All Chapters of เจ็ดสาวงาม: Chapter 61 - Chapter 70

ตอนที่สอง กลั่นแกล้งรังแก เฉินเฟยเจินนั่งก้มหน้าก้มตาร้องไห้อย่างหนักโดยไม่ได้สนใจสิ่งอื่นไยพวกเขาหยาบคายจาบจ้วงกับนางถึงเพียงนี้ พวกเราเป็นศิษย์ร่วมสำนักศึกษากันมิใช่หรือเสื้อคลุมใหญ่ถูกโยนลงมาบนร่างบางซึ่งสะอึกสะอื้นจนตัวโยนก่อนจะมีแรงพยุงให้ยืนขึ้นแล้วประคองออกเดินเฉินเฟยเจินถูกประคองเดินไปที่ใดนางย่อมไม่รับรู้ด้วยยังคงก้มหน้าก้มตาร่ำไห้อย่างน่าสงสาร จนถูกประคองให้นั่งลงพร้อมถ้วยน้ำชาที่ยื่นมาส่งตรงหน้า“ดื่มสักหน่อย” เสียงทุ้มนุ่มนวลดังขึ้นหญิงสาวยื่นมือสั่นเทาไปรับถ้วยชาแล้วเงยหน้ามองชายผู้ช่วยเหลือก่อนจะเอ่ยเสียงเครือ“ขอบคุณอาจารย์เผย”เผยซ่างกวนมองร่างบอบบางซึ่งสวมเสื้อผ้าหลุดรุ่ยด้วยสายตาหลากหลายอารมณ์ลูกศิษย์สาวนางนี้แม้จะมีอายุมากกว่าคนอื่นแต่ใบหน้ากลับอ่อนเยาว์ ดวงตากลมใสไร้เดียงสาส่งสัญญาณน่ากลั่นแกล้งรังแกยิ่งนัก ยิ่งเต้าทรวงอวบใหญ่เมื่อประกอบกับเอวขอดเล็กจึงแลคล้ายมีลูกแตงกลมโตประดับอยู่บนร่างเล็กอย่างที่ลูกศิษย์หนุ่มตะโกนบอกแ

ตอนที่สี่ สำรวจบาดแผล “อย่าทำอันใดข้านะ หากพี่ซ่างกวนรู้เข้า พวกเจ้าตายแน่” เฉินเฟยเจินรีบพูดขู่เมื่อปากเป็นอิสระ“กว่าเขาจะรู้ พวกเราก็หนีไปต่างเมืองแล้ว” ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยคิดวางแผนเอาไว้แล้ว“ถึงอย่างไรพวกเราก็ไม่อยากถูกฟ้องจนโดนไล่ออก สู้ลาออกไปเองย่อมสมศักดิ์ศรีกว่า”“ข้าไม่เคยฟ้องร้องเรื่องของพวกเจ้า ไยยังไม่ยอมเลิกรา” เฉินเฟยเจินต่อว่าออกมาแม้จะพยายามพูดอย่างไร ชายทั้งสามก็ไม่ยอมรับฟัง“ข้าไม่เชื่อ ช่างเถอะ วันนี้พวกเราจะรุมเจ้าจนต้องร้องครางแทบขาดใจไปเลย” ชายอีกคนประกาศก้องก่อนจะฉีกกระชากชุดเสื้อของหญิงสาวออกอย่างแรงชายที่เหลือถอดสายคาดเอวของหญิงสาวออกผูกมัดเข้ากับเรียวแขนบางเพื่อไม่ให้ต่อสู้ขัดขืน ส่วนอีกคนจับร่างบอบบางผลักนอนลงกับพื้นหญ้าแล้วพยายามกางขาขาวเนียนผ่องให้อ้าออกเฉินเฟยเจินน้ำตาไหลพรากทั้งดิ้นรนทั้งร้องตะโกนด้วยความหวาดกลัวจนพวกเขาเอาผ้ามาอุดปากไว้ มือหนาหลายคู่บีบขยำขยี้แตงลูกใหญ่ด้วยความกระสันจนเต้าท

ตอนที่หกเที่ยวไปศึกษาไปอาจารย์หนุ่มปลอบเบาพร้อมจุมพิตไปทั่วใบหน้างาม มือหนาคลึงขยำทรวงเต้าเต่งเพื่อสร้างความซ่านเสียวให้หญิงสาวหลงลืมความเจ็บลง เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเคลิบเคลิ้มตามจึงค่อยๆดันอาวุธแกร่งเข้ามาเติมเต็มร่องน้ำแคบอย่างใจเย็นเผยซ่างกวนขยับสะโพกช้าๆเข้าๆออกๆเพื่อสร้างความคุ้นเคย กว่าหญิงสาวจะรู้สึกตัว แท่งเนื้ออวบก็เข้าไปอยู่ด้านในจนมิดลำทวนแล้วอาจารย์หนุ่มเริ่มขยับสาวเอวเข้าออก สองมือหนาบดคลึงเฟ้นเคล้นแตงอวบอิ่มไปด้วยพร้อมกันอย่างซ่านเสียว เสียงตอกกระแทกดังจากเบาและค่อยๆแรงขึ้นจนสุดท้ายดังสนั่นสะเทือนไหวอย่างไม่เกรงกลัวฟ้าดิน ปึก ปึก ปึก ปัก ปัก ปักเฉินเฟยเจินขยับเขยื้อนโยกไหวไปตามแรงเด้งเข้าเด้งออก ความเสียวกระสันส่งพุ่งจนหญิงสาวครางเสียงกระเส่าอย่างไม่รู้ตัว“ซี๊ด.... อ่า... อือ...โอ้วววว” แตงกลมใหญ่กระเพื่อมไหวเด้งไปมาแม้จะมีมือหนาคอยโอบบดคลึง หญิงสาวเสียวกระสันสั่นสะท้านจนต้องแอ่นอกยกเอวเด้งสะโพกไปตามจังหวะการตอกตรึงแม้หญิงสาวจะรู้สึกคับแน่นในร่อ

ตอนที่เจ็ด อยากลองหรือไม่ หญิงสาวถูกภาพในตำราวสันต์หลอกล่อจนอยากลองจึงหยิบแท่งหยกกลมเย็นขนาดเล็กมาแท่งหนึ่ง“น้องเฟยเจินนอนคว่ำลงเช่นเมื่อครู่พี่จะลองทำให้ว่าจะดีหรือไม่”ชายหนุ่มจับร่างบางคว่ำหน้ายกสะโพกจนเด้งไหว เผยซ่างกวนเดินไปยืนให้ตรงรูร่องทั้งสองแล้วส่งมือหนาล้วงร่องกลีบลูบน้ำหวานเคล้าคลอปลุกอารมณ์หวามสะโพกขาวโยกไปมาซ้ายขวาตามแรงเสียว ลูกแตงกลมโตสะท้อนไหวไปตามแรงขยับเรียกมือหนาให้เอื้อมไปขยำเคล้นบีบบี้เม็ดกลมจนแข็งแน่นนิ้วมือหนาบดคลึงติ่งเกสรเพื่อเรียกน้ำให้ชุ่มแฉะ แล้วลูบไล้ขึ้นๆลงๆลากผ่านร่องทั้งสองไปมานิ้วมือถูกสอดเข้าร่องรักเพื่อดึงเข้าออกจนชุ่มฉ่ำก่อนจะลากนิ้วมาเย้าแหย่ร่องรูแคบที่สองแล้วทาน้ำใสไว้ปากทางหญิงสาวสะดุ้งทุกคราที่มือหนาลูบแหย่ทางร่องแคบด้านหลังแต่เมื่อเขาเลื่อนไปยังร่องรักฉ่ำ หญิงสาวก็เคลิบเคลิ้มไปอีกเผยซ่างกวนทาแท่งกลมด้วยขี้ผึ้งลื่นแล้วจ่อเข้าตรงร่องก้นที่โยกล่ออยู่เบื้องหน้า เมื่อได้จังหวะจึงดันแท่งกลมเข้าไปทีละน้อย“โอ๊ย!” เสียงร้องดังเมื่อแท่งหยกถ

ตอนที่เก้า เก็บข้าวของ กว่าเผยซ่างกวนจะกินของหวานจนพอใจ เสื้อของชายหนุ่มก็ถูกหญิงสาวกัดจนขาดใช้การไม่ได้แล้วอาจารย์หนุ่มโอบอุ้มร่างบางขึ้นรถม้ากลับไปส่งอย่างอ่อนแรงอีกเพียงสามวันงานพิธีแต่งงานก็จะถูกจัดขึ้นเฉินเฟยเจินจึงอยู่บ้านขัดสีผิวหน้าผิวกายอย่างเต็มที่ ขณะพักผ่อนเผยซ่างกวนได้แวะมาเอ่ยชวนไปช่วยเก็บของที่สำนักศึกษาด้วยตัวเขาเองต้องย้ายเข้ามาอยู่กับหญิงสาวที่บ้านสกุลเฉินว่าที่เจ้าสาวอิดออดอยู่ครู่หนึ่งด้วยรู้ดีว่าการไปที่สถานศึกษาต้องทำสิ่งใดนอกจากการเก็บของ แต่เมื่อเห็นสายตาเร่าร้อนอ้อนวอนของอาจารย์หนุ่ม สุดท้ายจึงใจอ่อนยอมออกไปด้วยเผยซ่างกวนพาสาวคนรักเข้าไปช่วยเก็บของในห้องจนเรียบร้อย ก่อนจะพาเดินเล่นในสถานศึกษาซึ่งขณะนี้เงียบเหงาด้วยเป็นช่วงปิดการเรียนการสอน“น้องเฟยเจินจะคิดถึงที่นี่หรือไม่” ชายหนุ่มโอบประคองหญิงสาวเดินชมอย่างเชื่องช้า“ย่อมคิดถึงมาก ที่ผ่านมาข้าอยู่แต่ในบ้านสกุลเฉิน เพิ่งได้มีโอกาสออกจากบ้านมาศึกษาเล่าเรียนที่นี่ เพื่อนหญิงหลายคนมีอุปนิสัยดีมีน้ำใจ อีกทั้งอาจารย์แต่ละคนก