอต้องยอมจำนนให้กับเขาอยู่ร่ำไป เมื่อหัวใจดวงน้อยได้วางไว้ที่ชายหนุ่มแต่เพียงผู้เดียว เมื่อคนทั้งคู่เดินออกมาจากร้านกาแฟ ทำให้ขุนพลที่แอบดักรอจ้องมองไปที่ปฐพีด้วยแววตาที่ผิดหวัง เพราะเขาไม่คิดมาก่อนว่าเพื่อนรัก จะเป็นคนทำให้เขาต้องเสียใจ เมื่อครั้งหนึ่งขุนพลเคยถามปฐพีออกไป

“พี่พูดเหมือนกับว่าไม่รักไม่แคร์เธอ ระหว่างผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยา กับอีกคนที่ต้องรับผิดชอบเพียงแค่คำมั่นสัญญาบ้าบออะไรนั่น น้ำคิดว่าพี่ควรแคร์จีน่ามากกว่าผู้หญิงอย่างคุณช้องนางนะ” คราวนี้น้ำเสียงของจีน่าเริ่มห้วนขึ้น เมื่อเธอรู้สึกอ่อนใจในความเป็นสุภาพบุรุษของปฐพี“แต่ที่คุณช้องนางต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ ก็เพราะว่าพี่เป็นสาเหตุของเรื่องทั้งหมดนะน้ำ” ชายหนุ่มรีบพูดสวนกลับไปในทันควัน เมื่อเขาไม่อาจจะละทิ้งความรับผิดชอบต่อช้องนางได้ “น้ำจะขอถามพี่เป็นครั้งสุดท้าย จีน่าคือผู้หญิงที่พี่รักหรือเปล่า” “คือ...” “ไม่ต้องตอบหรอก เพราะพี่รู้อยู่แก่ใจ อย่าพยายามหลอกใครๆ โดยเฉพาะหัวใจตัวเอง” คราวนี้สายธารพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง เมื่อเธอรู้ว่าปฐพีรักจีน่ามากแค่ไหน เพียงแค่เขานั้นไม่อยากเปิดเผยความในใจให้ใครรู้ โดยเฉพาะคนที่ถูกรักก็ยังคงคิดว่าเขาไม่เคยมีใจให้กับเธอ “น้ำช่วยมาอยู่ที่ไร่ชาสักพักจะได้ไหม ถ้าหากช้องนางกลับมาจริงๆ พี่กลัวว่าจ

“ได้ข่าวว่าคุณช้องนางกำลังจะกลับมา ไม่ต้องทำตัวเป็นสุภาพบุรุษรับผิดชอบชีวิตของเธอหรอกนะเจ้า เวรกรรมทั้งหมดเธออาจจะเคยทำเอาไว้แต่ชาติปางก่อนก็เป็นได้ ชาตินี้เธอถึงได้กลับมาชดใช้ มันไม่ใช่ความผิดของคุณดินสักนิด ลูกเมียก็ไม่ใช่ ยังจะไปรับผิดชอบอยู่ได้” คราวนี้หญิงสูงวัยเริ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตำหนิ เมื่อช่วงบ่ายพ่อเลี้ยงสิงห์คำได้เดินทางมาที่นี่ เพื่อบอกข่าวนี้ให้ปฐพีได้รับทราบ ก่อนที่เขาจะตามชายหนุ่มเข้าไปในเมือง “ป้ารู้ได้ยังไงครับ ว่าเธอกำลังจะกลับมา” “มีอะไรบ้างที่ป้าไม่รู้เกี่ยวกับคุณดิน และคุณช้องนาง พ่อเลี้ยงสิงห์คำยังบอกกับป้าอีกด้วยนะเจ้า คุณช้องนางจำใครไม่ได้นอกจากคุณดิน” คราวนี้หญิงสูงวัยพูดออกมาพร้อมกับใช้สายตามองค้อนเจ้านายหนุ่มออกไป ด้วยท่าทางที่ไม่ชอบใจ ถ้าหากเขานั้นต้องคอยไปกลับระหว่างไร่ชาวายุกับไร่ของพ่อเลี้ยงสิงห์คำ“ป้าก็รู้ว่าผมจำเป็นต้องไป แต่ถึงยังไงผมก็จะพยายามรักษาระยะห่างที่มีกับช้องนางให้มากที่สุด