All Chapters of บังเอิญรักมาเฟีย (Accidental Love) : Chapter 31 - Chapter 40

Ep.22 เล่นละครตบตา "คะ คุณกำลังล้อฉันเล่นอยู่ใช่ไหมคะ?" เสียงหวานเอ่ยตะกุกตะกักถาม เเละสีหน้าก็เหมือนคนกำลังเห็นผี เเต่คงจะเป็นผีที่โคตรจะหล่อเลย "ฉันไม่ใช่เด็กที่จะมาพูดเล่น" ฟินน์ดันลิ้นเข้ากระพุ้งเเก้มข้างหนึ่งเมื่อพูดจบ "!!!" "ฉันต้องการให้เธอมาเล่นเป็นผู้หญิงของฉัน เพื่อตบตาเเม่ฉัน" ที่ฟินน์ต้องทำเเบบนี้ก็เพราะรู้สึกรำคาญเต็มที เวลาผู้เป็นเเม่กลับมาจากอังกฤษทีไรก็มักจะพาลูกสาวของเพื่อนๆเธอมาเเนะนำให้ลูกชายรู้จักทุกครั้ง เพราะในหัวของคุณนาเซียมีอยู่เรื่องเดียวที่เธอปรารถนาคือ เธออยากให้ลูกชายมีเมียสักที การที่เขาขึ้นรับตำแหน่งเป็นนายใหญ่ของตระกูลมันจะต้องมีผู้หญิงมาเคียงข้างเสมอ เหมือนเธอที่จะอยู่เคียงข้างสามี หรือบิดาของเขาที่ล่วงลับไปเเล้ว เเละอีกหนึ่งอย่างที่สำคัญ คุณนาเซียอยากอุ้มหลานเหมือนคุณนัชชามารดาของสก๊อต เพื่อนของลูกชาย ที่เตรียมจะอุ้มหลานในไม่กี่เดือนข้างหน้า เพราะเดี๋ยวทานตะวันก็จะคลอดลูกเเล้ว เธอจึงพยายามทำทุกวิธีทางเพื่อหาเมียให้ลูกชายผู้เย็นชาดั่งทองคำเเท่ง พอถึงวันนั้นเธอก็จะได้อุ้มหลานเหมือนคุณนัชชาสมใจสักที เห็นอย่างนั้นเเล้ว ฟินน์จึงต้องรีบตัดปัญหาเรื่องน

Ep.23 ขาดสติ NC+++ 2/2เเคว๊ก!"กรี๊ดดด!!! พี่ทิศอย่าาาา~" สายฝนกรี๊ดร้องด้วยความตกใจเมื่อถูกมือหนาของทิศเหนือจับฉีกเสื้อเชิ้ตตัวสีขาวอย่างอุกอาจเเววตาคมของทิศเหนือเปลี่ยนมาเป็นเเววตาที่หื่นกระหายของไฟราคะที่เข้าครอบงำเต็มอัดตรา ริมฝีปากเกิดเเห้งพรากเฉียบพลัน รู้สึกอยากงับสิ่งที่ล่อตาล่อใจข้างหน้า คือหน้าอกอวบอิ่มที่มีจุกสีชมพูอ่อนๆประดับอยู่ ไม่รอช้าให้เสียเวลา ทิศเหนือจึงก้มลงไปงับด้วยความหิวกระหายจ้วววบบ!"อึก เจ็บ อ๊า~" สายฝนพยายามใช้มือดันคนที่เอาเเต่ดูดดึงเต้างามทั้งสองข้างของเธอราวกับเด็กต้องการนมเเม่อย่างบ้าคลั่ง เมื่อคนเมารู้สึกรำคาญเหมือนโดนขัดใจ เขาจึงใช้มือข้างหนึ่งตรึงเเขนของคนที่ชอบขัดขืนเอาไว้เหนือศีรษะ"อืมม นุ่มมาก" คนเมารู้สึกพึงพอใจกับรสชาติเต้างามสองเต้านี้เป็นอย่างมาก มันนุ่มละมุนหอมหวานราวกับเกสรดอกไม้ซะจนไม่อยากผละริมฝีปากออกเลย เเต่ต้องผละออกมาก่อนเพราะความเป็นชายของเขามันปวดหนึบมานานเเล้ว ต้องการที่จะปลดปล่อยเต็มทนทิศเหนือรีบลุกขึ้นจัดการพันธนาการจากร่างตัวเองเเละเธออย่างทำเวลาเพื่อเเก่นกายที่ปวดหนึบโดยเฉพาะ จึงทำให้สายฝนได้เห็นความยิ่งใหญ่ของผู้ชายเป็นครั้

Ep.25 เจอเซอร์ไพรส์กลับ 1/2 "ขออนุญาตครับนาย คุณนาเชียเดินทางมาถึงไทยเเล้วครับ คาดว่าอีกประมาณหนึ่งชั่วโมงคงมาถึงที่นี่ครับ" เจคมือซ้ายของฟินน์มารายงานเรื่องผู้เป็นเเม่ให้เจ้านายได้รับรู้ว่าเเม่ของเขาได้อยู่ไทยเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว จากนี้ไปจะเป็นการเล่นละครเหมือนในทีวีล้วนๆ "อือ" น้ำเสียงทุ้มขานรับเท่านั้นก็พาคนที่ให้มาเเสดงเป็นผู้หญิงของเขาเดินเข้าไปในตัวคฤหาสน์ พอเดินเข้าไปข้างในก็เห็นคนที่มีอายุคนหนึ่งกำลังปัดกวาดโซฟาขนาดใหญ่อยู่ เเสงเหนือที่ไม่รู้ว่าต้องทำตัวเช่นไร เมื่อป้าคนนั้นหันมามองที่เธอสลับกับนายใหญ่ของตระกูลด้วยความงุนงงเเละสงสัยอยู่อย่างมากว่าเธอเป็นใคร เเต่พอเมื่อนึกถึงประเพณีไทยมือบางจึงยกขึ้นไหว้สวัสดีคนที่มีอายุมากกว่าด้วยความเคารพ "สวัสดีค่ะ" "สวัสดีจ๊ะ หนูคือ..." หญิงมีอายุคนนี้จึงตอบรับสวัสดีเเก่ผู้ที่มาใหม่อย่างเป็นมิตร เเถมใบหน้ายังสะสวยมีความหวานละมุนตามฉบับสาวไทย เเต่ทำไมเธอถึงได้เดินเข้ามาในคฤหาสน์กับคุณฟินน์ ตั้งเเต่เกิดมานายใหญ่เเสนจะเรียบนิ่งคนนี้ไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้ามาเหยียบที่นี่มาก่อนเลย จะมีก็เเค่ผู้หญิงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถเหยียบที่นี่ได

Ep.26 อุ่นจัง! 1/2 หลังจากเราทั้งสามคนนั่งคุยกันเรื่องระหว่างฉันกับคุณฟินน์จบ คุณมี้ก็ขอตัวไปทำสปาเพราะว่าได้นัดเพื่อนๆไว้ก่อนหน้าตั้งเเต่ตอนที่ยังไม่กลับไทยเเล้ว ตอนนี้ก็จะเหลือเเค่ฉันกับคุณฟินน์ "ทำไมคุณฟินน์ถึงไม่พูดอะไรสักคำละคะ? ดูสิเเม่ของคุณเข้าใจผิดไปกันใหญ่เเล้วนะคะ" ฉันอยากรู้นักว่าทำไมเขาถึงไม่พูดอะไรสักคำ เลยขอถามเหตุผลดูหน่อย เหตุผลเขาคืออะไร? "....." ในเมื่อเขาไม่ยอมตอบคำถามฉัน ฉันก็จะตอเเยเขาไปเรื่อยๆจนกว่าจะยอมตอบ "คุณฟินน์รีบตอบคำถามเหนือมาเลยนะ" "ไม่พูดจะดีที่สุด ปล่อยให้ท่านเข้าใจไปเเบบนั้นเเหละดีเเล้ว จะได้ไม่เอาผู้หญิงมาประเคนให้ฉันอีก เธอก็เห็นเเล้วหนิ" "เเต่..." "ฉันจะไปทำธุระ" "คุณฟินน์คะ เดี๋ยวก่อนค่ะ เห้อ!" เขาเคยฟังฉันซะทีไหน เดินตรงไปราวกับตัวเองเป็นนายเเบบอย่างนั้นเเหละ "ฉันจะไปทำธุระ" ฉันรู้สึกเกิดความหมั่นไส้ขึ้นมาในใจ จึงเลียนเเบบตามคำพูดเขา "คนอะไรหน้านิ่งเกิน ถ้าเหนือไม่รู้ว่าคุณฟินน์เป็นคน เหนือคงคิดว่าคุณเป็นหุ่นยนต์ไปเเล้ว" สามทุ่มครึ่ง ดึกป่านนี้เเล้วฉันยังไม่เห็นคุณฟินน์กลับมาสักทีเลย เเต่ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องเจอหน้าเขา

Ep.27 หึงโหด? 1/2 "เป็นไงบ้างคะข้าวต้มกุ้งสูตรเเม่ของเหนือ?" เจ้าของเสียงหวานเอ่ยถามคนที่กำลังตักข้าวต้มกุ้งสูตรเเม่ของเธอเข้าปากเเล้วก็กินด้วยสีหน้าที่ราบเรียบ ราวกับลิ้นสากไม่สามารถเเยกเเยะรสชาติได้ ต่างจากอีกคนที่กำลังลุ้นรสมือของตัวเองด้วยท่าทางที่ตื่นเต้น "....." "คุณฟินน์รีบๆตอบเหนือมาเถอะนะคะ เหนืออยากรู้ นะนะ" เเสงเหนือเผลอทำท่าทางโอดอ้อนคนหน้านิ่งด้วยการเอามือมาประกบกันขอร้องให้เขาช่วยบอกรสชาติของอาหารที่เธอทำที "อืม...ก็ดี" ฟินน์ยอมตอบคำถามของคนโอดอ้อนโดยที่เขาเองก็ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังพึงพอใจกับท่าทางโอดอ้อนของเธออยู่ เขากลับคิดเเค่ว่าที่เขายอมตอบเธอก็เพราะว่าเขารำคาญ เลยตอบให้จบๆไป นี่คือความคิดของฟินน์ "ว่าเเล้วเชียว! ข้าวต้มกุ้งสูตรเเม่ของเหนืออร่อยที่สุด!!" เสียงหวานกล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มหวานที่สามารถกัดเซาะของเเข็งๆได้ เเละไม่ลืมยกนิ้วโป่งให้คนตัวสูงที่เอาเเต่มองเธออยู่ให้เขาดูว่าข้าวต้มกุ้งสูตรเเม่ของเธอนั้นอร่อยที่สุด ฟินน์มองดูท่าทางของเธอด้วยสีหน้าที่ปกติไม่เเสดงอารมณ์อย่างอื่นออกมาให้คนตรงหน้าได้เห็น เเต่ตอนนี้มันกลับตรงกันข้ามกับหัวใจที่เเข็งกร