All Chapters of สวาทหวาน: Chapter 81 - Chapter 90

เมื่อได้ฟังเหตุผลของลูกชาย ฝ่ายมารดาก็เริ่มเข้าใจและคล้อยตาม “ที่แกพูดก็มีเหตุผล แม่ก็คงต้องรอไปอีกสองสามปีสินะ” แล้วมองว่าที่ลูกสะใภ้ “จะเรียนไปทำไมก็ไม่รู้ไอ้ด็อกเตอร์เนี่ย เรียนไปสามีเธอก็ไม่ให้ไปทำงานหรอก เพราะเธอมีหน้าที่ผลิตลูกให้เขาอย่างเดียวเท่านั้นแหละ”          แม่ลูกนิสัยไม่ต่างกันเลยจริง ๆ อยากพูดอะไรก็พูด ไม่รู้จักใช้คำพูดอ้อมค้อมกันบ้างเลย มันทำให้เธอร้อนวูบวาบด้วยความอับอายไปทั้งใบหน้าแล้วตอนนี้          “หนูอยากเรียนเพื่อให้เหมาะสมกับตำแหน่งลูกสะใภ้ของคุณแม่ ภรรยาที่เพียบพร้อมของคุณหยางอี้ และให้ลูกของหนูได้ภูมิใจในตัวแม่ของเขา เหตุผลเท่านี้พอไหมคะคุณแม่”          “แล้วไม่คิดถึงตัวเองบ้างเหรอ” แม้จะพอใจมากกับคำตอบของเธอ แต่เบคกี้หยางก็ยังอยากรู้          หญิงสาวหันไปมองคนข้าง ๆ ที่มองอยู่ก่อนแล้ว “ก่อนหน้า

ฮ่องกง “เป็นยังไงบ้างบี น่าอยู่ไหม” สาวสวยบุคลิกดีมากที่มองแค่ผ่าน ๆ ก็รู้ว่ามาจากชาติตระกูลที่ดีถามเพื่อนรักร่วมมหาวิทยาลัย “น่าอยู่มากเลยจินนี่ ญาติเธอต้องรวยมากเลยนะเนี่ย เพราะฉันเคยอ่านเจอ เขาว่าคนรวยระดับมหาเศรษฐีเท่านั้นถึงจะมีบ้านอยู่บนเขาวิคตอเรียได้” หญิงสาวหน้าตาจัดอยู่ในระดับดีแต่ยังห่างชั้นกับเพื่อนรักกล่าวอย่างตื่นเต้น “ก็ไม่เท่าไหร่หรอกจ้ะ คงเทียบชั้นลีกาชิงไม่ได้ แต่ถ้าเฉลี่ยจากอายุการทำงาน พี่ชายฉันทำเงินได้มากกว่าเขานะ ตอนเขาอายุเท่าพี่อี้เขายังไม่รวยเท่าพี่อี้เลย” จินนี่พูดถึงอภิมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของฮ่องกง “พี่เธอคงเก่งมากสินะ” จินนี่ชูนิ้วโป้งทั้งสองข้างประกอบคำพูด “เก่งมาก ครอบครัวพี่อี้เคยเกือบล้มละลาย แต่เพราะสมองอันชาญฉลาดของพี่อี้ บริษัทของเขาจึงยืนหยัดและขยายใหญ่มากขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงทุกวันนี้ ฉันภูมิใจในตัวพี่อี้มากกว่าพี่โทนี่อีกนะบี” เธอเอ่ยถึงพี่ชายแท้ ๆ ที่มีอาม่าอากงสร้างรากฐานเอาไว้ให้ก่อนแล้ว “ฉันชักอยากเห็นพี่ชายเธอแล้วสิ อยากรู้จังว่าหน้าตาจะดีเท่ากับความสามารถหรือเปล่า” “ถ้าเทียบ

“ฉันเกลียดผู้ชายเจ้าชู้” ถึงเธอจะไม่ใช่กุลสตรีที่ดีพร้อม เคยต้องผ่านช่วงชีวิตที่ยากลำบากสุด ๆ จนถึงขั้นต้องขายตัวแลกกับเงิน เพื่อช่วยเหลือบุพการีที่เป็นหนี้บ่อนจนถูกซ้อมสะบักสะบอมกลับมา เธอต้องทนอยู่กับเสี่ยคนหนึ่งเป็นเวลาถึงหนึ่งเดือนตามข้อตกลงเพื่อแลกกับเงินก้อนใหญ่หลังจากนั้นเธอก็ยื่นคำขาดกับบุพการีทั้งสองว่าจะไม่มีความช่วยเหลือใด ๆ จากเธออีกทั้งน้ำตา วันนั้นเธอร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด พูดทุกอย่างที่อัดอั้นตันอยู่ในใจออกไปจนท่านทั้งสองร้องไห้ตาม และรับปากว่าจะไม่นำความเดือดร้อนมาให้เธออีกแต่หลังจากนั้นเธอก็ต้องกลับสู่วังวนการเป็นนางบำเรออีกครั้ง หลังจากที่เธอกลับมาจากฮ่องกง เธอก็ต้องกลับไปทำงานที่ตัวเองไม่ชอบเพื่อเงินก้อนใหญ่ เพื่อมาอัปเกรดตัวเอง และครั้งนี้เธอต้องอยู่กับเสี่ยมีเงินคนหนึ่งถึงสองเดือนแต่มันก็ยังดีกว่าการไปนอนกับผู้ชายไม่ซ้ำหน้า ถึงแม้เสี่ยคนนี้จะบ้ากาม ชอบใช้อุปกรณ์เสริมเป็นตัวช่วย แต่เธอก็กล้ำกลืนฝืนทนจนผ่านมันมาได้ และปฏิเสธเด็ดขาดที่จะอยู่บำเรอเขาต่อ ถึงแม้เงินที่เขาเสนอให้จะมากกว่าครั้งแรกถึงเท่าตัวก็ตาม“ฉันรู้ ฉันถึงเชียร์พี่อี้กับเธอไง มัดใจพี่อี้ให้ได้

คอนโดของหยางอี้“เป็นยังไงคะ ถูกปากไหม”“อร่อยมาก คราวหน้าทำให้ฉันกินอีกนะ”“ถ้าคุณชอบ หนูจะทำให้ทานจนบ่นว่าเบื่อไปเลยค่ะ” ปันหยีบอกกับหยางอี้แล้วตักอาหารที่เพิ่งหัดทำเป็นครั้งแรกใส่จานให้เขาอีก “ทานเยอะ ๆ นะคะ”“จ้ะ”พรพิมลมองชายหนุ่มที่ตอบรับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และกินอาหารที่เธอตักให้อย่างเต็มใจด้วยความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวเหลือเกิน เธออยู่ที่นี่มาเป็นเดือน ๆ แต่กลับถูกเขาเมินเหมือนคนไม่มีตัวตน ขนาดว่าตอนนี้นั่งร่วมโต๊ะอาหารด้วยกันก็ยังไม่อยู่ในสายตาของเขาขนาดว่าเธอคอยมีมารดาของเขาหนุนหลังก็ยังทำอะไรไม่ได้ มันน่าสมเพชสิ้นดี.. เธอวางช้อนแล้วลุกขึ้นเพราะรู้สึกตื้อไปทั้งลำคอ อยากจะร้องไห้ออกมา“อิ่มแล้วเหรอคะคุณบี”“ค่ะ” เธอจำใจตอบแล้วเดินจากไป ก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาประจานความพ่ายแพ้ปันหยีเป็นคนดีเธอยอมรับ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาเห็นแก่ความดีงามเหล่านั้น เธอต้องการแย่งผู้ชายของหล่อน ดังนั้นเธอจะต้องมองหล่อนเป็นศัตรู จะต้องกำจัดหล่อนออกไปให้พ้นทางให้ได้“เขาเป็นอะไรของเขา ไม่สบายหรือเปล่า” หยางอี้ถามคนรักเมื่ออยู่กันตามลำพัง“คงไม่ใช่หรอกค่ะ เมื่อสักครู่ก็ยังดี ๆ อยู่เลย” ก่อ

“ดื่มอะไรดีครับคุณบี” ลีออนถามหญิงสาว“ฉันสั่งให้เรียบร้อยแล้ว” อลันเอ่ยขึ้นเป็นประโยคแรกตั้งแต่เธอมาถึง อมยิ้มมุมปากเมื่อทุกสายตามองมาเหมือนตั้งคำถามว่าสั่งเมื่อไหร่.. เขาไม่บอกหรอกว่าสั่งเอาไว้ตั้งแต่ตอนที่มาถึง ว่าถ้ามีหญิงสาวมานั่งที่โต๊ะนี้เมื่อไหร่ ให้เตรียมเสิร์ฟมินต์จูเลปให้เธอได้เลย เขายังจำได้ว่าคืนนั้นเธอติดใจค็อกเทลแก้วนี้จนต้องสั่งเบิ้ลไปถึงสามแก้วแต่คืนนี้เขามีแผนที่จะทำให้เธอเอ่ยปากยอมขึ้นเตียงกับเขาให้ได้ เขาจึงสั่งให้พนักงานเสิร์ฟค็อกเทลไฟลุกสุดร้อนแรงอย่างบีฟิฟตี้ทู หลังจากเสิร์ฟมินต์จูเลปไปแล้วสามแก้วสำหรับผู้หญิงแล้ว ต่อให้คอแข็งเพียงใดก็ไม่มีทางเอาชนะบีฟิฟตี้ทูได้ถึงห้าแก้วหรอก.. เขายกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอย่างครึ้มอกครึ้มใจ“ฉันจะออกไปวาดลวดลายซะหน่อย ไปด้วยกันไหม” หลังจากนั่งดื่มไปสักครึ่งชั่วโมงไทเลอร์ก็เอ่ยปากชวนเพื่อน ๆ“ได้ที่แล้วเหรอไทเลอร์” หมิงถาม“เปล่าหรอก แต่ตรงนั้นมันดึงดูดใจฉันว่ะ” ไทเลอร์เอ่ยเป็นนัย ๆ แล้วลุกขึ้นดึงเพื่อนให้ลุกตาม “ไปกันเถอะ”“คุณบีไปด้วยกันไหมครับ” ลีออนที่ถูกดึงให้ลุกขึ้นถามหญิงสาว“ไม่ดีกว่า ฉันเต้นไม่ค่อยเก่ง” หญิงสาวปฏิเสธเพราะชอ