All Chapters of Love Textbook ตำรารักพิชิตหัวใจ: Chapter 21 - Chapter 30

“อะไรกันวะเนี่ย!” เสียงของเพื่อนผู้ชายร้องออกมาด้วยความตกใจ“โห่ อะไรวะธาดา!” อีกคนก็แสดงอารมณ์ไม่พอใจเช่นกัน“เมื่อไหร่จะหุบปากกันสักที” ในที่สุดเขาก็หมดความอดทนกับกลุ่มเพื่อนของตัวเอง ก็ตั้งแต่ที่เราเข้ามาภายในคลับ และคนพูดมากอย่างฮันนี่ก็เที่ยวพูดไปเรื่อยว่าฉันและธาดาเราเป็นมากกว่าเพื่อนกัน เพราะฉะนั้นผู้ชายที่ร่วมโหวตจัดอันดับมาให้ฉันตลอด 6 ปีที่เรียนก็พากันโวยวาย“อกหักว่ะ อกหักในรอบสิบปี” เสียงพึมพำของเพื่อนผู้ชายดังมาเป็นระยะ ตอนนี้จุดสนใจกลายมาเป็นพวกเราทั้งสองคน“แล้วธาดาเลิกเจ้าชู้แล้วเหรอ” ฮันนี่พูดขึ้นพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตามองจิกมาทางฉัน ยังไม่จบสินะยายนี่ อายุที่โตขึ้นไม่ทำให้นิสัยดีขึ้นเลย“ถ้ามีแฟนสวยขนาดเทียนไขแล้วยังนอกใจ กูก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว แต่เราก็ยังรอเทียนเหมือนเดิมนะ” เพื่อนผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นเสียงดัง ทำให้ทุกคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ถ้าเรื่องแบบนั้นหยุดคนอย่างเขาได้จริง ๆ ก็ปาฏิหาริย์มากเลยละ“รอให้แก่ตายไปเถอะ กูไม่ให้” ธาดาพูดพร้อมกับโอบเอวแล้วซบหัวลงบนไหล่ ส่วนฉันก็นั่งส่งยิ้มให้กับทุกคน และหยุดสายตาไปที่ฮันนี่ ในขณะที่คนอื่นโวยวายใส่ธาดา พวกเพื่อนสนิท

พึ่บ!ผ้าม่านถูกเปิดออก แสงแดดยามเช้าส่องกระทบใบหน้าของคนตัวสูงที่นอนหลับสนิท แม้แสงจะส่องสว่างแค่ไหน ธาดาก็ยังนอนหลับได้อย่างสบายได้“ตื่นได้แล้ว”“....” นิ่ง“ธาดา”“....” ไม่ขยับ ซ้อมตายอีกแล้วสินะ“ทีอย่างนี้ทำมาเป็นนิ่ง เมื่อคืนล่ะอยู่ไม่สุขเลย” เสียงเล็กบ่นพึมพำให้กับผู้ชายที่นอนหลับสนิทอยู่ภายใต้ผ้าห่มฉันเดินเข้าไปใกล้และนั่งลงข้างเขา สายตาจับจ้องไปยังใบหน้าของคนที่นอนอยู่ ขนตายาวจัง นี่ใบหน้าของผู้ชายเหรอเนี่ย ธาดาพอมองดี ๆ ก็มีทั้งความหล่อและหน้าหวานในเวลาเดียวกัน มือเล็กเอื้อมเปิดผมที่ตกปิดหน้าขึ้น เพื่อให้เห็นใบหน้าของเขาชัด ๆ เจอกันทุกวันตลอดสิบปี นี่เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่มานั่งจ้องหน้าเขาแบบนี้ ขนตางอนเรียงเป็นแพสวยสันจมูกโด่งได้รูป ริมฝีปากแดงหยักสวย ผิวเนียนขาวอมชมพู ผิวสวยกว่าฉันอีก ในขณะที่ฉันพิจารณาใบหน้าของธาดาด้วยความตั้งใจ แต่แล้วดวงตาคมก็เปิดขึ้น ตาสีน้ำตาลอ่อนที่กระทบกับแสงแดดจ้องมองมา ริมฝีปากแดงยกยิ้ม ฉันรีบชักมือกลับ แต่ก็ถูกเขาจับเอาไว้ซะก่อน“หลงรักฉันแล้วเหรอเทียนไข” เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับจับมือฉันไปจูบ“ไม่ใช่ ปล่อย” แม้จะปฏิเสธ แต่หัวใจสั่นระรัวกับสา

เวลา 04.00 น.“พี่เทียนครับ ~” เสียงเด็กผู้ชายตะโกนอยู่หน้าบ้าน“อื้อ~” เสียงเล็กครางในลำคอพร้อมกับบิดตัวไปมา การถูกเรียกในเช้ามืดแบบนี้เธอไม่ค่อยชอบมันนัก แต่จะทำเป็นไม่ได้ยินก็คงไม่ได้เพราะเสียงยังดังขึ้นมาไม่หยุด“พี่เทียนไข~” อีกครั้งที่เสียงตะโกนเรียกอยู่หน้าบ้าน“แป๊บ...” ฉันเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองมากดเปิดหน้าจอดูเวลา ตีสี่เนี่ยนะ“อื้อ ใครเหรอ” เพราะเสียงตะโกนของเด็กผู้ชาย ทำให้เราทั้งคู่จำเป็นต้องตื่นขึ้นมาพร้อมกัน“ไม่รู้สิ มีคนมาเรียก” ฉันยันตัวลุกนั่ง แต่ก็ถูกแขนแกร่งเกี่ยวรวบเอวและดึงให้ลงไปนอนซุกในอ้อมกอดของเขา“ธาดา ปล่อยก่อน”“ไม่เอา เด็กนั่นอาจจะไม่ใช่คน” ไหนบอกว่าไม่กลัวเรื่องพวกนี้ แต่ก็พูดถึง“ไร้สาระอีกแล้ว ปล่อยได้แล้วธาดา ฉันจะไปดูว่าใครมา”“พี่เทียนไข ~” อีกครั้งที่เสียงเรียกดังขึ้น“ไม่ไปนะคะเทียนไข เด็กนั่นไม่ใช่คน” ธาดากอดฉันไว้แน่น และพูดแม้เขาจะหลับตาอยู่ก็ตาม“พี่เทียนครับ~” อีกคนก็ตะโกนเรียก“ไม่ไปนะคะคนสวย” อีกคนก็กอดไว้แน่น“โอ๊ย!” ฉันร้องตะโกนออกมาด้วยความหงุดหงิด ไม่บ่อยนักที่จะเป็นแบบนี้ เด็กผู้ชายด้านนอกเงียบหายไป ส่วนธาดาลืมตามอง“ฉั

“ขึ้นมานั่งตักสิคะ” เสียงแหบกระซิบพูดข้างหู แล้วตามมาด้วยริมฝีปากจูบลงบนไหล่เล็กร่างบางขยับตัวพลิกหันหลังกลับหาเขา มือเล็กวางลงบนไหล่กว้างแล้วพาร่างเปลือยขึ้นนั่งคร่อม นัยน์ตาคมมองไล่ตามผิวกายเนียนขาวจนกระทั่งหยุดลงตรงหน้าอกอวบเกินตัวจดจ่ออยู่ตรงหน้า ธาดายกมือเกาะเอวบางให้ขยับเข้าหาตัวนั่งทับบนท่อนเอ็นแข็งตัวที่หลบซ่อนอยู่ภายใต้กางเกง“อื้อ! ธาดา...” ร่างบางส่งเสียงเมื่อเขากดสะโพกเธอให้กลีบดอกไม้สวยบดเบียดไปกับเป้ากางเกง“ชอบเสียงของเทียนเวลานี้จังค่ะ น่ารักมาก” พูดจบก็ซุกหน้าลงบนร่องอกเนียนแล้วขบเม้มจนเกิดรอยแดง ธาดาลากริมฝีปากพรมจูบหยุดลงยอดอกสีสดแล้วใช้ปลายลิ้นเลียวนรอบฐานยิ่งกระตุ้นความต้องการของคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตัก“อื้อ!” เทียนไขกดมือลงท้ายทอยอย่างลืมตัว ร่างบางแอ่นอกรับริมฝีปากชื้นที่ดูดเม้มยอดอก“ถอดให้หน่อย” ธาดาจับมือของเธอแตะลงบนเป้ากางเกง และเทียนไขก็จัดการปลดเข็มขัดเขาออกอย่างรู้งาน“....”เทียนไขหลุบตามองไปยังกลางลำตัวของคนตัวสูง มือเล็กปลดทุกอย่างออกแล้วรูดซิปลง ปลายนิ้วแตะลงบนหัวมนที่โผล่ขึ้นพ้นขอบกางเกงแล้ววนนิ้วแกล้งคนตัวสูง“เดี๋ยวนี้รู้จักเล่นแล้วเหรอคะ” ธาดา

“ทั้งหมดเท่าไรคะ ถ้าเทียนอยากได้ที่ดินของพ่อคืน” ฉันต้องรีบจบเรื่องตรงนี้ให้เร็วที่สุดเลย“สิบห้าล้านพร้อมดอกเบี้ย เอาเป็นเงินสดเท่านั้น” ดอกเบี้ยครึ่งหนึ่งของยอดเต็มเลยเหรอ“.....” ฉันยืนนิ่งสายตาจ้องมองไปยังกลุ่มคนที่นั่งอยู่ สายตารอบข้างต่างหันมามองแล้วส่งยิ้มมาให้อย่างเห็นใจ ก็รู้แหละว่าระบบแบบนี้ดอกเบี้ยมันโหดมากแค่ไหน แต่พ่อก็คงคิดว่าเป็นเพื่อนจึงเอามาจำนองที่นี่ เรื่องเงินนี่ไม่เข้าใครออกใครจริง ๆ“ภายในเที่ยงของวันนี้”“การเบิกเงินสดจำนวนมากขนาดนั้น อย่างน้อยให้เวลาเทียนแจ้งธนาคารล่วงหน้าสักหน่อยนะคะ” อีกแค่สองชั่วโมงก็เที่ยงแล้ว ถึงแม้ว่าจะแค่บอกชื่อของธาดาไปไม่ว่าจะธนาคารสาขาที่ไหนก็สามารถนำเงินมาให้ได้เลย ไม่ต้องไปทำเรื่องเองให้ยุ่งยาก แต่เวลาสองชั่วโมงน่าจะเตรียมไม่ทัน“ความจริงสัญญามันขาดไปนานแล้ว แต่เห็นแก่ความเป็นเพื่อนกับพ่อของหนู ฉันจะยังคงสัญญาเดิมเอาไว้ แค่เอาเงินมาวางภายในวันนี้ก็เอาที่ดินคืนไปได้เลย” เนี่ยเหรอคำพูดของคนที่กล้าเรียกตัวเองว่าเพื่อน“เบิกเงินสดสิบห้าล้าน ต้องการภายในสามสิบนาทีนี้” เสียงของธาดาดังลอยขึ้นมา เขาพูดด้วยความดังในระดับปกติ แต่กลับทำให้ทุกค