All Chapters of เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อน: Chapter 11 - Chapter 20

เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่11[คนแก่ที่งี่เง่า! 18+]ร่างเล็กนอนคุดคู้อยู่บนเตียงกว้าง สองแก้มเนียนเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาอิงดาวผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก แล้วผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลียบนโต๊ะอาหารมื้อค่ำร่างสูงกำยำก้าวมานั่งหัวโต๊ะตามปกติ“อิงดาวล่ะ” เสียงเข้มเอ่ยถาม เมื่อกวาดสายตาไปรอบ ๆ แล้วไม่เห็นเพราะปกติเวลานี้ เขาจะเห็นเธอวนเวียนช่วยงานในครัวอยู่เสมอ“ป้าให้เด็กขึ้นไปตามแล้วค่ะ เธอบอกไม่หิว” หญิงสูงวัยตอบเสียงเรียบ“เหลวไหล! จะไม่หิวได้ไง นี่! อย่าบอกนะว่าเด็กนั่นกำลัง…” เสียงเข้มดุดันขึ้น ก่อนจะลุกพรวด ก้าวเท้าขึ้นชั้นสองอย่างคนอารมณ์กำลังเดือดเมื่อมาถึงหน้าห้องของอิงดาว เพลิงยกมือทุบประตูจนเสียงดังลงไปถึงชั้นล่างตึง ๆ“อิงดาว! เปิดประตูเดี๋ยวนี้ ฉันบอกให้เปิดประตู” ด้านในยังเงียบ“ได้! เธอจะลองดีกับฉันใช่ไหม” เสียงเข้มเอ่ยลอดไรฟันเพลิงเดินกลับไปหยิบกุญแจในลิ้นชักโต๊ะทำงานแล้วกลับมาใหม่ ก่อนจะใช้กุญแจไขประตูผลักเข้าด้านในสายตาคมจ้องไปที่เตียงกว้าง ก็เห็นร่างเล็กนอนคุดคู้อยู่บนเตียงความหงุดหงิดโมโหในคราแรก หยุดชะงักลง ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ ๆ“เฮ้ย! ยัยเด็กบ้า! หลับเห

เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่13[เขี้ยวลากดิน]เช้าของวันถันมาร่างสูงก้าวลงมาจากชั้นสอง เดินมาหย่อนก้นลงนั่งที่โต๊ะอาหาร“เช้านี้มีอะไรกินบ้างครับป้านวล” น้ำเสียงที่อ่อนโยน หันมาถามหญิงสูงวัยที่เขารักและเคารพมาโดยตลอด เพลิงมักใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ จนมีความรักและผูกพันกับทุกชีวิตและบ้านหลังนี้ มากกว่าที่บ้านเกิดของบิดาเสียอีก“หลายอย่างค่ะ มีแต่ของโปรดของนายน้อยนั่นแหละ” หญิงสูงวัยตอบยิ้มน้อย ๆ เวลานายน้อยของเธออารมณ์ดีแบบนี้ เขามักจะเป็นผู้ชายที่อบอุ่นอยู่เสมอ“ผมรู้สึกหิวข้าวจัง” เพลิงยกมือลูบที่หน้าท้องแบนราบ ทว่ามีมวลกล้ามเนื้อที่แข็งตึงซุกซ่อนอยู่ ภายใต้เสื้อเชิ้ตแขนยาวราคาแพงที่สวมใส่“ก็เมื่อวานเล่นอดข้าว ไม่ยอมลงมากินนี่ค่ะ” หญิงสูงวัยตอกกลับ แต่ก็นึกเอ็นดูที่เช้านี้ นายน้อยดูหน้าตาสดชื่นและอารมณ์ดีเป็นพิเศษ“ผมกินอย่างอื่นจนอิ่มแปล้เลยครับ จึงไม่ได้ลงมากินอาหารของป้านวล” เพลิงตอบด้วยรอยยิ้มบาง ๆ รอยยิ้มของเขา มักทำให้คนที่พบเห็นต่างหันมามองซ้ำ ๆ เขาเป็นผู้ชายที่ทรงเสน่ห์ร้ายลึก ผู้ชายที่อยากได้อะไรแล้ว เขาต้องเอามันมาให้จนได้ ไม่ว่าจะต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมแบบไหนก็ตาม ถ้าสิ่งนั้นถูก

เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่15[ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป]บนโต๊ะอาหารมื้อค่ำหนุ่มสาวต่างนั่งทานอาหารกันอย่างเงียบ ๆ เมื่อเห็นเพลิงเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตากับเมนูตรงหน้า ทำให้ดาริกาหงุดหงิดไม่น้อย“เออ! คุณเพลิงคะ ทานอาหารเสร็จ คุณจะออกไปดูงานเลยหรือเปล่า ดาขอไปด้วยนะคะ” ดาริกาทำเสียงออดอ้อน ทว่าจู่ ๆ หน้าบ้านก็มีเสียงรถแล่นเข้ามาจอดร่างหญิงสาวที่อยู่ในชุดนักศึกษา ได้ก้าวเข้ามาจนถึงโถงกว้างอิงดาวถึงกับค้างชะงัก เมื่อเหลือบไปเห็นสาวสวยหุ่นเซ็กซี่ราวนางแบบ กำลังนั่งทานอาหารมื้อค่ำกับเจ้าของบ้านตามลำพังแวบหนึ่งเธอรู้สึกมีก้อนกลม ๆ ได้แล่นขึ้นมาจุกที่หน้าอก พลางหัวใจด้านซ้ายก็กระตุกเต้นอย่างรุนแรง แทบกระเด็นออกจากอก‘อ่า! นี่! เธอเป็นอะไรไปนะอิงดาว ทำไมแค่เห็นผู้ชายคนนั้นอยู่กับผู้หญิงอื่น เธอถึงได้รู้สึกเจ็บจี๊ดแขนขาอ่อนแรงได้ขนาดนี้ด้วยเล่า’นั่น! มันเป็นสิทธิของเขาไม่ใช่หรือไง! เธอก็เป็นแค่ ‘ผู้หญิงที่เขาใช้เงินซื้อมาเพื่อบำเรอความใคร่’ ของเขาก็เท่านั้น จำเอาไว้นะอิงดาว เธอต้องไม่รู้สึกอะไร! เธอต้องไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น เธอก็แค่ใช้ ‘เรือนร่างแลกเงิน’ เพื่อให้ชีวิตได้ก้าวต่อไปเท่านั้น ห

เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่17[อิงดาวถูกลักพาตัว]“คุณพ่อดูนี่สิคะ! แบบนี้ดาไม่ยอมนะคะ” ดาริกาส่งรูปในมือถือที่ได้รับจากนักสืบให้บิดาดู“ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร แล้วทำไมไอ้เพลิงต้องขับรถไปส่งที่มหา’ลัยด้วยตัวเอง” นายฤทธิไกรเอ่ยถาม สายตาจดจ้องไปที่หญิงสาวที่สวยสะดุดตาเป็นพิเศษ“ก็นังเด็กคนนี้แหละที่อยู่บ้านของเพลิง คุณพ่อต้องรีบจัดการให้ดานะคะ ไม่อย่างนั้นดาไม่ยอมจริง ๆ ด้วย”“นี่! ลูกหมายความว่าเด็กนี่! เป็นผู้หญิงของไอ้เพลิงเหรอ!”“แล้วถ้าไม่ใช่ มันจะได้เข้าไปอยู่ในบ้านหลังนั้นอย่างสุขสบายเหรอคะ!”“ลูกใจเย็น ๆ ก่อนนะ เราต้องหาวิธีที่จะกำจัดเด็กนั่น ออกไปจากชีวิตของมัน”“คุณพ่อดาไม่ใจเย็นหรอกนะคะ ถ้าคุณพ่อไม่ช่วย ดาก็จะจัดการตามวิธีของดา”“แล้วลูกจะจัดการยังไง ไหนลองเล่ามาให้พ่อฟังสิ!”“ดาก็จะส่งคนไปฉุดมันมา มันทั้งสวยหน้าตาดีขนาดนั้น ถ้าส่งไปขายชายแดน ก็คงได้ราคาดีไม่น้อย” ดาริกาแสยะยิ้มร้าย“จะเอาแบบนั้นเหรอ! งั้นส่งมาให้พ่อ เดี๋ยวพ่อจะส่งไปให้เจ้านาย รับรองจะได้รับเงินก้อนโตชัวร์”ดาริกาเหยียดยิ้มอย่างสะใจ แค่คิดว่านังเด็กนั่น จะถูกผู้ชายมากหน้ายัดเยียดความเป็นผัวให้ เธอก็แอบสะใจอยู่ล

เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่19[สิ่งที่วิเศษที่สุด18+]รถสปอร์ตสีดำแล่นเข้ามาจอดที่หน้าตึกหลังใหญ่เพลิงเปิดประตูลงจากรถ แล้ววิ่งอ้อมมาเปิดอีกฝั่งที่อิงดาวนั่ง ก่อนจะประคองให้หญิงสาวเดินเข้าไปในห้องโถงด้วยกัน“คุณเพลิงปล่อยอิงได้แล้วค่ะ อิงไม่เป็นอะไรแล้ว” เมื่อมาถึงโถงกว้าง ที่มีสายตาของป้านวลและเหล่าบอดี้การ์ดมองมาทำให้อิงดาวรีบเบี่ยงตัวหนีจากวงแขนกำยำของเขา“อย่าดื้อได้ไหม…ฉันเป็นห่วงนะ…งั้นเราไปนั่งที่โซฟากันก่อน ดูท่าทางทุกคนที่นี่ คงอยากรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น” เพลิงว่าขึ้น ก่อนจะดันแผ่นหลังเล็กให้มานั่งเคียงข้างกัน แล้วเอ่ยเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นคราว ๆ“ผมกำลังจะบอกว่าอิงดาวถูกลักพาตัว แต่ตอนนี้ผมไปช่วยได้ทัน เธอปลอดภัยแล้วครับ”“แบบนี้แสดงว่าคุณอิงมีศัตรูเหรอคะ! แล้วใครที่ทำแบบนี้กัน” ป้านวลเอ่ยถาม เพราะวัน ๆ ก็ไม่เห็นว่าเธอจะมีพิษมีภัยอะไรกับใคร ส่วนมากอิงดาวจะเป็นกันเองกับทุกคนด้วยซ้ำ“ก็ดาริกานั่นแหละครับ ที่บงการเรื่องนี้” เพลิงพูดขึ้น“นั่นไง! ป้าว่าแล้ว ว่าผู้หญิงคนนี้ร้ายมาก…คุณอิงปลอดภัยมาได้ก็ถือว่าโชคดีมากแล้วนะคะ ป้าได้ยินข่าวแล้ว ใจหายใจคว่ำเป็นห่วงมากเลย” หญิงสูง