Semua Bab Bad Mafia เด็กเจ้าพ่อ: Bab 151 - Bab 160

เอแคลร์โยนกระเป๋าแบรนด์เนมราคาแพงลงเตียงนอนอย่างไม่ไยดี ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงขอบเตียงด้วยสีหน้าแดงก่ำจากโทสะ มือเรียวสวยจิกขอบเตียงแน่นจนชา แววตาฉายความเคียดแค้นอย่างเปิดเผยเธอสะอื้นแรงๆ อย่างไม่แคร์ว่ามาสคาร่าจะเลอะเป็นคราบดำ สะบัดรองเท้าส้นสูงราคาเหยียบแสนออกจากเท้าอย่างหงุดหงิด ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบ

ภาพนั้นทำให้คิรันแทบหยุดหายใจกันเลยทีเดียว…“หนูเล่นกับไฟอยู่รู้ไหม” เขาเสียงแหบพร่า ดวงตาหนักหน่วงเต็มไปด้วยความปรารถนา“แล้วถ้าหนูอยากโดนไฟเผา…พี่คิรันจะยอมไหมคะ”เพียงเท่านั้นคิรันก็พุ่งเข้าหาคนตัวเล็กราวกับหมดความอดทน มือหนารวบเอวคอดเล็กแน่นแล้วดันร่างเธอลงบนเตียงนุ่มทันที ริมฝีปากประกบลงกับกลีบ

“อันนั้นเกินไปแล้วค่ะคุณคิรัน” เธอก้มมองนาฬิกาข้อมือก่อนจะเบิกตากว้างเพราะอีกไม่กี่นาทีจะสายแล้ว “หนูต้องรีบไปแล้ว พี่คิรันขับรถกลับดีๆ นะคะ”นาเนียร์โบกมือให้คิรันเสร็จก็รีบเดินไปท่ามกลางกลุ่มนักศึกษาใหม่ด้วยกัน ในขณะที่คิรันยืนมองจนหลังเธอละลายไปกับฝูงชนเจ้าพ่อหนุ่มเดินขึ้นรถและขับออกไป แต่แน่นอน

“พี่จะรักแค่คนที่ใส่สร้อยเส้นนี้…คนเดียว” เสียงทุ้มของเขาเสียดเข้ากลีบหูเธอเบาๆ จนรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งร่างนาเนียร์เผลอหลับตาลง ราวกับปล่อยให้ทุกประสาทสัมผัสจมดิ่งไปกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอยกมือขึ้นโอบต้นคอเขาไว้แน่นอย่างเชื่อมั่นในทุกคำพูด ก่อนที่เสื้อเชิ้ตของเขาจะถูกปลดออกทีละเม็ด ทีละเม็ด…ตามจังหวะ

“ไม่คิดว่าหนูจะกล้าทำ”“ทำไมจะไม่กล้าคะ ก็พี่คิรันเป็นของหนู”คิรันหัวเราะ มือหนาวางลงศีรษะทุยแล้วลูบเบาๆ ด้วยความอ่อนโยน ไม่ว่าอีกคนจะทำอะไรเขาก็อดรู้สึกเอ็นดูตามไปด้วยไม่ได้ช่วงดึกที่เพนท์เฮาส์“ซี๊ด~ หนูรัดพี่แรงมาก อืมม” เสียงครางต่ำที่เล็ดลอดออกจากริมฝีปากคิรัน แทรกมาในห้วงลมหายใจที่เริ่มไม่เป