All Chapters of เมียของขวัญ: Chapter 11 - Chapter 13

ร่างเล็กมีทีท่าบิดพลิ้วเพราะเขินอายที่ถูกจ้องมองแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนไปมากกว่านั้น เสียงทุ้มเอ่ยจบลงขวัญบูชาก็รับรู้ได้ถึงสัมผัสด้านสากของลิ้นร้อนที่ลากลงกลางกาย ริมฝีปากหนากดจูบก่อนลากไล้โลมเลียดูดกลืนน้ำหวานที่ไหลออก ปลายลิ้นร้อนตวัดเร็วระรัว เร่งจังหวะ ทำร่างบางบิดพลิ้ว ดิ้นพล่าน เสียงหวานร้องหลงอื้ออึงฟังไม่เป็นภาษา เธอถึงปลายทางอย่างรวดเร็วเพราะสัมผัสที่เพิ่งจะได้รับเป็นครั้งแรก ร่างทั้งร่างกระตุกเกร็ง สั่นสะท้านไปทั่วตัว เรี่ยวแรงที่มีหดหาย แต่อีกคนกลับไม่หยุดหย่น ลิ้นร้อนยังคงทำหน้าที่ต่อไป ไม่เว้นผ่อนปรนให้เธอได้พักหอบหายใจแม้แต่นาทีเดียว “พะ..พอแล้ว อื้อ~” เสียงเล็กร้องบอกตอนที่สะโพกเนียนถูกยกแอ่นขึ้นไม่ติดที่นอน มือหนารองรับอยู่ใต้ร่าง ส่งลิ้นสากตวัดเลียเร็วถี่ก่อนครอบริมฝีปากดูดกลืนน้ำหวานที่ไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ร่างบางกระตุกเกร็งถี่ยิบซ้ำแล้วซ้ำเล่า ช่องทางคับแคบขึ้นสีระเรื่อขมิบตอดระรัวบ่งบอกว่าเขาส่งเธอถึงปลายทางได้อีกครั้ง ร่างบางทุกส่วนนาบแนบลงบนที่นอนอีกครั้งเมื่อสะโพกเล็กถูกวางลงอย่างเดิม ลิ้นด้านสากตวัดเร็วระรัวก่อนที่ริมฝีปากหนาจะครอบดูดกลืนน้ำหวานอีกครั้งเป็นการ

ขวัญบูชาตื่นขึ้นมาในตอนบ่ายโมงกว่าของวัน ความปวดเมื่อยส่งผ่านไปทั่วร่างแค่เธอขยับตัว สมองน้อยๆ พลันฉุกคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืนได้ก็หันมองซ้ายมองขวาข้างลำตัว เขาไม่อยู่... ที่นอนข้างกายว่างเปล่า เธอไม่เห็นเขา ลุกขึ้นนั่งหันมองไปทั่วห้องก็ไม่มี ลมหายใจถูกพ่นออกมาอย่างโล่งอก ตื่นขึ้นมาเจอเขาเธอคงไม่รู้จะทำหน้าแบบไหน เขาหายไปแบบนี้ดีแล้ว “อ๊ะ! ซี้ด~” ขยับลุกลงจากเตียงนอนเสียงเล็กก็ร้องออกมา ความรู้สึกปวดเจ็บถูกส่งผ่านมาจากตรงกลางกายส่วนนั้น ไม่คิดว่าจะเจ็บมากขนาดนี้... ที่หาอ่านมาก็เพิ่งจะเข้าใจถึงความรู้สึกในตอนนี้ คนตัวเล็กค่อยๆ พยายามพาตัวเองลงจากที่นอนอีกครั้ง ฝ่าเท้าซีดสัมผัสพื้นเย็นเฉียบเหมือนจะล้มไปแต่ก็ประคองตัวเองเอาไว้ได้ ขาเรียวติดสั่นค่อยๆ พาตัวเองเดินไปเข้าห้องน้ำ ตากลมยืนมองร่างสะบักสะบอมที่เต็มไปด้วยร่องรอยแดงจ้ำของตัวเองผ่านกระจกเงาก็ได้แต่เม้มปากก่อนจะพาตัวเองไปนั่งลงบนชักโครก แต่กลับต้องร้องซี้ดออกมาอีกครั้งเมื่อปลดปล่อยปัสสาวะออกมา ตรงนั้นของเธอปวดแสบปวดร้อนไปหมด ทำไมครั้งแรกมันถึงได้เจ็บแบบนี้นะ? หลับไปก็ตั้งหลายชั่วโมงไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเลยหรือไง กว่าที่ขวัญบ