Semua Bab Marrying a Cold Hearted Billionaire Heir: Bab 11 - Bab 20

Nagulat si Monica sa sinabi ni Fabian.Ganyan ba talaga siya mag isip?“Pagkatapos mo makipaghiwalay sa ex mo, at nalaman mo na buntis ka, naghanap ka agad ng lalakeng aako sa bata.” Bihira lang si Fabian magsalita nang mahaba, ngunit ginawa niya iyon dahil nagdududa siya.“H-hindi, Ano bang sinasabi mo? Sino naman makakabuntis sakin?”Nakasandal sa dingding si Fabian. “Kung gano’n, bakit gusto mong magkaroon ng anak sa akin?”“Sabi ko nga, gusto ko lang, iniisip ko lang iyon, eh kung ayaw mo hindi naman kita pinipilit.” nagmamadaling paliwanag ni Monica.“Ayokong magkaroon ng anak sayo”. Sagot naman ni Fabian.Hindi na nagulat si Monica sa sinabing iyon ni Fabian.“Pero hindi ako buntis at wala pang nangyari sa amin ni Jhorby.”“Kung gusto mong magkaanak, sabihin mo. Hindi kita pipigilan kung gusto mong magkaanak sa iba. Pero kung kasal pa tayo at magkakaanak ka sa ibang lalaki—papatayin kita.”“Imposibleng mangyari iyon.” mabilis na sagot ni Monica.“Hindi biro ang sitwasyon na pin

Nakita ni Vince si Monica na nakaupo sa sofa sa loob ng KTV at agad siyang lumapit para bumati dito.Nang makita siya ni Monica, hindi niya naiwasang lumingon sa direksyon na pinanggalingan niya, iniisip kung nandoon din si Fabian.“Pwede ba akong makipagkilala, ako nga pala si Vince.” magalang na inabot ni Vince ang kamay niya.Nakipag kamay naman si Monica bilang paggalang. “May kailangan ka ba?” sagot nito“Gusto lang kitang makilala.” sabay upo ni Vince sa tapat niya na may mabait na ngiti sa mukha.Ang buong akala ni Monica ay alam na niya ang relasyon niya kay Fabian at kaya ito lumapit. Kaya hindi na siya nag-usisa pa at ngumiti lang nang bahagya.Nagliwanag ang mga mata ni Vince—ito ang klase ng ganda na nakakaaliw tingnan, hindi nakakasawa.“Gusto mo bang sumama sa table namin?” tanong ni Vince, nais niyang dalhin si Monica kay Fabian para ipakita rito kung ano ang tunay na magandang babae.Inisip ni Monica na kaibigan nito si Fabian kaya baka inutusan lamang nito si Vinc

Ngumiti siya bago isinara ang pinto, at ilang ulit nagbago ang ekspresyon ni Fabian.Alam niyang iisipin ni Fabian iyon dahil siya mismo ang lumabag sa kasunduan nila.Sobrang nainis si Fabian kaya dumiretso siya sa kusina para kumuha ng alak at nang bubuksan na niya ito, muling bumukas ang pinto.“Iinom ka?” tanong ni Monica nang makita ang bote sa kamay niya.Hindi siya pinansin ni Fabian.“Hindi ka pwedeng uminom.” Nilapitan siya ni Monica at inagaw ang bote. “Alagaan mo ang katawan mo.”“Akin na yan.” pang aagaw ni Fabian sa bote.“Hindi.” Umatras si Monica. “Kahit mag asawa lang tayo sa papel, gusto kong masiguro na inaalagaan mo ang katawan mo habang magkasama tayo.”“Kahit kaunti na lang ang panahon mo, hindi ko hahayaang lalo pang mabawasan iyon.”Matibay ang paninindigan ni Monica.“Kinokontrol mo ba ako?” malamig ang tono ni Fabian.“Hindi ba puwede?” balik-tanong ni Monica.Lumapit si Fabian at pilit inaagaw ang bote.Itinaas ni Monica ang kamay at bigla niyang nabitawan an

Pagkalabas pa lang ni Monica sa kumpanya, nakita niyang tumawag si Fabian.“Namiss mo ako?” nakangiting sagot ni Monica.“Hindi ako uuwi ngayong gabi.” mabilis na sagot ni Fabian.Napatigil si Monica matapos sa paglalakad at nagulat. “Nagre-report ka ba sa’kin?”Magaan ang pakiramdam ni Monica kaya ngumiti siya, “Ah sige, hindi rin ako uuwi.”Ramdam ni Monica na parang gusto ng ibaba ni Fabian ang tawag kada minuto, kaya ipinaliwanag niya, “Uuwi na bukas si Patricia sa probinsya nila, kaya doon muna ako mag i-stay sa kanya para makapag bonding kami.”Hindi nagsalita si Fabian, kaya siya naman ang nagtanong: “Ikaw? Saan ka pupunta? Sino kasama mo?”“Angdami mo naman tanong.” sagot lang ni Fabian.“Bilang asawa mo, dapat lang na magtanong ako para alam ko kung saan kita hahanapin, hahaha.” pabiro niyang sabi.“May aasikasuhin lang, sige na papatayin ko na ang tawag” nagmamadaling paalam ni Fabian.“Sige.” sagot ni Monica.At gaya ng sinabi niya, agad ngang ibinaba ni Fabian ang tawag, h

Nakatayo si Fabian sa may pintuan ng bahay—sarili niyang tahanan iyon, ngunit nag-atubili siyang pumasok. Matagal siyang nakasandal sa dingding bago ipasok ang password at itinulak ang pinto. Tahimik ang bahay, tila walang tao. Napatingin siya sa sofa, at kusa niyang naalala ang nangyari noon. Ano ba ang iniisip niya noong oras na iyon? Si Monica ang pinakamalapit na babae sa kanya sa nakaraang higit isang taon, at siya lang din ang nagparamdam ng malasakit sa lalake. Mapagkunwari man si Monica, ngunit sa ilang pagkakataon, nagagawa nitong pakiligin ng matindi ang kanyang puso. Siguro dahil matagal na siyang nag-iisa, o baka naman dahil ang kanyang puso ay parang kanyang buhay—nalulumbay, at nang makaramdam ng sinag ng init, tila muling nagkaroon ng pag-asa. Biglang bumukas ang pinto. Si Monica, umiinat habang naglalakad palabas papuntang banyo. Nang makita ang lalake sa sala, nawala ang antok niya. “Kailan ka bumalik?” “Ngayon lang.” “Oh.” sagot ni Monica. “Magpahinga ka