Semua Bab The Brother I'm Forbidden To Love: Bab 31 - Bab 40

Gwen’s POV“I-I don’t know, Gwen,” sagot ni Leander, nauutal.May kung anong kumurot sa dibdib ko. Hindi ko maintindihan, pero parang hindi ko nagustuhan ang sagot niya.“But I like the way things are going for us.” Bahagyang umangat ang balikat niya habang nagsasalita.“Right.” Napatawa ako nang mapakla, parang may biglang sumampal na katotohanan sa akin.Bakit ko ba siya tinatanong tungkol sa nararamdaman niya? Si MJ ang long-time girlfriend niya, at malapit na silang ikasal. Nagsasama na nga sila na parang mag-asawa, kaya wala lang ako. O baka iyon pa rin ang motibo niya… ang mapaalis ako sa bahay nila. Bakit ba nakakalimutan ko ang bagay na ‘yan?“Sorry sa tanong ko. Naguguluhan lang ako sa ’yo.”Kumunot ang noo niya. “Naguguluhan saan?”“Sa mga kinikilos mo recently.” Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa, hindi ko inalis ang mapanuyang ngisi. “Galit ka sa akin before dahil ampon ako. Dahil pakialamera ako sa bahay niyo. Tama?”Umawang ang labi ni Leander pero walang lumabas na

Gwen’s POVMAGTA-TATLONG oras na ako sa harap ng laptop ko para maghanap ng trabaho pero wala pa ring mahanap na pwede. Iniisip ko kung hingi ako nang tulong sa mga kaibigan kong mula sa mayamang pamilya.Sa mga Hernandez?Oh, no! Relatives din nila Leander!Pinilig ko ang ulo ko para palisin ang ideya na iyon.Sa mga Moore kaya? Kay Ivory? Medyo malayo kay Leander. Kahit na sabihing kaibigan ng pamilya nila, still malayo ang opisina. At malapit siya sa condo ko kung sakali!Dapat na makahanap ako ng trabaho. Hindi man related sa course ko basta matino, susubukan ko!Muli kong sinulyapan ang resignation letter ko. Alam kong tatanungin ako ni Nanay at Tatay tungkol rito kaya naihanda ko na ang sarili ko.Napapitlag ako mayamaya nang mag-ring ang cellphone ko.“Hey! You good, Ate? Bakit ka naghahanap ng trabaho?” Si Ivory Moore.“Gusto ko lang ng new environment.”“Oh. I see.” Saglit na natigilan siya. “Kaso wala ako sa Pilipinas, e.”“I know. Nakita ko nga ang post mo. Hanggang kailan k

Gwen’s POV “BE my woman, Gwen,” aniya. “For real…”PARA bang hindi si Leander ang kaharap ko ng mga sandaling iyon. I know naging bolder na siya nitong nagdaan, simula actually nang makuha niya ako, pero ito ang hindi ko inaasahan. He wants us to take our relationship to the next level.“God, Leander… Mas lalo mong ginugulo ang puso’t isipan ko.” Hindi ako makatingin sa kanya nang maayos kaya hinawakan niya ang baba ko para iharap sa kanya.“Look at me, Gwen.” Napatingin naman ako sa kanya. “I’m serious about you… about us.” Kinintalan niya ng halik ang ilong ko pagkuwa’y ang labi ko. “Also, ayokong maging kapatid ka.” Ngumiti siya. “I know, ayaw mo rin akong maging kapatid ako. Right?”“Paano pa kita gugustuhing maging kapatid kung nakuha mo na ako? Tingin mo, maganda tingnan?”“Hindi. Pero kung maging tayo, ‘yon ang maganda,” natatawang sabi niya. “What do you think, Amore ko?”Napangiti na ako sa unang sinabi niya, pero nang sambitin na naman niya ang endearment na iyon, pakiramdam

Gwen’s POV“SAAN ang punta natin?” tanong ko kay Leander pagkasakay namin ng sasakyan.“Out for lunch,” nakangiting sagot niya sa akin.Nanlaki ang mata ko. “B-bakit sa labas pa? Pwede naman dito, a! Paano kung may makakita sa atin?”“Don’t worry, tayo lang ang tao doon.”“Oh. Nag-rent ka naman?”Ngumiti lang siya sa akin bago pinasibad ang sasakyan. Habang nasa biyahe, binuksan ko ang bintana ng sasakyan. Gusto kong maramdaman ang simoy ng hangin ng mga sandaling iyon. Ramdam ko ang lamig na dumadampi sa aking balat pero ayos lang. Nakaka-miss ang ganitong klima.Noong bata ako, hinahanap-hanap ko ang ganitong klima. Isa pala sa dahilan, dito kami naglagi noon ni Mommy. Siyempre, bata pa ako kaya hindi ko matandaan kung nasaan ba kami. Ang alam ko lang, klima.“Hey. Ang seryoso mo, Amore,” untag niya sa akin. “Anong iniisip mo?”“Wala, naalala ko lang ang kabataan ko.” Bahagya ko siyang hinarap. “Alam mo bang sa Baguio kami nag-stay ng matagal ni Mommy bago ako mapunta sa inyo.”“Rea

Leander’s POVVerona, Italy…TINANGGAL ko ang suot kong black aviators nang makalabas ng sasakyan. Kita ko agad ang mga tauhan na naghihintay sa akin, maging ang mga kasambahay ng malaking bahay na iyon. Bakas man ang kalumaan pero mas bakas kung gaano iyon katatag gaya na lang samahang nabuo rito sa Italy.“È un onore rivederla, Il Giovane Don,” ani sa akin ng sumalubong na matanda. Ang ibig niyang sabihin ay ikinagagalak niyang makita akong muli. Matagal na siyang naninilbihan si Tirso sa amin. Ang pamilya nila ang isa sa pinaka-loyal sa mga Madrid. Mula pa sa great-grandfather ko, ganyan na sila hanggang sa mamuno si Don Sebastian, ang ama ni Tatay.“L’onore è mio,” sagot ko rin. Kaseryosohan lamang ang makikita sa mukha ko nang sumunod sa kanya. Ini-expect ko nang maraming sasalubong sa akin kaya hindi muna ako nagpahinga sa kwarto ko. Ganoon si Tatay kapag bagong dating noon, lahat kakausapin para sa update. Kapag nandito ako tapos wala si Tatay, sa akin sila pwedeng mag-report.