All Chapters of DECEIVED BY MY HUSBAND’S PERFECT LIES: Chapter 111 - Chapter 120

Mula noong araw na iyon, hindi na muling nagpunta sina Winston at Stephen upang istorbohin si Lydia. Sa wakas, naging tahimik na muli ang buhay ni Lydia.Ilang araw siyang nanatili lang sa bahay, abala sa pamimili online. Ang mga binili niya ay pawang gamit para sa mga buntis at ilang libro tungkol sa pagbubuntis at pagpapalaki ng bata.Dahil kambal ang dinadala niya, napagpasyahan niyang panatilihin si Manang Merna bilang kasambahay.Nang marinig ni Manang Merna na buntis si Lydia, natuwa siya para rito. Ngunit dahil may utang pa rin siya ng loob at konsensya kay Sonya, lalo niyang pinagbubutihan ang pag-aalaga kay Lydia.Mahigpit na ipinagbilin ni Lydia kay Manang Merna na huwag ipagsabi ang tungkol sa kanyang pagbubuntis.May malinaw na siyang plano para sa hinaharap. Sa loob ng dalawang buwan, ayusin niya ang lahat sa kanyang studio. Balak niyang ipasa ang ilang bahagi ng shares sa mga beteranong manggagawa roon at manatili na lamang bilang tahimik na may-ari.Pagkatapos, lilipat s

Kaunti na lang ang ngipin ng matanda, at tuwing ngingiti siya, lalong lumilitaw ang malalalim na kulubot sa kanyang mukha. Bagaman maayos ang pag-aalaga sa kanya ng mga tao sa bahay-gamutan, ang pagtanda at panghihina na dulot ng panahon ay hindi kayang labanan ng sinumang nilalang.Medyo naiilang si Stephen. Umiwas siya sa kamay ng matanda at nagtago sa likod ni Winston. Kunot-noong nagtanong siya, “Daddy, hindi ko siya kilala. Sino po siya?”Hinaplos ni Winston ang buhok ng anak. Tahimik siyang tumingin sa matandang nakangiti lamang kay Stephen, at sa kanyang mga mata ay mababakas ang lalim ng emosyon at katahimikan.Pag-alis nila sa bahay-gamutan, alas dos y medya na ng hapon. Hindi na makapaghintay si Stephen na makita si Lydia.“Daddy, pupunta na ba tayo diretso kay Mommy?” tanong niya nang may pananabik.Nakaupo si Winston at nakasandal sa upuan ng kotse. Pinisil niya ang pagitan ng kanyang mga kilay bago sumagot ng, “Oo.”“Yay!” masiglang sabi ni Stephen. “Ngayon ay holiday at h

Kinuha ni Lydia ang kanyang coat at bag sa opisina, handa na sanang sumama sa lahat papunta sa hotel.“Mommy!”Narinig niya ang boses ni Stephen mula sa labas.Napatigil si Lydia at lumabas ng opisina. Nakita niyang tumatakbo papunta sa kanya si Stephen, ngunit bago pa ito makalapit, inabutan na siya ni Cleodore at pinigilan.“Hoy, bata, bakit nandito ka na naman!” hinawakan ni Cleodore ang likod ng kwelyo ni Stephen. “Sino ang naghatid sa’yo dito?”“Si Daddy. Siya ang naghatid sa’kin.”Medyo nainis si Stephen nang hatakin siya sa likod, pero sa pagkakataong ito ay hindi siya nagwala. Maayos pa niyang binati si Cleodore. “Uncle Cleodore, happy holiday po!”Napatigil si Cleodore. Ano’ng nangyayari? Bigla yatang nagbago ang batang ito.“Uncle, pwede mo na po ba akong bitawan? Medyo hindi po komportable kapag hinihila niyo ako ng ganito.”Tahimik lang si Cleodore. Pakiramdam niya ay may kakaiba, pero dahil maayos at magalang ang kilos ng bata, ayaw naman niyang magmukhang masyadong mahigp

Sa nakaraang limang taon, madalas nang gawin ni Winston ang ganitong bagay.Sinabihan ni Lydia si Stephen, “Tawagan mo ang Mommy mo.”Sumagot si Stephen ng mahina, “Okie,” at tinawagan si Sidney.Pero gaya ng inaasahan, walang sumagot.“Pareho silang hindi sumasagot!” singhal ni Cleodore. “Siguradong magkasama na naman silang naglalandi!”Lalong nanlamig ang mukha ni Lydia. Tumalikod siya at tumingin sa mga lumulutang na bangka sa ilog, habang unti-unting nababalot ng kaba ang dibdib niya.Nahulaan ni Cleodore ang nasa isip niya. Alam niyang gusto nitong pumunta sa tabi ng ilog para alalahanin ang inang si Sonya, kaya sabi niya, “Mauna ka na kina Mitch. Ako na ang magbabantay sa bata at hihintayin ko si Winston.”Pagkarinig noon, tiningnan siya ni Lydia na may pasasalamat sa mga mata. “Salamat.”“Wala ‘yan,” tugon ni Cleodore, sabay hawak sa braso ni Stephen. “Sige na, pumunta ka na bago dumami pa ang tao. Baka mahirapan ka nang makasingit mamaya.”Tama naman siya. Kapag dumami pa ang

Nang makita ni Lydia si Winston na naroon pa rin, hindi na siya nagulat. Lumabas siya, isinara at nilock ang pinto ng kanyang studio, saka siya humarap sa lalaki. Diretso ang tingin niya kay Winston, malamig at walang emosyon sa mga mata.“Aalis ako sa loob ng ilang araw. Pagbalik ko, magtakda tayo ng oras para pumunta sa civil affairs office at kunin ang divorce certificate.”“Ganun mo ba talaga gustong kabilis na makipag-divorce?” malamig na sabi ni Winston, dumilim ang mga mata. “Dahil ba kay Cleodore?”Bahagyang nanlamig ang ekspresyon ni Lydia. Si Winston, na nangaliwa habang kasal pa sila, parang iniisip na lahat ng tao ay katulad niya.Ayaw na niyang magpaliwanag. “Kung ayaw mong makipagtulungan, mapipilitan akong maghain ng kaso para sa diborsyo.”“Maghahain ka ng kaso?” mapait na ngiti ang lumabas sa labi ni Winston. “Sa tingin mo ba may hukom o abogado sa buong bayan na tatanggap ng kaso laban sa akin?”Napakunot ang noo ni Lydia. “Winston, bakit kailangan mong gawing kompli