All Chapters of เจ็ดสาวงาม: Chapter 91 - Chapter 100

ตอนที่ห้า หายไปแล้ว เฉินซินหลินคิดอย่างสาวน้อยช่างฝันที่ได้มอบความบริสุทธิ์ให้ชายที่หลงใหลและได้สัมผัสความสุขล้ำจากการร่วมรักกับเขาถึงหลายคราก่อนจะหลับไปด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุข เหอโยวหมิงควานคว้าร่างร่างบอบบางก่อนจะสะดุ้งตื่นเมื่อไม่อาจสัมผัสสิ่งใดได้ หลังตามหาจนทั่วบริเวณจึงรับรู้ได้ว่าสาวน้อยหนีกลับไปแล้วเขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่านางมีชื่อว่าอะไร แต่กลับสอดใส่ทิ่มแทงนางจนปล่อยน้ำรักใส่ร่องรูแคบถึงสามครายามนี้นางหายไปแล้ว เขาจะตามหานางได้จากที่ใดเมื่อไม่อาจค้นหาสาวงาม เหอโยวหมิงจำต้องนอนลงอีกครั้งด้วยงานการที่ผ่านมาหลายวันทำให้เขาอ่อนเพลียอย่างมากอีกทั้งการปลดปล่อยพลังรักถึงสามคราสร้างความอ่อนแรงให้จนหลับสนิทไปในที่สุด เมื่อได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ เพียงไม่กี่วันเฉินซินหลินก็ออกมาใช้ชีวิตเช่นคุณหนูเล็กสกุลเฉินอย่างทุกวัน นางยังเยาววัยอีกทั้งมีความสดใสร่าเริงเป็นทุนเดิม จึงไม่อาจเศร้าเสียใจได้นานนักสาวน้อยติดตามพี่สาวออกมาศึกษางานการค้า และยังไปเรียนที

ตอนที่เจ็ด บ้านหลังน้อย  เพียงได้พบเจอหน้าอย่างจริงจังครั้งเดียว และได้ร่วมรักกันอย่างเต็มอิ่มเท่านั้น เขาถึงกับจะมาขอนางไปอยู่ด้วย            นี่ช่างเกินฝันไปมากทีเดียว                สาวน้อยเดินล่องลอยเข้าไปในบ้านสกุลเฉิน จนถึงเวลามื้ออาหารเย็นจึงได้เอ่ยปากบอกพี่สาวทั้งหกด้วยอาการเคลิ้มฝัน                “น้องหญิงเล็ก เจ้าแน่ใจหรือว่าเขารักเจ้าจริง พวกเจ้าเพิ่งพบหน้ากันไม่นาน”                “ข้ากับเขาพบกันตั้งแต่สองปีก่อน อีกทั้งเขายังช่วยชีวิตข้าไว้ถึงสองคราว นับว่ามีบุพเพต่อกัน เขาจะให้ท่านเจ้าเมืองมาสู่ขอ หากไม่รักจริงคงไม่ทุ่มเทเพียงนั้น”       &nb

ตอนที่แปด ทบทวนความจำ มือหนาถอดสายคาดเอวเล็กออกพลางเปิดชุดเสื้อเพื่อล้วงควักเต้าทรวงอิ่มออกมาลูบไล้อย่างโหยหาประกอบคำกล่าว“แต่พี่ก็ยังอดทนจนข้าต้องใช้แผนเปลือยร่างให้เห็นทั้งหมด”“ด้วยพี่เป็นผู้ใหญ่กว่า ไม่อาจกระทำจาบจ้วงกับสาวน้อยแปลกหน้าอย่างเจ้าได้ แต่เจ้าช่างยั่วยวนจนข้าไม่อาจอดทนไหว”“พี่หมิงหมดความอดทนเมื่อใดหรือ”“ก็เมื่อทรวงใหญ่ล้นของเจ้ามาเด้งไหวอยู่ต่อหน้า”แรงเคล้นคลึงยังเต้าทรวงอิ่มเริ่มรุนแรงขึ้น สองมือใหญ่ฟอนเฟ้นก้อนเนื้ออิ่มจนบิดเบี้ยว นิ้วมือหนาบิดบี้เม็ดติ่งแดงซึ่งชูชันแข็งไปมา“พี่อยากสัมผัสอยากดูดกลืนก้อนเนื้อใหญ่คู่นี้ พี่อยากรู้ว่าไยเจ้าซึ่งมีเรือนร่างบอบบางเพียงนี้จึงมีเต้าทรวงใหญ่ล้นเกินหน้าเกินตา ยิ่งเมื่อนึกถึงเมื่อสองปีที่แล้ว เวลาผ่านไปไม่นาน ไยสองก้อนนุ่มจึงเติบโตจนน่ากินเพียงนี้”ปากหนาก้มลงดูดดึงเพื่อแสดงให้เห็นอย่างที่พูด เฉินซินหลินเงยหน้าแอ่นอกรับสัมผัสหวามอย่างเต็มอกเต็มใจ สองมือบางคล้องลำคอแกร่

ตอนที่สิบ สวรรค์สรรค์สร้าง  เฉินซินหลินโดนท่วงท่าโยกขยับกลางน้ำย่อมแตกตื่นไม่กล้าดิ้นหนี สาวน้อยเพียงโยกร่างคล้อยตามไปกับว่าทีสามีจนถึงฝั่นฝันไปอีกคราว                เหอโยวหมิงอุ้มร่างเล็กซึ่งเริ่มขาสั่นขึ้นจากน้ำพามาเช็ดตัวแล้ววางลงบนเตียง                “พี่จะให้เจ้าแน่ใจในความจริงใจของพี่”                เสียงทุ้มบ่งบอกความตั้งใจ แล้วสอดใส่มาทางด้านหน้าของร่างบางซึ่งนอนหงายเปลือยกายอย่างเชิญชวน                ความอวบใหญ่ยังคงขยายคับในร่องรูแคบซึ่งเพิ่งโดนขยายไปเพียงไม่กี่ครา แรงโยกขยับจากเนิบช้าค่อยๆเร่งเร็วก่อนจะร้อนแรงจนร่างเล็กสะท้านไหว     &nb

ตอนพิเศษหนึ่งคืนเข้าหอเจ้าบ่าวหนุ่มยิ่งได้ยินเสียงครางเสียว เรี่ยวแรงยิ่งมามาก เอวสอบเด้งออกแล้วสวนเข้า เด้งออกแล้วสวนเข้า เข้าๆออกๆอีกครั้งและอีกครั้ง  ท่อนทวนแกร่งตอกอัดจนมิดด้ามส่งเสียงดังกังวาน กลีบดอกไม้แดงปริเข้าปริออกตามแรงมุดของท่อนเนื้ออวบ                ร่างบางกระเพื่อมแรงจนเส้นผมปลิวสยาย เฉินซินหลินถูกความเสียวซาบซ่านเล่นงานจนต้องจิกเล็บเข้ากับไหล่ ร้องครางเสียงดังลั่นก่อนจะสั่นกระตุกเกร็งค้างอยู่เนิ่นนาน                เหอโยวหมิงไม่ปล่อยจังหวะให้เว้นว่าง เมื่อโพรงอุ่นคลายการตอดรัดแล้ว จึงเอื้อมมือไปบดขยำคลึงขยี้ทรวงอวบใหญ่จนบี้แบน สะโพกหนาโยกเข้าโยกออกถี่รัว เอวสอบโยกขยับส่ายควงขย่มกระหน่ำบดขยี้ทิ่มแทงไม่ยั้งสัมผัสเร่าร้อนทั้งบนล่างส่งความรู้สึกพลุ่งพล่านจนมิอาจดับลงได้ เฉินซินหลินเสียวซ่านราววิญญาณจะออกจากร่างด้วยความรัญจวนวาบหวามอันต่อเนื่องไปไ