บททั้งหมดของ บุปผาของมาเฟีย: บทที่ 11 - บทที่ 20

@โรงแรมหรูใจกลางกรุง ตั้งแต่ที่เท้าเรียวแตะลงที่หน้าโรงแรมหรูใจกลางกรุง กระทั่งเดินตามดีนส์เข้ามาภายในลิฟท์โดยสารของโรงแรม ไม่มีนาทีใดเลยที่พริมโรสจะไม่รู้สึกประหม่าและตื่นเต้น บางทีก็คิดว่าตัวเองน่าจะมีปัญหาทางจิต แก้ผ้าต่อหน้าเขามาเป็นปีไม่เคยสะกดคำว่าอายถูก แต่พอเป็นการพบหน้ากันเท่านั้น กับตื

“เจ็บทีเดียว...” น้ำเสียงแหบพร่าพูดจบก็ก้มลงประกบริมฝีปากอวบอิ่มไว้ ปึก! เสียงกระทบกันของเนื้อขา พร้อมกับความรู้สึกฉีกขาดที่ส่วนบอบบางทำเอานักศึกษาสาวสะดุ้งผวา โชคดีที่มีมือใหญ่โอบกอดเอาไว้ไม่ให้เสียขวัญไปกว่านี้ สองมือของเขาประคองใบหน้าสวยเกลี่ยเช็ดน้ำตาให้หลังจากถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง เสียงหอบห

พินิจสภาพร่างกายตนเองยามนี้ ไม่ต่างจากนางเอกหนังผู้ใหญ่ที่ดูมาเลย เรียวขาขาวสั่นเทาจนแทบควบคุมไม่ได้ แถมยังรู้สึกว่าจะไม่สามารถทรงตัวยืนขึ้นได้เลยด้วยซ้ำ รุนแรงใส่กันเกินไปไหมเนี่ย... “จะไปไหน...” ออกแรงจับข้อเท้าเล็กเอาไว้ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวกำลังจะลุกลงจากเตียง ชันศอกค้ำที่นอนในท่าตะแคง หั

นักศึกษาสาวครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา เม้มปากด้วยความเคยชินเป็นนิสัย ยามที่กำลังใช้สมองขบคิดเรื่องบางอย่าง คนที่กล้าใช้ปืนในที่สาธารณะไม่เกรงกลัวต่อกฎหมาย แถมยังสามารถปิดข่าวจนเธอแทบไม่อยากจะเชื่อว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอในคืนนั้น ปืนไม่ได้ถูกยิงออกไปเพียงหนึ่ง แต่ถึงสี่! คน

นักศึกษาสาวเดินออกจากห้องเรียน โดยมีเพื่อนสนิททั้งสองคนเดินขนาบ พะแพงประกบซ้าย ใบเตยประกบขวา พากันเดินไปนั่งพักที่ลานม้าหินอ่อนที่ประจำ ที่มักจะพากันไปนั่งเล่นหากไม่มีคนใช้งานอยู่ “แกไหวป่ะเนี่ย” ใบเตยมองใบหน้าซีดเซียวของเพื่อน ยกมือขึ้นเท้าสะเอวน้อยๆ ประกอบ “ไม่ได้อะไรขนาดนั้น” หญิงสาวยกมือขึ้น