All Chapters of บังเอิญรักมาเฟีย (Accidental Love) : Chapter 11 - Chapter 20

Ep.8 ซุ่มซ่าม "โถเอ๋ยยย!!! บ้าที่สุดเลย!!!" เเสงเหนือบ่นพึมพำคนเดียวด้วยความอายคนตัวสูงที่เพิ่งพามาบ้านด้วยเเล้วดันเกิดเรื่องเเบบนี้ขึ้นอีก ในขณะที่ฝามือทั้งสองข้างของเธอก็ยกขึ้นมาปิดใบหน้าสวยหวานของตัวเองเอาไว้เเล้วสบัดไปสบัดมา เพราะเธออายเขาเเทบจะมุดเเผ่นปฐพีหนีเเล้ว เเค่นึกภาพเหตุการณ์ที่เพิ่งจะเกิดขึ้น หัวใจมันก็... ตึบบบบ! ตึบบบบบ! "ทำไมหัวใจเต้นเเรงขนาดนี้เนี่ย!!!?" เมื่อเเสงเหนือนึกภาพเหล่านั้นขึ้นมาบนหัวใบหน้าสวยหวานกลายเป็นสีเเดงเหมือนลูกสตรอเบอร์รี่สุก เเสงเหนือรีบเอามือไปจับที่หัวใจข้างซ้าย กลับพบว่าหัวใจดวงน้อยๆของเธอยิ่งกระหน่ำเต้นเเรงราวกับเกิดเหตุการณ์เเผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่สุดของจักรวาล เธอจึงสบัดศีรษะทุยไปมาเพื่อรีบสลัดภาพเหล่านั้นให้มันออกจากหัวไปซะ เธอจะต้องรีบดึงเอาสติสตังค์อันน้อยนิดของเธอกลับคืนเข้าร่างมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ "ฟู ฟู" ปากอมชมพูสวยเป่าลมหายใจเข้าออกไปมาเพื่อให้ตัวเองผ่อนคลาย เเละสงบลง "Ok ฉันต้องทำได้ ใจเย็นๆ หายใจเข้าออกช้าๆ ฟู ฟู" เเสงเหนือพูดในเชิงบวกเพื่อให้กำลังใจตัวเจ้าของ "อุปกรณ์ล้างเเผลอยู่ไหนหนา?" จากนั้นเเสงเหนือมองหาอุปกรณ์ล

Ep.10 โอกาสทองคำ 1/2 ในขณะที่ร่างบางผู้ที่มีใบหน้าสวยหวานดั่งฟ้าประทานกำลังเดินซื้อของอยู่ตรงถนนคนเดิน ดวงตาคู่สวยก็พลันไปสะดุดเข้ากับป้ายประกาศขนาดใหญ่ป้ายหนึ่งซึ่งดูหรูมากๆ "ใครมีความสนใจอยากนำผลงานการวาดภาพชิ้นโบว์เเดงมาประมูล เชิญเข้าร่วมกิจกรรม "Colorful drawing festival" กับเราได้ที่นี่ xxxxx วันเสาร์ ที่ xx เวลา 8:00 น. เเล้วเจอกัน!" เสียงหวานยืนอ่านทุกตัวอักษรตามป้ายประกาศด้วยหัวใจที่ตื่นเต้นอย่างไม่เป็นจังหวะ เมื่ออ่านป้ายประกาศการประมูลรูปภาพจบเธออยากจะโดดโลดเต้นดีใจให้มันสุดๆเหวี้ยงไปเลย เเต่ก็ทำได้เเค่ "เจ๋งเป้ง!!! นี่เเหละเป็นโอกาสทองคำของเธอเเล้วเเสงเหนือที่จะได้ช่วยป้าดา!!!" ใบหน้าสวยหวานราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยายระบายรอยยิ้มยากที่จะละสายตาออกมาด้วยความตื้นตันใจ นี่เเหละคือโอกาสทองคำของเธอละที่จะได้หาเงินไปเป็นค่ารักษาพยาบาล เเละค่าผ่าตัดให้ผู้ที่มีบุญคุณ คือป้าดาของเธอนั้นเองเพราะฉะนั้นต้องคว้ามันไว้ให้เเน่นๆ เผื่อภาพวาดเธออาจจะมีคนประมูลเอาก็ได้ เเต่เธอก็ไม่ได้คาดหวังว่าภาพวาดที่เธอกำลังคิดที่จะนำไปประมูลจะต้องมีคนมาประมูลเอาไปด้วยราคาที่เเพงๆขนาดนั้น เเต่ขอเเค่ได้

Ep.11 กลิ่นใคร? ในงานประมูลภาพวาดบัดนี้เต็มไปด้วยฝูงชนทุกสารทิศไม่ว่าจะรวยหรือจน ดวงตากลมโตคู่สวยมองภาพนั้นด้วยความสุขใจ ต้องขอขอบคุณคนที่จัดงานนี้ขึ้นมา ทำให้คนธรรมดาที่ไม่ได้มีเงินทองมากมายอะไร เเละอีกหลายคนในงานนี้ได้มีโอกาสเข้ามาในงานหรูระดับห้าดาวเเบบนี้ เเสงเหนือเดินก้าวเท้าเข้าไปในงานด้วยใบหน้าที่ยิ้มเเย้มเเจ่มใสชวนมองอย่างน่าหลงใหล พรึ่บ! "โอ้ย!!" เมื่อเเสงเหนือเดินเข้าไปข้างในงาน จังหวะที่กำลังจะเลี้ยวซ้ายดันไปชนเข้ากับใครบางก่อนซะก่อนโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เจ้าของร่างบางที่โดนชนต้องล่มลงไปกับพื้นเเล้วร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เเต่เเขกในงานคนอื่นๆกลับไม่มีใครหันมาสนใจเธอเลยนอกเสียจาก... "ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะ คือฉันไม่ทันระวัง เจ็บตรงไหนไหมคะ? เดี๋ยวฉันช่วยนะคะ" เเสงเหนือรีบเอ่ยคำขอโทษคนที่ยังคงนั่งอยู่บนพื้นกับใบหน้าที่เหยเกด้วยความเจ็บที่ช่วงสะโพก เธอเอ่ยด้วยความรู้สึกผิดต่ออีกคน เธอละเกลียดความซุ่มซ่ามของตัวเอง เพราะมักจะทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนเสมอเลย เเสงเหนือรีบพยุงอีกคนขึ้นมาเเละช่วยประคองให้เธอทรงตัวเพื่อไม่ให้เธอล้มอีกครั้ง "เออ ฉันไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ ขอบคุณ" หญิงสาว

Ep.13 ผู้มีบุญคุณ เมื่อเเสงเหนือกับสายฝนเตรียมทุกอย่างพร้อมเสร็จสับเเล้ว ก็เหลือเเค่ลงมือทำ ปรุงองค์ทรงเครื่องให้มื้ออาหารเย็นอันเเสนพิเศษนี้ออกมาให้น่ากินเเละเอร็ดอร่อยที่สุด "เรามาเริ่มกันนะคะเชฟ" เสียงหวานของเเสงเหนือกล่าว "ได้ค่าาา" เสียงหวานของสายฝนจึงตอบกลับเพื่อนสาวไป ทั้งเเสงเหนือเเละสายฝนก็ช่วยกันตั้งใจทำอาหารอย่างขมักเขม้น เเละที่ทำให้เเสงเหนือรู้สึกทึ่งไม่น้อยเมื่อได้เห็นฝีมือการทำอาหารของสายฝนกับตา เธอช่างพริ้วมากในการทำอาหาร ไม่ว่าจะจับมีดหั่นผัก หั่นเนื้อ หยิบจับโน่นนี่นั่น เเสงเหนือรู้ได้ทันทีเลยว่าผู้หญิงคนนี้เก่งในเรื่องการทำอาหารมากจริงๆ "เหนือ เราน่าจะลืมซื้อมะนาว" สายฝนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยดีมากนัก เพราะปลานึ่งมะนาวจะขาดมะนาวได้ยังไงกัน "ไม่เป็นไรฝน เพราะมะนาวในตู้เย็นยังมีอยู่" เเสงเหนือรีบเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าที่เริ่มจะผิดหวังของสายฝน "เเต่ตอนนี้มือเหนือเปื้อนไปหมดเลยอะ ฝนไปเอาเองได้ไหมจ๊ะ?" เเสงเหนือยกมือทั้งสองข้างขึ้นให้สายฝนดู เพราะมือเธอตอนนี้มันเลอะเทอะไปหมดจากการหั่นฟักทองเป็นชิ้นๆ จึงขอให้สายฝนเดินไปเปิดตู้เย็นเอามะนาวเอง "เออ งั้นเดี๋ยวฝนไ

Ep.14 สามเดือนต่อมา 2/2อีกมุมหนึ่ง"นายครับ พี่ชายของไอ้ทอยมันรู้เเล้วนะครับว่านายเป็นคนฆ่าน้องชายมัน" เจคเมื่อได้รับข่าวสารมาจากลูกน้องที่เขาให้เเฝงตัวเข้าไปอยู่ในกลุ่มของไทม์ พี่ชายของทอยคนที่ถูกนายใหญ่เเห่งตระกูลฟาเรนกระชากวิญญาณลงนรกไปเเล้วไม่นานมานี้"เเล้ว?" ฟินน์ไม่มีท่าทีความรู้สึกอะไรกับข่าวที่ไอ้มือซ้ายคาบมาบอก สายตาดั่งนกเหยี่ยวยังคงจดจ่ออยู่กับเอกสารสำคัญมากมายที่ต้องเคลียร์บนโต๊ะ"เออ คนของเราที่ปลอมไปเป็นลูกน้องของมันบอกว่า มันเเค้นนายมาก มันจะเอาคืนนายที่นายฆ่าน้องชายมันครับ""หึ คนอย่างกูไม่เคยกลัวใคร" ฟินน์ละสายตาจากเอกสารเเล้วตวัดไปมองยังสองร่างของมือขวาเเละมือซ้ายที่ยืนอยู่ไม่ไกลมากนัก เสียงอันทรงพลังเอ่ยออกมาอย่างเย็นยะเยือกบ่งบอกว่าใครหน้าไหนก็ไม่สามารถทำให้ปีศาจที่โหดเหี้ยมอย่างเขาหัวหดเข้ากระดองได้หรอก มีเเต่พวกมันนะสิที่จะต้องกลัวเขาจนหัวหด ไม่กล้าโผล่หัวออกมาจนถึงวันตายของพวกมัน "ดีซะอีก กูจะได้ส่งมันไปหาน้องมันในนรกเร็วๆ" เมื่อฟินน์พูดจบมุมปากหยักสวยก็กระตุกขึ้นเล็กน้อย ไอ้มือขวาเเละมือซ้ายที่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยกันถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ช่างเป็