“เหม่ออะไรหนูอิง” มือเหี่ยวย่นของแม่บ้านที่รับหน้าที่ทำอาหารในวันนี้ แตะที่ไหล่บางของหญิงสาว จะเรียกว่าหญิงสาวก็ได้ไม่เต็มปากนักแม้เธอจะอายุสิบแปดปีบริบูรณ์ แต่ด้วยรูปร่างที่ผอมบาง ไร้สัดส่วนอย่างที่หญิงสาวควรจะเป็น กับทรงผมที่ตัดสั้นประบ่า ไว้ผมหน้าม้า ยิ่งทำให้อิงวิฬาร์ดูเด็กเข้าไปอีก ไหนจะแก้มกลมๆ คล้ายซาลาเปานั่นอีกบิดาของเธอพามาส่งเตรียมตัวเข้าหอพักต้อนรับการเปิดเทอมแรกของชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย อิงวิฬาร์สอบติดมหาวิทยาลัยในเมืองหลวงที่มีวิทยาเขตอยู่จังหวัดนครปฐม เด็กสาวละลายสายตาจากสิ่งที่มองอยู่หันกลับไปหาคนที่สะกิดไหล่เมื่อสักครู่ “เปล่าค่ะ อิงแค่มองไปเรื่อย ดูว่าอาหารเพียงพอสำหรับแขกของพี่กล้าหรือเปล่า” เย็นวันนี้ที่บ้านของไกรดิษ ผู้ซึ่งเป็นเจ้านายของบุพการีและยังใจดีให้เธอกับบิดามาอาศัยนอนในคืนนี้ จัดงานเลี้ยงส่งลูกชายเพียงคนเดียวอย่าง ‘กฤตธวัช’ หรือ ‘พี่กล้า’ ของเธอไปเรียนต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศ ไกรดิษเป็นเจ้าของไร่ส้มในจังหวัดเล็กๆ แห่งหนึ่งทางภาคเหนือ ซึ่งบิดาของเธอเป็นผู้ช่วยบุกเบิกและดูแลมาตั้งแต่สมัยแรกเริ่ม
Last Updated : 2025-09-02 Read more