All Chapters of ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง: Chapter 21 - Chapter 30

ซูหว่านเดินไปที่สวนผักและสมุนไพรที่เพิ่งเริ่มปลูกขึ้นหลังบ้านและเริ่มเลือกสมุนไพรที่เหมาะสมสำหรับการกำจัดแมลงโดยเฉพาะ จากที่ระบบแนะนำ ซูหว่านได้เลือกสมุนไพรไทย 3 ชนิดที่มีสรรพคุณในการไล่แมลงได้แก่กระเทียม มีฤทธิ์รุนแรงต่อแมลง ช่วยป้องกันและกำจัดแมลงที่มารบกวนแปลงผักตะไคร้หอม มีกลิ่นหอมที่แมลงไม่ชอบ ช่วยป้องกันแมลงต่างๆจากการรุกรานข่า มีสรรพคุณช่วยไล่แมลงทั้งในดินและบนใบพืช“ขั้นตอนการทำน้ำสมุนไพรเพื่อกำจัดแมลงอยู่ที่นี่แล้วขอรับ” เสียงระบบยังดังชัดเจนซูหว่านเริ่มเตรียมสมุนไพร นำกระเทียมตะไคร้หอมและข่ามาหั่นให้ละเอียดใช้กระเทียมประมาณ5กลีบ ตะไคร้3ต้นและข่า2หัวหลังจากเตรียมสมุนไพรแล้ว ซูหว่านนำสมุนไพรทั้งหมดใส่ลงในหม้อ ใส่น้ำสะอาด1ลิตร แล้วตั้งไฟจนเดือด จากนั้นเคี่ยวประมาณ15นาทีเพื่อให้น้ำสมุนไพรกลิ่นหอมและให้สารออกที่มีประโยชน์ออกมาจากสมุนไพรทั้งหมดซูหว่านเริ่มลงมือตามขั้นตอนที่ระบบแนะนำให้ทำอย่างละเอียด เมื่อเคี่ยวเสร็จซูหว่านนำหม้อขึ้นจากเตาแล้วใช้ผ้าขาวบางหรือกระชอนกรองน้ำสมุนไพรออกจากเศษสมุนไพรซูหว่านปล่อยให้เนื้อสมุนไพรเย็นลงและทดสอบกลิ่นของน้ำสมุนไพร เพื่อให้มั่นใจว่าได้ก

เช้าวันใหม่...หลังจากที่ได้คิดทบทวนหลายครั้งซูหว่านยืนอยู่ในครัวพลางมองดูลูกๆที่กำลังกินอาหารที่ทำเองอย่างอร่อย“ไม่รู้ว่าถ้าฉันเปิดร้านอาหารจริงๆ มันจะเป็นยังไงนะ...” ซูหว่านพูดกับตัวเองด้วยความลังเล หันไปที่ระบบ “ระบบข้ามีเรื่องปรึกษา”“ขอรับท่านผู้ใช้นายหญิง” นี้ระบบเริ่มทำงานเต็มที่และมีคำแนะนำพร้อมเสียงหนุ่มหล่อที่ดังขึ้นในหัวของซูหว่าน“ท่านผู้ใช้ขอรับ ข้าขอแนะนำว่า...หากท่านยังไม่พร้อมเปิดหน้าร้านในทันที ข้าคิดว่า ควรเริ่มต้นด้วยการสร้างแบรนด์ให้เป็นที่รู้จักก่อนขอรับ สร้างความคุ้นเคยให้กับคนในหมู่บ้านก่อน อย่างเช่นสินค้าใหม่ๆหรือแบรนด์ใหม่ๆต้องมีการโฆษณาให้เป็นที่รู้จักก่อนจำหน่ายจริงก่อนขอรับ”ซูหว่านขมวดคิ้วเล็กน้อย “หมายความว่าไงเหรอ ในยุคนี้ข้าโพสลงโซเชียลหรือขึ้นป้ายบิลบอร์ดไม่ได้ด้วย หรือจะแจกใบปลิวดีแต่ดูจะไม่เข้าท่าแหะ”“ท่านไม่จำเป็นต้องลงทุนหรือเปิดร้านให้เต็มรูปแบบในตอนนี้ครับ ข้าแนะนำให้ท่านเริ่มต้นจากการทำอาหารที่อร่อยๆและมีกลิ่นหอมโชยไปในอากาศ ทำให้คนในหมู่บ้านได้กลิ่นนี้ทุกวัน บางคนอาจจะไม่สามารถต้านทานกลิ่นหอมได้ ท่านก็แค่แจกจ่ายให้กับคนอื่นๆฟรีๆสักสองสามวัน

ซูหว่านอาเยวี่ยนกับอาวี่ที่ยืนอยู่หน้าบ้านคอยแจกจ่ายอาหารให้กับชาวบ้าเโ็กๆ ช่วยหยิบจับนู๋นนี่อย่างสนุกสนานบรรยากาศรอบๆ เต็มไปด้วยความคึกคักของชาวบ้านที่กำลังทยอยมาขอชิมอาหารจากบ้านของซูหว่านดวงตากลมของซุหว่านเลิดสูงขึ้นเมื่อเห็นเสี่ยวเปายืนอยู่ที่หน้าประตู พร้อมถุงเงินในมือเสี่ยวเปา ยิ้มอ่อนๆ และก้มศีรษะน้อยๆ “ข้าน้อยมาตามคำสั่งคุณชายหวงเซิ่นเหยี่ยนขอรับ... เพื่อซื้ออาหารจากบ้านท่านครับ” เสี่ยวเปาวางถุงเงินลงบนโต๊ะตรงหน้า ซูหว่าน ก่อนจะยิ้มจนตาหยีซูหว่าน มองไปที่ถุงเงินที่วางอยู่บนโต๊ะและรู้สึกตกใจ “ถุงเงินขนาดนี้... ถ้าเงินจะเยอะขนาดนี้... จะซื้อได้ทั้งหมดเลยนะคะ” ซูหว่านกล่าวด้วยความตื่นเต้นชาวบ้านที่ยืนอยู่ข้างๆ ต่างก็มองเห็นถุงเงินที่วางอยู่บนโต๊ะ ทุกคนต่างก็พากันมองไปที่ถุงนั้นด้วยสายตาเต็มไปด้วยความสงสัยและตกใจ“ใครกันนะมีเงินเยอะขนาดนี้มาซื้ออาหารจากบ้านของนางแย่แล้วต่อไปพวกเราจะได้กินหรือ” ชาวบ้านคนหนึ่งพึมพำเบาๆ“ดูเหมือนว่าจะมีเงินไม่น้อยเลยนะ คนแบบนี้ตั้งใจใช้เงินซื้อทุกอย่างอยู่แล้ว” อีกคนพูดเสริม“นั่นสิเขาซื้อเขาจึงมีโอกาสมากกว่าพวกเราเช่นนั้นพวกเราต่อไปอย่าได้กิน

ฮูหยินซือจูสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในท่าทางของ เสี่ยวเปา เล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่แฝงไปด้วยความมั่นใจ “หวังว่าคุณชายของเจ้าจะแค่พอใจในรสชาติอาหารของบ้านนี้เท่านั้นนะ” เสี่ยวเปากลืนน้ำลายลงคอยากเย็นจะบอกได้อย่างไรว่า คุณชาย แวะไปแอบมองบ้านนั้นบ่อยๆเสี่ยวเปากลับไม้พร้อมกล่องไม้เซิ่นเหยี่ยน นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร เขาเริ่มชิมข้าวต้มดอกมู่หลานที่เห็นกลีบดอกสีม่วงใสและกลิ่นหอมกระเทียมเจียวของซูหวาน และเห็หอมลอยฟ้งข้าวต้มกำลังอุ่นพอดี ที่จัดมาให้ เขาตักข้าวต้มเข้าปากช้าๆ รสชาติที่สัมผัสอยู่บนปลายลิ้นทำให้เขาตกตะลึงในทันที ความกลมกล่อมของข้าวต้มที่ไม่เหมือนใคร รสชาติกลมกล่อมลงตัวจนยากจะบรรยายออกมาได้ หอมละมุน ประณีตและเต็มไปด้วยรสชาติที่ไม่เหมือนใครยามนี้เพียงได้ลิ้มรสข้าวต้มหอมๆ สักถ้วยก็นับว่าสวรรค์แล้ว“นี่มัน...อาหารที่เทียบเท่าโรงเตี๊ยมชื่อดังปรุงอาจจะดีกว่าด้วยซ้ำสินะ หมูนี่นุ่มแม้ปริมาณน้อยแต่ก็ถือว่าคือเนื้อสัตว์ที่ช่วยรสชาติของข้าวต้มลงตัวจริงๆ” เซิ่นเหยี่ยน พูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัวเขาวางช้อนลงอย่างไม่คิดมาก่อน "รสมือของแม่นางซูหว่านค

"ไม่เพียงแค่ท่านขอรับ ระบบเชื่อมั่นในตัวผู้ใช้ทุกคนทุกคนที่เข้ามาในมือของระบบจะต้องมีชีวิตพลิกผันแตกต่างกันออกไป ทุกคนที่เข้ามาในนี้จะได้รับระบบที่แตกต่างตามแต่การจัดการของระบบ บางคนเป็นหมอเข้ามาเป็นคนสวน บางคนเป็นคนสวนเข้ามาทำงานศิลปะ อย่างคุณผู้ใช้ซูหว่านเป็นนักขายได้เขามาทำอาชีพแม่ครัวและมีระบบคอยช่วยเหลือเพราะระบบของเราเชื่อมั่นว่า คนทุกคนหากต้องการโอกาสเสมอ ท่านก็เหมือนกับเด็กที่เล่นฟุตบอลเก่งๆ แต่ไม่มีโอกาส... บางคนมีความสามารถในการวาดรูปอย่างยอดเยี่ยม แต่ต้องไปขายหมูปิ้ง หรือทำงานที่ไม่ตรงกับความสามารถของตนเอง"ซูหว่าน ยืนฟังคำพูดของระบบและเริ่มเห็นภาพในใจของตัวเอง ชีวิตในอดีตของซูหว่านที่ต้องแข่งขันกับคนอื่นๆ ในการส่งสินค้าไปทั่วโลกทั้งผลิตและส่งออก ทุกวันมันไม่ง่าย แต่ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนมีโอกาสใหม่ๆ รออยู่ข้างหน้าทั้งสนุกและมีลุ้น"ข้าก็เหมือนกัน... ข้าก็ไม่เคยคิดว่า... จะกลายเป็นแม่ครัวที่สร้างความสุขให้กับคนอื่นได้ ขอบคุณที่ให้โอกาสกับข้า" ซูหว่านกล่าวออกมาในที่สุด"เช่นนั้นระบบก็ยินดีที่ได้ช่วยท่านขอรับ ระบบของเราคือโอกาสสำหรับทุกคน ถ้าคนทุกคนได้โอกาสที่จะทำในสิ่งที่รัก