All Chapters of เคียงพยัคฆ์บุพเพรักข้ามภพ: Chapter 71 - Chapter 80

ยามซวี (19.00-21.00 น.) อ้อยอิ่งผ่านม่านรัตติกาลลงมาช้า ๆ ในยามที่สายลมยามค่ำคืนพัดกระทบยอดไม้จนเกิดเสียงลั่นกรอบแกรบเบา ๆ คล้ายกระซิบแผ่วผ่านเงาสลัว เสียงสายลมหอบความเย็นกระทบผืนแผ่นไม้ของเรือนรองกลางป่าราวกับเสียงเตือนเลือนรางว่า คืนนี้…จะไม่เงียบงันดั่งคืนก่อนในห้องนอนกลางเรือนหลัก ร่างบางของเมิ

ยามเฉินเพิ่งพ้นผ่าน ฟ้าสางยามเช้าแผ่แสงอุ่นแรกแตะต้องยอดไม้ไหว เสียงฆ้องยามดังปลุกชีวิตทั่วเรือนใหญ่อีกครั้ง สะท้อนกับเสียงขวาน เสียงค้อน กระทบไม้ดังระงม เหล่าช่างฝีมือจากเมืองเดินทางมาถึงตั้งแต่ย่ำรุ่ง ต่างเริ่มลงมือลงแรงสร้างเรือนใหญ่และเรือนพักคนงานตามแผน เพื่อให้ทันเวลาที่กำหนดเมิ่งซีตื่นแต่เช

คืนเดือนหงาย แสงสีเงินสาดทาบผืนป่าโปร่ง ไล้ยอดไม้ไหวเอนตามแรงลมโชยจากทิศบูรพา ใต้ม่านฟ้าซึ่งประดับด้วยหมู่ดาวแผ่วแสง เงาคนเคลื่อนไหวเงียบงันประหนึ่งวิญญาณไม่มีเสียงสัญญาณ ไม่มีคำสั่งซ้ำ ทุกคนประจำจุดของตนอย่างรู้หน้าที่เบื้องลึกในเหมืองยังคงคราค่ำไปด้วยบรรดาเด็ก ๆ ที่ถูกจับมา ทุกคนถูกเรียกมารวมตัว

ยามอิ๋นย่ำรุ่ง ความมืดบนฟ้าค่อย ๆ จางหาย กลืนไปกับแสงจันทร์ที่กำลังจะลับขอบเมฆ กว่าขบวนจะเดินทางกลับมาถึงหมู่บ้านเถียนสุ่ยก็เกือบปลายยามอิ๋นแล้ว (03.00-05.00 น.) เกวียนไม้เคลื่อนผ่านประตูรั้วหมู่บ้านที่ปิดเพียงครึ่ง บานไม้ไผ่บานใหญ่โยกไหวเบา ๆ รับสายลมยามดึก เสียงกงล้อดังเอี๊ยดอ๊าดประสานกับเสียงก้า

1 เดือนต่อมาแดดยามสายของต้นฤดูใบไม้ร่วงทอแสงอุ่นนวลลงบนผืนนาอันกว้างใหญ่ ลมพัดกรูโชยผ่านยอดรวงข้าวสีทองที่โน้มเอนระลอกแล้วระลอกเล่า คล้ายคลื่นทะเลแห่งความอุดมสมบูรณ์ที่กำลังเต้นระบำเพื่อต้อนรับฤดูเก็บเกี่ยวเด็ก ๆ ที่เมิ่งซีช่วยออกมาจากเหมือง ส่วนหนึ่งนางได้ส่งกลับคืนสู่ครอบครัวตามคำขอของเจ้าตัว ที