Semua Bab The Billionaire's Mere Dare: Bab 11 - Bab 20

Saturday update for you! "Tanga" sabi ko sabay hampas sa kaniya "Pilingero!""Bakit hindi ba totoo?" tanong niya. Hindi nga ba totoo? Nagseselos ba ako? "Hindi" sagot ko "Tsaka ba't naman ako magseselos eh, mas maganda ako sa kaniya"Kumagat siya sa cake "Di mo sure" sinamaan ko siya ng tingin. Are he saying na mas maganda si Elena sakin? "What?""Are you saying that she's prettier than me?" tanong ko natawa naman"That's not what I mean" sabi niya habang tumatawa "Your prettier, okay?" Kinukumbinsi niya ako pero para naman akong batang inis na inis sa lahat ng kilos nito "You should court her from the start and not me" sabi ko "Kasi nga diba mas maganda siya, kaya dapat siya nalang niligawan mo"Pero imbis na malungkot siya sa sinabi ko, mas lalong lumaki yung ngiti niya "What?" tanong ko "Why are you smiling? nakakainis ka na!""Your really sexy when you spoke English also Jealous" sabi niya at ngu

The cryptic message about the hotel, the unsettling undercurrent in her voice, all came rushing back, painting a far more complex and troubling picture. My heart pounded against my ribs, a frantic drumbeat accompanying the growing unease. The casual conversation had ended, replaced by a silent confrontation, a battle of unspoken accusations and hidden truths. The lighthearted mood was gone, replaced by a heavy, suffocating tension. I knew, with a sickening certainty, that this was far from over. "Sigurado ka ba, Tina?" tanong ni Justin, ang boses ay puno ng pag-aalinlangan. Hindi na ito ang magaan na tono kanina. Mas seryoso na ito, puno ng pag-iisip. "Oo naman," sagot ko, pero ang boses ko ay nanginginig. Pilit kong pinapanatili ang kalmado kong ekspresyon, pero ang takot ay unti-unting bumabalot sa akin. "Pero... ang sabi ni Loury..." Nag-alangan si Justin, tila nag-iisip kung ano ang dapat paniwalaan. "Kilala mo naman si Loury, mahal," pagsingit ni Loury, ngumiti ng na

Kinabukasan, nagising ako na puno ng kaba at pagdududa. Ang chat ni Shayne ay paulit-ulit na bumabalik sa isip ko: "Bukas tayo magkikita sa hotel. Dito mo malalaman ang totoo." Sa bawat salitang iyon, parang may kumukuyom sa aking sikmura. Kailangan kong malaman ang katotohanan—wala nang atrasan. Dahil hindi ko alam kung anong kakaharapin, nag-ayos ako ng mabilis. Ang simpleng t-shirt at jeans ay tumugma sa pakiramdam kong naguguluhan, ngunit kailangan kong maging matatag. Ang pinto ng hotel ay nagmistulang gate ng isang bagong mundo—isa na puno ng mga tanong at sorpresa. Pagdating ko sa lobby, ramdam ko ang pahid ng luho at pagkaseryoso ng lugar. Ang mga chandeliers ay naglalabas ng malambot na liwanag na tila nagmaskara sa tunay na tono ng aking damdamin. Pagpunta ko sa elevator, nagtataka ako kung anong mga sagot ang susalubong sa akin sa pag-akyat ko. Nang bumukas ang pinto ng kuwarto, ang unang nakita ko ay si Justin, nakaupo sa sofa na parang walang kaalam-alam sa pagsalaka

Lahat tayo ay tao, Tina. Lahat tayo ay nagkakamali. Sana malaman mo na wala akong ginustong masakitin ka,” malambot na pahayag ni Shayne. Tumindig siya sa tabi ni Justin at nagbigay ng suporta. “Ngunit kailangan nating harapin ang katotohanan. Tunay na mahirap ang mga desisyong ito.” Tumayo ako sa gitna ng dalawang tao na naging bahagi ng aking mundo—pero sa pagkakataong ito, tila isa lamang sila sa masalimuot na kwento ng mga pagkakamali. Lahat kami ay nagkakahiyaan, naguguluhan, at ang mga hinanakit ay nagsusumiklab, umaasa pa ring malaman ang katotohanan sa likod ng matinding sakit na dinadala ko. “Isa lang ang sigurado,” matigas akong tumayo sa aking desisyon. “Kailangan kong ilayo ang sarili ko sa mga tao na ito at sa galit na nag-uugat. Kailangan ko ng oras.” Sa saglit na iyon, tila natigil ang mundong ito, ngunit alam kong simula pa lamang ito ng higit pang hamon. Habang nasa gitna ng mga emosyon at saloobin, ramdam ko ang hirap na bumuhos sa aking puso. “Bubuhayin ko

"Asuss!" sabi ko at kinurot siya. Malandi naman itong natawaSiguro ititigil ko na ang pagmumokmok, wala naman kasing magagawa yun. He's dead and never come back. Ang kailangan ko lang gawin ngayon ay magpaka-lakasDahil nasisiguro ko na pagkatapos ng lamay na to, may masama nanamang gagawin sakin si kuya Arthian and I don't let it happen.Lumapit ako kay Tita and hug her. Nagulat pa siya ng simula pero maya-maya tinapik niya ang likuran ko. "Thank you for helping me po" I said "Your welcome Tina, hindi ka na iba samin ni Jj. Also kaya ka pala nagustuhan ni Jj because your pure and also independent" sabi niya "If you need help, free to tell me and I will will you out""Thank you po" sagot ko "Sa mga ginawa niyo po kasi ngayon subra subra na yun""It's not enough for what you've done for us" sagot niya. Ano bang naitulong ko sa kanila?Buti nalang hindi pa nagsisimula ang pasukan nang sa ganoon ay malaya pa akong bantaya