Lahat ng Kabanata ng Love Textbook ตำรารักพิชิตหัวใจ: Kabanata 11 - Kabanata 20

“อึก”คนตัวเล็กพยายามกลั้นเสียงในลำคอไม่ให้หลุดครางออกมา แม้ในใจจะสั่งให้เธอต้องหยุดเขา แต่ร่างกายกำลังบอกว่าเธอต้องการเขา“ไม่ต้องกลั้นหรอก มีแค่ฉันเท่านั้นที่ได้ยินเสียงเธอ” ธาดาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า พร้อมกับถอดเสื้อเชิ้ตออกโยนไว้ปลายเตียง มือหนาจับขาเรียวของเทียนไขไว้แน่น เพราะเธอกำลังพยายามขยับตัวหนี“ฉัน ร้อน” คนตัวเล็กพยายามส่งเสียงพูด เขาสังเกตเห็นเหงื่อเม็ดเล็กตามหน้าผาก“เดี๋ยวช่วยให้หายร้อน”พูดจบเขาก็ถอดชุดคลุมออก เผยให้เห็นร่างเปลือยเปล่า ผิวขาวเนียนอมชมพูของเทียนไขทำให้เขาเริ่มหายใจติดขัด ทุกอย่างของเธอ เขาทะนุถนอมมาตลอด เพราะเขารู้ดีว่าเธอเป็นของเขาแค่คนเดียว เทียนไขดึงผ้าห่มมาคลุมตัว เพราะเธอเห็นสายตาของเขาที่ยืนจ้องเธอตาไม่กะพริบ“ไหนบอกว่าร้อนไงคะ”ธาดาพูดด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ เขาพาตัวขึ้นมาบนเตียงก่อนจะแทรกตัวเข้ากลางหว่างขาของเธอ นิ้วเรียวแตะสัมผัสร่องชื้นตัวคนเล็กยิ่งทำให้เธออยู่ไม่สุข“อื้อ” เทียนไขพยายามดันตัวหนี แต่ก็ถูกมือของเขากดสะโพกเอาไว้ไม่ให้ขยับไปไหนได้“ไหนบอกให้ช่วย แล้วจะหนีไปไหน”“เปลี่ยนใจแล้ว เดี๋ยว...ก็หาย”เธอพูดพร้อมกับหลบสายตาของคนตรงหน้า ความรู้

เช้าวันต่อมา“อือ ~”ร่างบางส่งเสียงครางในลำคอแล้วพลิกตัวไปอีกฝั่งของเตียง แต่กลับชนเข้ากับบางสิ่ง มือเล็กลูบคลำสะเปะสะปะในขณะที่ตัวเองก็ยังไม่ยอมลืมตามอง“นี่...ลูบแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่ได้ออกจากห้องหรอก”พึบ! เสียงทุ้มต่ำที่คุ้นเคยพูดข้างหูทำให้ฉันสะดุ้งแล้วลืมตามองทันที ร่างสูงนอนตะแคงอยู่บนเตียงนอน ธาดาเอามือค้ำหัวไว้แล้วมองมาทางฉัน“ยังไม่ออกไปอีกเหรอ” ฉันกวาดสายตามองไปยังผู้ชายตรงหน้า“ให้มองชัด ๆ อีกที” ฉันกวาดสายตามองธาดาตั้งแต่หัวจรดเท้า ใช่เขาออกไปแล้ว แต่กลับมาใหม่ในตอนเช้า เพราะตอนนี้ธาดาอยู่ในชุดอยู่บ้านสบาย ๆ ผมยุ่งเหยิงเปียกหมาด แว่นสายตาสวมอยู่บนใบหน้า“เข้ามาทำไมอีก”“มาปลุกเมีย”“เฮ้อ” ฉันถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย คำพูดพวกนี้คงต้องทำใจให้ชินเพิ่มขึ้นไปอีก“เหนื่อยจากเมื่อคืนเหรอคะ ฉันให้เธอนอนเฉย ๆ เลยนะเทียน ยังจะตื่นสายอีก” ธาดาพูดพร้อมกับยันตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วขยับเข้ามาใกล้ ฉันรีบถอยหลังออกห่างทันที อยู่ใกล้มากไม่ได้ หมอนี่มือไวยิ่งกว่าอะไรซะอีก“ตื่นสายเพราะนอนดึกต่างหาก แล้วเป็นเพราะใครคงไม่ต้องให้พูดนะ” กว่าจะได้นอนก็เกือบเช้า ไล่ให้กลับห้องตัวเองเท่าไรก็ไม่ไป“โอ๋ ขอ

พึ่บ!กางเกงขาสั้นถูกถอดออก แล้วโยนลงบนพื้นห้องอย่างไม่ไยดี คนตัวเล็กถูกจับนอนราบไปกับโซฟา โดยมีร่างหนาขึ้นคร่อมเธอเอาไว้ แขนทั้งสองข้างถูกจับไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา แล้วกดไว้เหนือหัว เขาแทรกลำตัวเข้ากลางหว่างขาทั้งสองข้าง ใบหน้าเนียนโน้มเข้าใกล้แล้วประกบริมฝีปากลงจูบ เพื่อไม่ให้เธอได้ส่งเสียงโวยวายไปมากกว่านี้“อื้อ!”เทียนไขเปล่งเสียงในลำคอ พร้อมกับพยายามดิ้นด้วยแรงที่มีน้อยกว่า หัวสมองเริ่มขาวโพลน ร่างกายเริ่มตอบสนองตามความต้องการของเขา และความต้องการของตัวเองที่เกิดจากการรุกเร้าของผู้ชายตรงหน้าลิ้นชื้นแทรกผ่านเปิดริมฝีปากบางให้เผยอขึ้น ก่อนที่เข้ารุกล้ำชิมความหวานจากภายใน นิ้วเรียวลากไปตามหน้าท้องแบนราบ ผ่านเนินอูมเนียน กรีดไปตามร่องชื้นก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปยังภายในร่างกายของเธอ“อื้อ อื้อ!”คนตัวเล็กเริ่มดิ้นแรงขึ้น เมื่อรับรู้ได้ถึงสัมผัสที่รุกล้ำเข้ามาภายในจุดหวงแหนของเธอ แต่ข้อมือทั้งสองข้างก็ถูกคนตัวสูงกดไว้แน่นไม่ให้ขยับหนีไปไหนได้“อ่า เทียน...” เขาถอนริมฝีปากออกแล้วซุกหน้าลงบนต้นคอ และหอบหายใจแรงขึ้น“อ๊ะ เบาหน่อย” เทียนไขเปล่งเสียงพูดอย่างยากลำบาก เพราะนิ้วของเขาที่

รถยนต์สีดำคันหรูวิ่งผ่านประตูรั้วบ้านขนาดใหญ่ ก่อนที่จะชะลอความเร็ว และจอดสนิทลงในโรงจอดรถปึง! เสียงประตูรถปิดลงพร้อมกับร่างสูงเดินคุยโทรศัพท์ส่วนตัวเข้าไปในบ้าน และปล่อยให้ฉันจอดรถเข้าล็อกให้ดี เมื่อรถจอดตรงแล้วก็หยิบกระเป๋าลงจากรถ เพื่อเดินตามหลังธาดาเข้าบ้านปึง! ติ้ด! ฉันสอดส่องสายตาเข้าไปยังภายในรถ เพื่อเช็กว่าไม่ได้ลืมอะไรไว้“พี่เทียน” เสียงทุ้มต่ำของเก้าเรียกฉันจากด้านหลัง ผู้ชายในชุดนักศึกษากำลังเดินเข้ามาหา“พึ่งกลับเหรอ ทำไมพี่ไม่เห็นเก้าเดินเข้ามา” วันนี้ฉันเป็นคนขับ ทำไมไม่เห็นว่าเก้าเดินเข้ามาในซอยบ้านล่ะ“ครับ พอดีเพื่อนมาส่ง” เก้าชี้ไปยังรถยนต์ที่กำลังวนรถขับผ่านไป“เรียนเป็นยังไงบ้าง” ฉันถามไถ่ตามประสาพี่น้อง แต่ดูเก้าจะมีอาการเขินอายอย่างเห็นได้ชัด อาการแบบนี้ไม่ใช่ว่าฉันจะดูไม่ออกหรอกนะ การแอบชอบน่ะ แต่คนที่มองขาดมากกว่าฉันก็ธาดา หมอนั่นรู้ว่าเก้าแอบชอบฉันตั้งแต่กลับมาแล้ว“ก็เหนื่อยครับ ช่วงนี้งานเยอะโพรเจกต์ก็เยอะ เดี๋ยวก็ต้องฝึกงานอีก”“มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกนะ” ฉันช่วยอะไรได้มากน้อยแค่ไหนก็ไม่รู้ แต่เห็นหน้าเครียดของเขาก็อดสงสารไม่ได้“พี่เทียน” เก้าเรียกชื่อฉัน

เช้าวันต่อมา เวลา 9.00 น.“เก้าเดี๋ยวขึ้นไปเอาเสื้อผ้าของคุณธาดามาให้แม่สักหน่อยนะ” เสียงของแม่ตะโกนบอกลูกชายของเธอในจังหวะที่เขาเดินลงมาจากห้องพักพอดี“ครับ” เขารับคำสั่งและเดินไปยังบ้านใหญ่ทันทีภายในบ้านมีเพียงคนงานไม่กี่คนที่กำลังทำความสะอาด เจ้านายของบ้านคนอื่น ๆ ต่างออกไปทำงาน และไปธุระของตัวเองกัน เขาเดินขึ้นไปยังชั้นสองก่อนที่จะหยุดลงหน้าห้องของลูกชายเพียงคนเดียวของบ้านหลังนี้ แล้วหันมองไปยังประตูห้องข้างกัน ห้องของผู้หญิงที่เขาแอบรักเธอมาตั้งแต่สมัยเด็กแต่ด้วยเหตุผลของคนเอาแต่ใจอย่างผู้ชายที่ชื่อธาดา ทำให้เขาและเธอต้องแยกห่างกัน ตอนเด็กเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมธาดาต้องเอาเทียนไขไปเป็นของตัวเองแค่คนเดียวมาโดยตลอด จนในช่วงวัยที่เขาโตขึ้น เขาเฝ้ารอวันที่เธอจะกลับมา จนกระทั่งถึงวันที่เธอกลับมาจริง ๆ แต่กลับมาพร้อมกับผู้ชายคนนั้น สายตาที่เขามอง การกระทำที่เขาแสดงออก ทำให้วันนี้เขาเข้าใจดีว่าธาดาก็หลงรักเทียนไขเหมือนกันกับเขาแก๊ก! เขาเปิดประตูห้องนอนเข้าไป ภายในห้องตกแต่งหรูหรา ช่างแตกต่างกับห้องพักของเขาโดยสิ้นเชิง เท้ายาวก้าวเดินตรงไปยังห้องน้ำ และหยิบเอาตะกร้าผ้าขึ้นมาถือไว้ แต่สา