Semua Bab เจ็ดสาวงาม: Bab 1 - Bab 10

บทนำเรื่องราวของเจ็ดสาวพี่น้องตระกูลเฉินซึ่งเกิดในครอบครัวพ่อค้าคหบดีชื่อดังเฉินหย่งคังและมารดาซินลี่เจินสองสามีภรรยาก่อร่างสร้างตัวจนมีร้านผ้าไหมผ้าพรรณและเครื่องประทินโฉมใหญ่โตในเมืองไหเฉิง แต่ด้วยพวกเขาไม่มีบุตรชายแม้สักคนแม้จะพยายามจนคลอดบุตรสาวออกมาถึง7คนแล้ว นั่นจึงทำให้บุตรสาวทั้งเจ็ดต้องช่วยเหลือกิจการมาแต่เยาว์วัยวันหนึ่งบิดามารดาซึ่งเดินทางไปซื้อหาแพรพรรณในต่างเมืองได้หายสาบสูญไปโดยไม่มีข่าวคราว เมื่อเวลาผ่านไปบุตรสาวทั้งเจ็ดจึงต้องลุกขึ้นมาจัดการกิจการค้าต่างๆด้วยตัวเองอีกทั้งช่วยกันสืบข่าวความเป็นไปของบิดามารดาเพื่อให้กระจ่างว่าพวกเขาเป็นตายร้ายดีอย่างไรเฉินเป่าลี่ พี่สาวคนโตซึ่งมีอายุ21ขวบปี เป็นกำลังหลักของกิจการค้าทั้งหมดด้วยช่วยเหลือบิดามารดาดูแลกิจการมาตั้งแต่รู้ความ แม้นางจะมีอายุเลยวัยออกเรือนไปนานแล้วและมีหน้าตารูปร่างอันงดงามแต่ยังคงไม่แต่งให้กับชายหนุ่มคนใดด้วยเงื่อนไขของตระกูลเฉินซึ่งผู้บิดาได้ตั้งขึ้นยามเมื่อหมดหวังจากการมีทายาทชายสืบทอดกิจการอย่างแน่นอนแล้ว เฉินหย่งคังตั้งกฎเกณฑ์ในการแต่งงานของบุตรสาวทั้งเจ็ดเอาไว้ว่า พวกนางต้องแต่งชายหนุ่มเข้าตระกูลเพื่อ

ตอนที่หนึ่งต้องแต่งงานเมื่อนั่งคิดถึงสิบกว่าปีที่แล้วซึ่งวันหนึ่งบิดาของนางจูงเด็กชายตัวอวบอ้วนน่ารักเข้ามาพลางบอกให้พวกนางดีต่อเขาและช่วยกันดูแลอย่างพี่น้องด้วยเขาไม่มีบิดามารดาแล้วเด็กน้อยแสนเชื่อฟังในวันนั้นซึ่งนางช่วยดูแลดั่งน้องชายมาโดยตลอด เติบโตขึ้นมาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีและช่วยเหลือกิจการสกุลเฉินอย่างเต็มกำลัง แต่ถึงอย่างไรพวกเขาก็เห็นกันมาแต่เยาว์วัย อีกทั้งซูเทียนอี้ยังอ่อนวัยกว่านางถึง2ปีทำเช่นนี้ จะโดนกล่าวหาว่ากินเด็กหรือไม่นะหากมีทางเลือกมากกว่านี้ เฉินเป่าลี่คงไม่อยากฝืนใจตนเองแต่ในเมื่อจำต้องเร่งรีบ เช่นนั้นก็รีบคุยรีบแต่งจะได้จบเรื่องโดยเร็วไวเถอะหญิงสาวเรียกซูเทียนอี้เข้ามาเจรจาในเย็นวันต่อมา“อาอี้ เจ้าคงรับรู้เรื่องที่อารองและอาสามเข้ามากดดันพวกเราพี่น้องแล้ว” เฉินเป่าลี่เปิดฉากการพูดคุย“ข้ารู้แล้ว พี่หญิงใหญ่จะให้ข้าช่วยเหลือสิ่งใดหรือ” ซูเทียนอี้รีบเอ่ยขึ้นอย่างกระตือรือร้น“เจ้ายินดีช่วยทุกเรื่องหรือ” หญิงสาวหยั่งเชิง“แน่นอน เรื่องของสกุลเฉินก็เหมือนเรื่องของข้า” ซูเทียนอี้ยืดอกอย่างภาคภูมิ“อาทั้งสองอ้างว่าบ้านเราไม่มีผู้ชายสักคน จึงเสนอตัวเข้ามาช่วยดูแล

ตอนที่สองเล่นละคร“พี่หญิงใหญ่คงลืมไปแล้วว่าพวกเราเป็นสามีภรรยากัน” เฉินเทียนอี้เดินเข้าห้องนอนของหญิงผู้เคยนับถือเป็นพี่สาว “พี่ไม่ได้ลืม แต่นั่นเป็นเพียงข้ออ้างในการรับเจ้าเข้าสกุลเฉินเท่านั้น” “คงไม่ใช่แค่นั้น พวกเราเข้าพิธีแล้วย่อมต้องเป็นสามีภรรยากันอย่างแท้จริง หรือจะเพียงแค่เล่นละครอย่างที่อาสามกล่าวหา หากเป็นเช่นนั้นอีกไม่นานพวกเขาก็คงจับได้” “จับได้แล้วอย่างไร” “พี่หญิงใหญ่คงไม่พ้นความยุ่งยากใจอีกมาก” “เจ้าหมายความว่าพวกเราจะต้องร่วมหอกันจริงอย่างนั้นหรือ” “นี่เป็นเรื่องธรรมดาสามัญของสามีภรรยา พี่หญิงใหญ่คงไม่คิดจะแต่งข้าเพียงเอาไว้ใช้งานโดยไม่คิดจะอยู่ร่วมกันอย่างจริงจังกระมัง” เฉินเป่าลี่ถึงกับสะอึกเมื่อได้ยินคำกล่าวหานี้ เดิมทีนางคิดเพียงแค่นั้นจริงๆ นางไม่ได้คิดว่าจะต้องร่วมหอใช้ชีวิตคู่กับชายหนุ่มซึ่งคิดเป็นน้องชายอย่างจริงจังมาก่อน “ยามข้ารับปาก ข้าย่อมคิดถึงการใช้ชีวิตอย่างเช่นสามีภรรยาทั่วไป มีครอบครัว มีลูก ช่วยกันทำมาหากินสานต่อกิจการให้เจ

ตอนที่สาม หนอนยักษ์ ครั้นนางอ้าปากน้อยๆเพื่อครอบครองตัวหนอนทั้งหมด เขาก็ยิ่งเกร็งร่างดันสะโพกเพื่อช่วยส่งหนอนยักษ์เข้าสู่โพรงอุ่นอย่างรวดเร็ว แต่ไหนเลยโพรงปากอันคับแคบจะกลืนกินตัวหนอนเอาไว้ได้ทั้งหมด แม้เขาจะพยายามดึงดันเข้าไปเพียงใด สุดท้ายหญิงสาวก็พ่นหนอนยักษ์ออกมาทั้งตัวพร้อมกับไอถี่ไม่หยุด“เจ้าจะดันเข้ามาเพื่ออันใด” เฉินเป่าลี่โวยวาย“ปากข้ามีเพียงเท่านี้ จะกินเข้าไปหมดได้อย่างไร” หญิงสาวยังบ่นต่อขณะไอหน้าดำหน้าแดงชายหนุ่มหน้าสลดก่อนจะเอื้อมไปจับมือบางให้กอบกุมหนอนใหญ่เอาไว้อย่างพยายามเอาใจ“หนอนน้อยนี้เป็นของพี่หญิงใหญ่แล้ว พี่หญิงใหญ่จะกินจะขยำขยี้หรือทำอย่างไรก็ย่อมได้ ข้าเพียงอยากให้พี่ได้กินอย่างสาสมใจเท่านั้น”เฉินเป่าลี่ค้อนขวับใส่ชายผู้เพิ่งเข้าพิธีกันมาหมาดๆด้วยรู้ดีว่าเขาเพียงแก้ตัวเท่านั้นแต่นางเป็นพี่สาวจะโกรธน้องชายได้อย่างไร เอาเถอะ ทำให้เสร็จๆไป จะได้นอนเสียทีหญิงสาวขยับมือรูดหนอนยักษ์ขึ้นลงตามแรงชักจูงของชายหนุ่ม จนเมื่อเห็นว่าความแข็งแกร่งเริ่มมากขึ้นแล้ว จึงก้มลงใช้ปากดูดดุนเพื่อหวังให้ตัวหนอนอ่อนนุ่มลง ลิ้นอุ่นร้อนตวัดเลียอย่างเปะปะ ยิ่งเห็นสีหน้าราวเจ็บปวด

ตอนที่ห้า จะกินกันทุกคืนเลยหรือ ยามเมื่อเขาปลุกเร้าด้วยนิ้วที่นวดวนตรงติ่งเกสรกลางร่องดอกไม้งาม นางถึงกับเด้งร่างส่งร่องกลีบให้เขาได้คลึงวนอย่างถนัดถนี่ ยิ่งยามเขาสะบัดลิ้นระรัวตวัดเลียติ่งเสียวพร้อมกดลิ้นร้อนแยงลง นางถึงกับเกร็งร่างค้างแข็งรอรับอย่างไม่อายพร้อมส่งเสียงครวญครางซ่านกระเส่าชายหนุ่มเอื้อมมือวนบดคลึงเต้าหู้งามด้านบนพร้อมดูดกลืนกินดอกไม้ด้านล่างจนเฉินเป่าลี่อารมณ์กระเจิดกระเจิงด้วยความรัญจวนใจ สัมผัสร้อนเร่าทั้งบนล่างส่งให้นางตักตวงความหอมหวานเสียวซ่านจนยั้งใจไม่อยู่ไม่นานหญิงสาวก็เปิดทางให้หนอนยักษ์ได้เข้าซุกไซ้หาความอบอุ่นในร่องน้ำชื้น เมื่อไม่ใช่ครั้งแรก ความเจ็บปวดย่อมลดน้อยลงประกอบกับการปลุกเร้าจนล่องลอย เฉินเป่าลี่จึงสัมผัสความสุขล้นจนเปล่งเสียงดังอย่างลืมตัว  เสียงครางกระเส่าบ่งบอกความรู้สึกซ่านสุขจนชายหนุ่มต้องเร่งแรงอย่างสาสมใจร่างบางสั่นไหวโยกโยนไปตามแรงกระแทกที่ถาโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ความสุขซาบซ่านเล่นงานจนหญิงสาวต้องจิกเล็บเข้ากับไหล่หนา ขณะร้องครางเสียงดัง“ซี้ด... อ้า... โอว...