Lahat ng Kabanata ng DECEIVED BY MY HUSBAND’S PERFECT LIES: Kabanata 91 - Kabanata 100

Ang maliit na bata ay mga dalawang taong gulang pa lang, nakatali ang buhok ng dalawang maliit na tirintas, nakasuot ng pulang bestida na may disenyong bulaklak, bilugan ang mukha at talaga namang kaakit-akit.“Mommy, bababa ka~”Punong-puno ng lambing ang tingin ng babae sa kanyang anak na babae. “Hindi ka baba, Lucy.” Banggit pa nito sa pangalan ng bata.“Gusto ko baba! Baba ako…”Ang munting bata ay natututo pa lamang magsalita, kaya hindi pa malinaw ang kanyang bigkas, pero ang kanyang maliliit na tunog ay nakakaaliw at nakakalambot ng puso.Habang nakatingin si Cleodore sa bata, kahit ang matigas niyang puso ay tila lumambot. “Kung ako ang tatanungin, mas maganda pa rin ang magkaroon ng anak na babae. Hindi nakakaaliw ang mga anak na lalaki!”Hindi sumagot si Lydia. Nagtaka si Cleodore at nang yumuko siya para tingnan, bigla siyang natigilan.Umiiyak si Lydia.Agad na nataranta si Cleodore. “Hoy, bakit ka umiiyak? May nasabi ba akong mali?”Umiling si Lydia at pinunasan ng kamay a

“Aw aw!” Masiglang tumugon ang maliit na golden retriever.Nagbiro si Cleodore, “Sa tingin ko bagay din kung tawagin siyang Aw Aw!”Tumingin ang aso kay Cleodore at naglabas ng mahinang iyak na parang nagtatampo.Nagulat si Cleodore, “Grabe, parang naiintindihan niya talaga ako!”“Matatalino ang golden retriever,” sabi ni Lydia. “Hindi niya gusto ang ipinangalan mo. Mas gusto niya siguro ang pangalang River.”“Aw aw!”Habang pinapanood ni Cleodore ang aso na laging tumutugon kay Lydia, napailing siya at napangiti. “Suko na ako. Ikaw talaga ang itinakdang maging amo niya.”Tinitigan ni Lydia ang maliit na aso, at sa wakas ay nagkaroon ng kislap ang kanyang mga mata na matagal nang walang buhay. Paalisin na sana niya ang aso sa kahon nang biglang may narinig siyang pamilyar na boses mula sa labas.“Mommy!”Napatigil si Lydia. Hindi nakasara ang pinto ng studio at pumasok agad si Winston kasama si Stephen.“Mommy!”Tumayo si Lydia at tiningnan si Stephen na tumatakbo papunta sa kanya haba

Tinitigan ni Lydia si Winston, halos mapatawa habang naiiyak sa mga salitang tumama sa kanya.“Winston, ang anak mo ay may sarili niyang ina. Ang pangalan ng ina niya ay Sidney, hindi ako bilang Lydia! At kung sa tingin mo mahina ang emosyon ko at hindi ako karapat-dapat na maging ina, sige, aaminin ko. Ako si Lydia at hindi ako karapat-dapat maging ina ni Stephen. Kaya ngayon, pakiusap, isama mo ang anak mo at lumayas kayo sa lugar ko!”Pagkasabi ni Lydia, bigla siyang nakaramdam ng matinding hilo, at ang kanyang payat na katawan ay muntik nang bumagsak.Mabilis na lumapit si Cleodore at inalalayan siya. Yumuko ito sa kanyang tainga at mahinang nagtanong, “Ayos ka lang ba?”Huminga nang malalim si Lydia, at nang bumalik ang linaw ng kanyang paningin, umiling siya. “Ayos lang.”Matalim ang tingin ni Winston habang pinagmamasdan ang dalawa. Ang kanyang panga ay mariing nakadiin, at malamig ang mga mata. Si Stephen naman ay nakatitig kay Lydia, nakabuka pa ang maliit na bibig, nakalimuta

"Hindi iyon ang ibig kong sabihin." Mahinang napabuntong-hininga si Lydia at pinipigilan ang sarili bago tumayo. "Nagpapasalamat ako sa kabutihan mo, pero nakapagdesisyon na ako."Sumunod na tumayo si Cleodore at nakatitig na nagtanong, "Talagang nakapagdesisyon ka na?""Oo." Tumango si Lydia, matatag ang tono. "Noong una iniisip ko pa kung paano ko itatago sa iyo matapos ang operasyon, pero ngayong alam mo na, pakiusap ko lang ay panatilihin mong sikreto."Nakita ni Cleodore na buo na ang pasya niya kaya hindi na siya muling nangumbinsi."Huwag kang mag-alala, tiyak na itatago ko ito." Sandali siyang natigilan bago muling nagtanong, "Anong oras ang operasyon mo bukas?""Alas nuebe.""Hatid na kita bukas sa ospital.""Huwag na." Ayaw nang istorbohin pa ni Lydia si Cleodore. "Si Jodi ay nasa ospital, siya na ang mag-aayos ng lahat.""Bago umalis si Sir Dylan at si Tita Caroline, ilang beses nilang iniwan sa akin na alagaan ka nang mabuti," sabi ni Cleodore. "Kung gusto mong manatili ito

Siguradong matagal nang alam ni Lydia na buntis siya, at mula sa simula hanggang ngayon, ni minsan ay hindi niya balak ipaalam kay Winston!Naalala ni Winston ang araw na iyon…Malakas ang bagyo, at napakatigas ng paninindigan ni Lydia, kaya’t natabunan siya ng galit at tuluyang nakaligtaan ang pinakamahalagang detalye!Mabilis ang takbo ng Maybach sa kalsada ng lungsod. Ilang beses itong biglang lumipat ng linya sa panganib, ngunit hindi bumagal ang takbo kahit sandali!Sa loob ng sasakyan, mahigpit ang kapit ni Winston sa manibela, at ang maamo niyang mukha ay nabalot ng lamig at dilim.Plano ba ni Lydia na makipaghiwalay habang dinadala ang anak niya, para sumama kay Cleodore Mortiz?Plano ba niyang palakihin ang bata para ibang lalaki ang tawaging ama?Biglang sumilay ang mapanuyang ngiti sa kanyang labi. “Lydia, ang galing mo talaga!”Hawak ang manibela gamit ang isang kamay, binuksan niya ang kanyang contacts at tinawagan si William.“Si Lydia nasa ospital ninyo. Pakisilip agad a