All Chapters of บ้านไร่สายสวาท: Chapter 131 - Chapter 140

 วิโมกข์ทำเป็นไม่สนใจกับคู่รักตรงหน้า หันไปคุยกับปรมัธที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เกี่ยวกับเรื่องที่เขาได้ไปเจอกับชาร์มมิ่งที่นิวยอร์ก“ชาร์มมิ่งเขาสบายดีใช่ไหม ยังสวยเหมือนเดิมหรือเปล่า” เขากังวลว่าเธอจะเครียดจนผ่ายผอมเพราะเรื่องคุณย่า แต่เพราะปรมัธไม่รู้เรื่องนั้นเขาจึงถามอ้อม ๆ“ถ้าเธอไม่สวยสง่า เธอจะได้เป็นนางแบบของแฮรี่วินสตันเหรอครับ”คำตอบของชายหนุ่มรุ่นน้อง สร้างรอยยิ้มพึงพอใจแก่วิโมกข์อย่างมาก จึงชงเหล้าเป็นรางวัลให้เขาหนึ่งแก้วไม่นานอาหารก็ถูกนำออกมาวางเต็มโต๊ะ ทุกคนรับประทานข้าวเพื่อรองท้องกันคนละเล็กน้อยเท่านั้น จากนั้นก็เริ่มร่ำสุรากันต่อ โดยมีอำนาจกับอำนวยตามมาสมทบวิเวียนชำเลืองมองคนรัก ที่เอาแต่มองเธอมากกว่ามองคนอื่นในวงเสียอีก จึงหันไปมองเขาเต็มตาด้วยสีหน้าราบเรียบ โน้มหน้าไปใกล้ ๆ แล้วกระซิบข้างหู“ถ้าพี่ทศยังมองวิบ่อย ๆ แบบนี้ วิจะกลับเข้าไปในบ้านแล้วนะ” จบคำพูดเขาก็หันหน้าหนีจากเธอทันทีผลัวะ!บารมีหันไปมองคนรักด้วยความงุนงง เมื่อถูกเธอทุบจนไหล่แทบทรุดทุกคนที่น

“ได้ดื่มของร้อน ๆ แบบนี้รู้แล้วสึกดีมากเลย ขอบใจนะวิ”“พี่โมกน่าจะนอนพักอีกสักหน่อยนะคะ”“ไม่ล่ะจ้ะ พี่ไปก่อนนะ”“ทานข้าวก่อนสิคะแล้วค่อยไป ป้าหวังทำซุปไว้ให้ด้วย”“ไม่ไหวหรอกจ้ะ ที่ดื่มไปเมื่อกี้ยังแน่นท้องอยู่เลย”“ถ้าอย่างนั้นตอนเที่ยงกลับมาทานข้าวที่บ้านนะคะ”“จ้ะ เรียกไอ้ทศมันมากินด้วยล่ะ” วิโมกข์บอกน้องสาวเหมือนอ่านใจเธอออก โบกมือให้เธอเล็กน้อยและเดินลงบันไดไปวิเวียนไม่ได้เดินกลับไปที่ชั้นล่าง แต่เดินขึ้นไปยังชั้นบนและเปิดประตูห้องนอนที่เพื่อนของพี่ชายนอนอยู่อย่างเบามือ ยืนมองผู้ชายรูปร่างกำยำสมส่วนที่นอนหมดสภาพอยู่บนเตียง ทำจมูกย่นเพราะเหม็นกลิ่นเหล้าที่อบอวลอยู่ในห้อง“แม้แต่น้ำยังอาบไม่ไหว” เธอหยิบผ้าห่มมาห่มให้เขาใหม่ หาสเปรย์ปรับอากาศมาฉีดเพื่อปรับกลิ่นในห้องให้ดีขึ้นเธอกำลังจะเปิดประตูออกจากห้อง แต่หูกลับได้ยินเสียงโทรศัพท์ของเขาส่งดังขึ้นมา จึงรีบหาที่ซ่อนตัวและแอบดูการกระทำของเขา โทรศัทพ์ดังจนดับไปและดังขึ้นใหม

“นายหัวต้องการพบฉันทำไม ฉันง่วง ฉันจะนอน ฉันไม่ไปหรอก” เธอบอกกับเจ๊หวังที่ขึ้นมาตามถึงห้อง“จะง่วงหรือจะนอนหลับไปแล้วก็ตาม ถ้าเจ้าของบ้านเขาเรียกลื้อก็ต้องถ่างตาไปพบ รีบลงไปด้วยล่ะ อย่าให้นายหัวต้องรอนาน” เจ๊หวังเดินจากไปเมื่อพูดจบ ก๊อก ๆ ๆมีนาเคาะประตูหน้าห้องทำงานของอดีตคนรักก่อนจะเปิดประตูเข้าไป ใจที่ร้อนรนอยู่แล้วเต้นรัวยิ่งกว่าเก่า เมื่อเห็นบารมีและคนแปลกหน้าอีกหนึ่งคนนั่งอยู่ด้วย“เจ๊หวังบอกว่าโมกอยากพบมีน”“นั่งก่อนสิ” วิโมกข์ชี้นิ้วไปที่โซฟาที่มีเครื่องดื่มเตรียมไว้ให้พร้อมแล้ว“มีนปวดหัวมาก รู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ ถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนเอาไว้คุยวันอื่นได้ไหม”“คุยวันนี้แหละ” เพราะพรุ่งนี้เขาต้องยุ่งกับการเตรียมตัวไปนิวยอร์ก และต้องเดินทางในวันถัดไป เขาจึงไม่มีเวลาเหลือให้เธออีกแล้วหญิงสาวจำใจต้องเดินเข้าไปนั่ง เมื่อเขาไม่ยอมอ่อนข้อให้ “มีอะไรหรือเปล่าคะโมก”“อ่านดูสิครับ” ทนายความเป็นคนตอบ แล้วยื่นซองเอกสาร

นิวยอร์ก อเมริกาชาร์มมิ่งวิ่งเต็มฝีเท้าไปที่รถ เมื่อได้รับโทรศัพท์จากตัวแทนของแฮรี่วินสตัน ว่าชุดเครื่องเพชรและนาฬิกาที่เธอใส่ถ่ายแบบชุดหนึ่ง ถูกเปลี่ยนเป็นของปลอม.. ครึ่งชั่วโมงต่อมาเธอก็เดินทางมาถึงสาขาใหญ่ของแฮรี่วินสตัน แล้วเรียกหาผู้จัดการสาขาทันที“ฉันไม่ได้ใส่ชุดนี้” เธอปฏิเสธทันทีเมื่อเห็นของที่บอกว่าถูกสลับ “แต่นี่มันเพชรแท้นะ” และบอกกับผู้จัดการสาขา“แต่เราจำได้ว่าคุณใส่ชุดนี้ คุณยังบอกกับเราว่าเครื่องเพชรชุดนี้สวยถูกใจคุณมาก” ผู้จัดการพยายามเบี่ยงเบนความสนใจ และแอบทึ่งในความสามารถของเธอ“จะบ้าเหรอคุณ ฉันยังไม่เคยเห็นเครื่องเพชรชุดนี้เลย ฉันจะชอบมันได้ยังไง” เธอโต้กลับด้วยท่าทางเคร่งเครียด แล้วมองในตู้โชว์แต่ละตู้ “ชุดนี้ต่างหากที่ฉันชอบ วันนั้นฉันใส่ชุดนี้ถ่ายแบบ แล้วฉันก็บอกว่าฉันชอบชุดนี้มากที่สุด เพราะนาฬิกาเขาออกแบบได้เหมือนกำไลมาก ถ้าไม่สังเกตดี ๆ จะไม่รู้เลยว่าเป็นนาฬิกา ฉันพูดแบบนี้ฉันจำได้” เธอไล่ชี้เครื่องเพชรแต่ละชุดที่ใส่ในวันนั้นตามลำดับได้อย่างแม่นยำ“ตกลงผมจ

“ยกเว้นบอลที่เราไม่ค่อยได้เล่น แทบจะไม่เล่นเลยก็ว่าได้” เจย์ไนต์เล่าต่อเมื่อคู่แฝดของตนหยุดพูด“ทำไมล่ะ” วิโมกข์ให้ความสนใจกับเรื่องเล่าของพวกเขา“เราไม่เล่นบอลเพราะเรากลัวจะติดทีมชาติ” แล้วเสียงหัวเราะของสองหนุ่มคู่แฝดก็ดังประสานเสียงกันขึ้นมาวิโมกข์หัวเราะตาม หันไปมองคนรักกับบุพการีของเธอ.. ต่างก็มองไปที่คู่แฝดทั้งสองพร้อมกับเสียงหัวเราะ เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความสุขของพวกเขา ใจเขาก็ฟูตามไปด้วย“อย่าไปถือสาสองคนนี้เลยนะ เขาชอบพูดตลกไปเรื่อยเปื่อย” วิลาลีหันไปคุยกับชายหนุ่มที่น่าจะอยู่ในฐานะว่าที่ลูกเขย“ครับ”“ทำไมไม่ชวนคุณปราณีมาด้วยล่ะ” เจ็ทหันไปให้ความสนใจกับชายหนุ่มบ้าง“วันนี้ผมตั้งใจจะมาแนะนำตัวเองเท่านั้นครับ และถ้าพวกคุณยอมรับผม ผมจะพาท่านมาสู่ขอทาบทามในวันพรุ่งนี้ครับ”“เข้าประเด็นได้เร็วจริง ๆ นะ เป็นคนใจร้อนหรือเปล่าเนี่ย” เจ็ทกระเซ้าพร้อมกับหัวเราะ“เฉพาะเรื่องนี้เท่านั้นแหละครับ ปกติผมจะเป็นคนใจเย็นมาก&rd