Lahat ng Kabanata ng เคียงพยัคฆ์บุพเพรักข้ามภพ: Kabanata 1 - Kabanata 10

ม่านทองปักมังกรไหวเอนในลมยามค่ำ กลิ่นกำยานหอมละมุนลอยกรุ่นอยู่ทั่วท้องพระโรงจินเต๋อ พระราชวังอันโอฬารแห่งราชวงศ์ต้าหรง ที่ประดับประดาด้วยแสงตะเกียงสีชาด พิณเจ็ดสายบรรเลงรับจังหวะร่ายรำจากเหล่านางรำ ท่วงท่าชดช้อยเคล้าเสียงหัวเราะและคำเยินยอที่ฟังคล้ายกลุ่มฝูงแมลงหวี่ในยามร้อนระอุ ทว่าสายตาของบุรุษห

ค่ำคืนเงียบงัน... แม้เสียงแมลงกลางพงพฤกษาจะร้องระงม แต่บรรยากาศในเรือนของอนุฉินกลับสงัดราวไร้ลมหายใจ ร่างของเหยียนเมิ่งซีบอบบางแน่นิ่งอยู่บนเตียงไม้ที่ถูกปูด้วยเบาะบาง ๆ ผ้าห่มเก่า ๆ ถูกคลี่ทับไว้ถึงอก ใบหน้าซีดเผือด แผ่นหลังบวมแดงจากการถูกเฆี่ยนตีด้วยแซ่จนแทบไม่เหลือเค้าความงามเสี่ยวซือถือถ้วยยาต้

เวลาเดียวกันที่ตำหนักรับรองแสงอรุณเพิ่งสาดลอดผ้าม่านไหมบางเบาเข้ามาในตำหนัก ทว่าความสงบในยามเช้าไม่อาจทำให้บรรยากาศคลายความเย็นชาได้แม้แต่น้อยอ๋องหย่งอัน นั่งอยู่หน้าโต๊ะอาหารที่ตกแต่งอย่างพิถีพิถัน เสื้อคลุมไหมสีดำขลิบเงินลายพยัคฆ์บ่งบอกถึงฐานะ แต่สีหน้าเรียบเย็นของเขากลับทำให้ผู้คนรอบข้างไม่กล้า

ภายในห้องโถงชั้นสามของหอสุราชื่อดังของเมืองหลวง กลิ่นหอมกรุ่นของน้ำชาดีและสุรารสเลิศลอยอบอวล กลบกลิ่นอุบายที่ซุกซ่อนอยู่ใต้เพดานผ้าสีครามอย่างแนบเนียนเหยียนซูหนิง คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลเหยียน ปรากฏกายที่หน้าหอสุราในอาภรณ์เนื้อผ้าราคาแพง ตาดำขลับกวาดมองซ้ายขวา พลางเอ่ยเบา ๆ กับสาวใช้คนสนิท"เจ้ารอที่น

"จะไม่อยู่ในเมืองหลวงอีกสักพักหรือ? พ่อยังมีหลายเรื่องอยากคุยกับเจ้า…"ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย ดวงตาเรียบนิ่งไม่แสดงความรู้สึกใด"ฝ่าบาทมีองค์ชายหลายพระองค์คอยพูดคุย เมืองหลวงมีทุกอย่างครบถ้วน ไม่มีสิ่งใดที่กระหม่อมจำเป็นต้องอยู่ต่อ"ฮ่องเต้ชะงักเล็กน้อยกับคำตอบนั้น แม้จะเจ็บแต่ก็พยายามกลืนมัน