บททั้งหมดของ Marrying a Cold Hearted Billionaire Heir: บทที่ 1 - บทที่ 10

Iniisip ni Monica na sa wakas ay matatapos na ang kanilang dalawang taong long-distance relationship, napakaganda ng mood niya, ang kanyang magandang mukha ay punong puno ng galak at hindi maipaliwanag na excitement, at ang lamig ng panahon ay natabunan ng init na pananabik niyang makita ang kanyang kasintahan.Nakatayo siya sa pintuan ng bahay ni Jhorby, hawak ang kanyang maleta, at masayang pinipindot ang password ng kanilang pinto.Ngunit pagkabukas ng pinto, natigilan siya.Dalawang magkapatong na katawan sa sofa—parang sumabog ang utak ni Monica.Piniga niya ang kanyang mga kamao sa sobrang pagtitimpi, at ang mga tao sa sofa ay sobrang abala na hindi man lang siya napansin.Habang pinipigil nyang masuka, kinuha niya ang kanyang telepono at vinideohan ang kalaswaan na ginagawa ng dalawa.Nang magpalit sila ng posisyon , napalingon ang babae kay Monica at napasigaw sa gulat.Nataranta rin si Jhorby, agad na kinuha ang kumot at binalot ang katawan, itinago ang babae sa likod niya.

Napasulyap si Fabian sa hubog ng katawan ni Monica- lantad at may pagnanasa.Bahagyang nanigas ang katawan ni Monica, ngunit hindi siya umatras. Hindi siya makapaniwala na magagawa talaga ng lalaki ang iniisip niya.Iniangat nya ng bahagya ang kanyang damit.Lumantad ang sexy at maputing baywang, at ang gilid ng kanyang puting underwear ay kapansin-pansin.Ngunit bigla siyang itinulak pababa ng lalaki, mariin at walang pag-aalinlangan—kita ang matinding pagkasuklam sa kanyang mukha.Halos matumba si Monica, ngunit naitayo niya agad ang kaniyang sarili. Pinigil niya ang saya sa dibdib, bagama’t pinilit nyang hindi magmukhang nasaktan.Isang malamig na tingin ang ipinukol ni Fabian sa babaeng sanay magpanggap, na kaya pang isakripisyo ang lahat kapalit ng pera.“Get out of here!” galit na wika ni FabianGalit na galit siya sa ganitong klaseng babaeng mapagkunwari.“My Husband…” bulong ni MonicaNainis lalo si Fabian. “Get out!”Hindi na nagdalawang-isip si Monica—inayos ang kanyang dam

Pagpasok ni Fabian sa banyo, wala na siyang balak lingunin pa si Monica.Tahimik ang buong silid. Hinaplos ni Monica ang kanyang leeg, iniisip na muntik na talaga siyang mabulunan kanina—akala niya’y papatayin siya nito.Kaya’t napagdesisyunan niyang umiwas dito.Lumipat siya sa madilim na bahagi ng silid, at napabuntong-hininga. “Mukhang hindi talaga uubra ang pangarap kong maging mayamang babae.” bulong niya sa kaniyang sarili.Lumabas si Fabian mula sa banyo at sumulyap sa pintuan. Wala na ang babae sa dating puwesto.Akala niya ay lumabas na ito, ngunit pagkaraan ng ilang hakbang, nakita niyang nakaupo ito sa dilim.Nakaupo si Monica sa sahig, abala sa pagte-text kay Patricia.Alam ni Patricia na magkasama sila ngayong gabi sa isang kwarto, kaya’t hindi maiwasang mag-alala sa kanya.Nag-selfie si Monica habang nasa sahig at pinadala kay Patricia.“Huwag kang mag alala, kailangan ko pang makuha ang loob niya”Pagkatapos niyang isend, may naramdaman siyang hakbang palapit sakanya.

Nagulat ang lahat sa sinabing iyon ni Monica.Natigilan si Marcus, Sumulyap muna sa kamay ni Monica bago ngumiti. “Hindi mo naman kailangan magsinungaling para tanggihan ako.”Alam ni Monica na walang maniniwala sa kanya. Hindi naman niya pwedeng hilahin si Fabian palabas para ipakita.“Hindi ako nagsisinungaling para lang tanggihan ka,” mahina niyang sabi.“Kung ganon, bakit hindi mo ipakilala ang asawa mo samin.” Nananatiling nakangiti si Marcus, pero matalim ang mga mata.Napakagat-labi si Monica. “Abala siya sa trabaho……”“Monica, totoong gusto kita. “Sumunod ako mula Brisbane hanggang Sydney para lang makita ka.”Hindi niya ininda ang tingin ng mga tao, buong puso na sinabi. “Kung totoo nga na kasal ka na, tanggap ko naman. Pero kung gumagawa ka lang ng kwento para tanggihan ako, huwag naman ganito.”Lumapit pa siya ng isang hakbang. “Sana bigyan mo ako ng pagkakataon. Gusto talaga kitang ligawan.”Kinikilig ang mga tao sa paligid sa pagiging tapat ni Marcus.Hindi nila maintin

Unti-unting lumalim ang gabi.Pagpasok ni Fabian sa presinto, nakita niya si Monica na nakaupo sa sulok. Kitang kita sa itsura nito ang pagkapagod ngunit maayos pa din ang postura.Mag-isa siyang nakaupo doon—tila isang paslit na iniwan, walang mauuwian.Kumislap ang matamlay na mata ni Monica nang makita na dumating si Fabian,Tinawagan niya si Marlon para siya ang pumunta, dahil kung hindi lang umalis si Patricia, hindi niya sana ito tatawagan. Pero hindi inaasahan ni Monica na si Fabian ang darating.Nang makita ito, medyo nakaramdam siya ng hiya. Kakakilala pa lang nila, pero puro kahihiyan na ang nakita nito sa kanya.Pumasok si Fabian sa opisina, inayos ang mga papeles, saka lumabas at tinignan lang si Monica. “Umuwi na tayo.” Walang emosyon—kasinglamig ng kanilang relasyon.Tumayo si Monica at sumunod, mahigpit na hawak ang coat. Nang magkagulo kanina, nasira ang dala niyang bag.Pagkalabas nila ng presinto, bago pa makasakay ng kotse, biglang tumakbo palabas si Jhorby.“H