เมียของขวัญ

เมียของขวัญ

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-18
โดย:  SOLO'SS / ซอลโซอัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
5บท
1views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

เด็กสาวในวัย 18 ปี จะจัดการอย่างไรกับความรู้สึกที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเหมือนคลื่นยักษ์... แต่เปิดเผยไม่ได้เพราะ…กฎ ที่เขาตั้งไว้ ขวัญบูชาไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะตกต่ำถึงขั้นต้องขายตัวแลกเงิน ซ้ำร้ายผู้ชายที่เธอขายตัวให้เขากลับอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับพ่อของเธอ เขาปากร้าย ชอบดุ ชอบว่า ชอบสั่งแล้วก็ชอบสอน จนหลายครั้งทำให้เธอแอบเผลอหลงคิดเข้าข้างตัวเอง เขาทำเหมือนรู้จักเธอดี ทั้งที่เธอไม่เคยรู้จักเขา เขาเมินเฉย เขาเย็นชา ตีค่าตัวเธอไม่ต่างจากเด็กคนก่อนๆ ของเขา แต่เธอกลับไม่เคยรู้ว่า เขารักและหวงแหนเธอมากที่สุด

ดูเพิ่มเติม

บทที่ 1

ของขวัญ 1

“ห้ามรู้สึก ห้ามหึงหวง ห้าม...รัก” เด็กสาวหน้าตาสะสวยน่ารักน่าเอ็นดูอ่านข้อความทั้งหมดในแผ่นกระดาษจบก็เงยหน้าขึ้นมองคนที่นั่งอยู่ด้วยกัน แม้ว่าร้านกาแฟชื่อดังร้านนี้จะมีลูกค้าอยู่เต็มร้าน แต่โต๊ะตรงมุมร้านที่ทั้งสองคนนั่งอยู่มีความเป็นส่วนตัว ห่างไกลจากโต๊ะตัวอื่นๆ มากพอที่จะทำให้บทสนทนาของคนทั้งคู่ไม่ถูกเผยแพร่ไปยังบุคคลที่สาม

“หลักๆ ที่หนูต้องจำให้ขึ้นใจก็มีอยู่เท่านี้ ถ้าหนูเป็นเด็กดี เจียมเนื้อเจียมตัว คุณพี่รับรองว่าหนูจะอยู่ได้สบาย มีเงินเหลือเก็บเหลือใช้ คุณคนนี้เขาใจดีมาก ถ้าเด็กไม่มีปัญหาก็ไม่เคยเปลี่ยนคนใหม่” คนที่ร่างกายเป็นผู้ชายแต่จิตใจ ท่าทาง จริตจะก้าน และหางเสียงเป็นผู้หญิงบอกด้วยรอยยิ้ม เอ็นดูและพอใจในรูปร่างหน้าตาของเด็กสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าเป็นอย่างมาก ผู้หญิงตรงปกเคยเจอมาเยอะแล้ว ผู้หญิงไม่ตรงปกนี่นับครั้งไม่ถ้วนจนไม่อยากพูดถึง แต่เด็กสาวคนนี้หน้าตาผิวพรรณตัวเป็นๆ กลับดูดีกว่าในรูป สะสวยน่ารักเกินกว่าที่คิดไว้ไปมาก

ดวงตากลมโตแลดูใสซื่อ ริมฝีปากเล็กแต่ดูอิ่มระเรื่อ จมูกรั้น ที่รวมกันบนใบหน้ากลมเนื้อผิวนวลเนียนน่าสัมผัส มองเท่าไหร่ก็ดูไม่น่าเบื่อ หน้าอกคัพเอที่คิดว่าเล็กแต่กลับดูพอดีกับรูปร่างของผู้หญิงตัวเล็กที่สูงเพียงหนึ่งร้อยหกสิบเซนติเมตร น้ำหนักสี่สิบสามกิโลกรัมเหมือนจะผอมไปแต่ไม่เลย มองยังไงก็ดูสมส่วนดูดีไปซะหมด เหตุผลที่บอกมาว่าต้องการทำงานนี้เพราะอยากได้เงิน ทำให้คิดว่าคงเป็นพวกเด็กสาวรักสบายติดของแบรนด์ รักชีวิตหรูหราเหมือนที่เคยเจอๆ มา แต่กลับต้องเปลี่ยนความคิดเมื่อเจอท่าทีนอบน้อมถ่อมตนเจียมเนื้อเจียมตัว การแต่งกายที่แสนธรรมดา เสื้อผ้าไม่ติดแบรนด์ที่มีให้เกลื่อนตลาดนัดกลับดูดีมีราคาเมื่ออยู่บนไม้แขวนตรงหน้าจนน่าเอ็นดูเหลือเกิน

แบบนี้มากกว่าที่คิดว่าผู้ชายส่วนใหญ่มักชอบพอและหลงใหล ผู้หญิงจัดจ้านช่ำชองความตื่นเต้นก็แค่ชั่วครั้งชั่วคราวพอรู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้วก็ทำเบื่อหน่ายเอาง่ายๆ เด็กวัยใสไร้ประสบการณ์จึงเป็นที่ถูกใจมากกว่า รู้ดีเพราะทำหน้าที่นี้มาตั้งแต่ถูกเรียกว่าแม่เล้าจนปัจจุบันกลายเป็นเอเจนซี่เซเลบชื่อดังมีสังกัด

เด็กสาวใสซื่อไร้เดียงสานี่แหละที่เป็นที่ต้องการมากที่สุดทว่ากลับหายากมากเช่นกัน

“งานนี้เป็นงานแรกของหนูรึเปล่า?” แม้จะดูท่าทีไร้เดียงสานั้นออกแต่ขอลองหยั่งเชิงถามเพื่อความแน่ใจ

“เอ่อ...”

“ไม่เคยรับงานแบบนี้มาก่อนเลยใช่ไหม?”

“หนูไม่เคยทำงานแบบนี้หรอกค่ะ”

คนรับฟังยิ้มพอใจกับคำตอบที่เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด เข้าใจว่ามีผู้หญิงหลายคนคงไม่ได้อยากทำงานแบบนี้แต่คงเพราะไม่มีทางเลือกในชีวิตมากนัก แต่ก็น้อยมากที่จะเจอเพราะส่วนใหญ่มีแต่ผู้หญิงที่อยากได้งานผ่านเอเจนซี่เจ้านี้กันทั้งนั้น พอส่งงานให้ก็ยินดีดีใจกันยกใหญ่พากันเลี้ยงฉลองสังสรรค์ แต่เด็กคนนี้กลับแบ่งรับแบ่งสู้

“งั้นมีอะไรอยากจะถามคุณพี่ไหม?”

“มัน...จะไม่น่ากลัวใช่ไหมคะ? คือ...หนูไม่...” ลังเลแต่อีกใจนึงก็เป็นหนทางเดียวที่ทำให้ได้เงินและเป็นแค่งานเดียวที่ติดต่อกลับมา

“หนูกลัวอะไรล่ะ ถ้ากลัวถูกติฉินนินทามองเหยียดจากสังคมรอบข้างก็ไม่ต้องกลัว ทุกอย่างจะเป็นความลับระหว่างคุณพี่ ตัวหนูแล้วก็คุณเขาเท่านั้น เว้นแต่ว่า...” หยุดคำพูดไว้แค่นั้นแล้วสังเกตท่าทีอีกฝ่าย

“เว้น...เว้นแต่ว่าอะไรเหรอคะ?” คนตั้งใจฟังรีบถามกลับด้วยความอยากรู้ อยากเก็บข้อมูลไว้เยอะๆ เพราะแทบไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเว็บไซต์นี้เลย บังเอิญเห็นแอดโฆษณาเด้งขึ้นมาระหว่างท่องเว็บบอกยืนยันรายได้มั่นคง ด้วยความสนใจก็ลองกรอกข้อมูลทิ้งไว้เหมือนที่ทำกับเว็บไซต์หางานเว็บอื่นๆ ก็เท่านั้น มารู้ว่าเป็นงานประเภทไหนก็ภายหลังจากส่งข้อมูลไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้เป็นเดือดเป็นร้อนมากนักเพราะรูปที่แนบส่งไปสุดแสนธรรมดามากมาย คิดว่าเว็บไซต์หางานแบบนั้นคงจะมีแต่ผู้หญิงสวยเซ็กซี่ระดับพริตตี้เอ็มซี ไม่ก็นักศึกษามหาวิทยาลัยที่คงน่ารักน่าเอ็นดูจนผู้หญิงหน้าตาธรรมดาอย่างเธอคงไม่มีวันเทียบติด

“เว้นแต่ว่าจะเป็นหนูเองที่อยากแสดงตัวตน เพราะคุณเขาก็ชัดเจนแล้วว่าไม่ต้องการแบบนั้น” ตอบพร้อมกับส่งสายตามองลงไปยังแผ่นกระดาษที่ยังอยู่ในมือของเด็กสาว แผ่นกระดาษที่มีข้อความระบุความต้องการของอีกฝ่ายเอาไว้ สีหน้าคิดไม่ตกก้มลงอ่านข้อความในแผ่นกระดาษอีกครั้ง

ห้ามรู้สึก

ห้ามหึงหวง

ห้ามรัก

ห้ามแสดงความเป็นเจ้าของ

และ...ห้ามมั่ว

ความต้องการที่ระบุเจาะจงครอบคลุมทุกอย่างที่จะก่อให้เกิดปัญหาไว้อย่างชัดเจน คงเพราะเด็กคนก่อนที่ก่อปัญหาไว้เยอะจนน่าปวดหัวกฎที่ว่าเลยเพิ่งจะเกิดขึ้น “แต่ถ้าหนูกลัวว่าจะถูกโกง พอถึงเวลาแล้วไม่จ่ายหนูตามที่ตกลงกันไว้ล่ะก็ คุณพี่รับรองและยืนยันได้เลยว่าเรื่องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้นกับหนูแน่นอน เมมเบอร์ที่คุณพี่ดูแลเป็นเมมเบอร์ระดับวีไอพีเท่านั้น ส่วนมากก็เป็นพวกเจ้าของกิจการ นักธุรกิจโปรไฟล์ดีซะเป็นส่วนใหญ่ พูดแบบหยาบๆ ก็คือเงินแค่นั้นก็แค่เศษเงินเหลือใช้ของพวกเขา เขาไม่มาเสียหน้าเสียชื่อเพราะเงินแค่ไม่กี่หมื่นบาทต่อเดือนหรอก คนระดับนี้พูดคุยรู้เรื่องจ้ะ อีกอย่างทางคุณพี่มีประวัติข้อมูลยืนยันตัวบุคคลของเมมเบอร์ทุกคนไว้ชัดเจน สามารถขอดูได้หากมีปัญหาที่หนูกังวลเกิดขึ้นจริงๆ” อธิบายรายละเอียดชัดเจนเพื่อเป็นข้อมูลในการตัดสินใจและเพื่อเป็นการจูงใจอีกฝ่าย ส่งอีเมลล์สมัครเข้ามาได้เพียงแค่สามวันก็ถูกเรียกตัวออกมาเจอและส่งงานให้ทันทีก็พอเข้าใจว่าส่วนนึงที่ดูระแวงไม่มั่นใจนอกจากไม่เคยรับงานแบบนี้แล้วก็คงเป็นเพราะยังไม่ทันจะได้ตั้งตัว

“เอ่อ...แล้ว...”

“ถ้าไม่มีทางเลือกในชีวิตมากนัก คุณพี่ก็ไม่อยากให้หนูปฏิเสธงานนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะที่หนูจะได้มานั่งคุยกับคุณพี่แบบนี้” มีลูกค้าผู้ชายติดต่อเข้ามาเปิดเมมเบอร์ไม่เคยขาดสาย แต่ความต้องการก็ยังคงมีน้อยกว่าบรรดาสาวสวยที่แห่กันสมัครเข้ามาเพื่อขอรับงานจากที่นี่เรื่อยๆ

งานที่ถูกส่งให้ผ่านทางเอเจนซี่ของ ‘ปิ่นโตผูกรัก’ มันจึงได้กันง่ายๆ ซะที่ไหน

หลายคนต้องรอเป็นเดือนๆ หรือบางคนรอเป็นปีก็ยังไม่เคยถูกเลือก ส่งโปร์ไฟล์คละไปนับหลายสิบคนเพราะเมมเบอร์วีไอพีท่านนี้ที่ไม่ได้ระบุเจาะจงรูปลักษณ์ภายนอกเหมือนเมมเบอร์วีไอพีท่านอื่นๆ นอกจากความต้องการที่ว่าเพียงเท่านั้น ไม่คิดว่าจะตาถึงเลือกเด็กคนนี้ทั้งที่ดูจากรูปในโปรไฟล์แล้วไม่เห็นมีอะไรสู้คนอื่นๆ ได้เลย ก็ไม่เข้าใจ แต่จะให้ทำยังไงได้ในเมื่อลูกค้าเลือกมาแล้วว่าจะเอาคนนี้ “โอกาสของแต่ล่ะคนไม่เท่ากันหรอก นี่อาจจะเป็นโอกาสเดียวที่ดีที่สุดในชีวิตของหนูก็ได้ใครจะไปรู้ ไม่คิดจะคว้าไว้หน่อยเหรอ” จะว่าไปหญิงสาวหลายคนได้ดีจากที่นี่ไปก็เยอะ

แสดง
บทถัดไป
ดาวน์โหลด

บทล่าสุด

บทอื่นๆ

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
5
ของขวัญ 1
“ห้ามรู้สึก ห้ามหึงหวง ห้าม...รัก” เด็กสาวหน้าตาสะสวยน่ารักน่าเอ็นดูอ่านข้อความทั้งหมดในแผ่นกระดาษจบก็เงยหน้าขึ้นมองคนที่นั่งอยู่ด้วยกัน แม้ว่าร้านกาแฟชื่อดังร้านนี้จะมีลูกค้าอยู่เต็มร้าน แต่โต๊ะตรงมุมร้านที่ทั้งสองคนนั่งอยู่มีความเป็นส่วนตัว ห่างไกลจากโต๊ะตัวอื่นๆ มากพอที่จะทำให้บทสนทนาของคนทั้งคู่ไม่ถูกเผยแพร่ไปยังบุคคลที่สาม“หลักๆ ที่หนูต้องจำให้ขึ้นใจก็มีอยู่เท่านี้ ถ้าหนูเป็นเด็กดี เจียมเนื้อเจียมตัว คุณพี่รับรองว่าหนูจะอยู่ได้สบาย มีเงินเหลือเก็บเหลือใช้ คุณคนนี้เขาใจดีมาก ถ้าเด็กไม่มีปัญหาก็ไม่เคยเปลี่ยนคนใหม่” คนที่ร่างกายเป็นผู้ชายแต่จิตใจ ท่าทาง จริตจะก้าน และหางเสียงเป็นผู้หญิงบอกด้วยรอยยิ้ม เอ็นดูและพอใจในรูปร่างหน้าตาของเด็กสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าเป็นอย่างมาก ผู้หญิงตรงปกเคยเจอมาเยอะแล้ว ผู้หญิงไม่ตรงปกนี่นับครั้งไม่ถ้วนจนไม่อยากพูดถึง แต่เด็กสาวคนนี้หน้าตาผิวพรรณตัวเป็นๆ กลับดูดีกว่าในรูป สะสวยน่ารักเกินกว่าที่คิดไว้ไปมากดวงตากลมโตแลดูใสซื่อ ริมฝีปากเล็กแต่ดูอิ่มระเรื่อ จมูกรั้น ที่รวมกันบนใบหน้ากลมเนื้อผิวนวลเนียนน่าสัมผัส มองเท่าไหร่ก็ดูไม่น่าเบื่อ หน้าอกคัพเอที่คิดว่า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-12
อ่านเพิ่มเติม
ของขวัญ 2
“เมื่อเช้าพี่พาหนูไปตรวจโรคที่โรงพยาบาลเพราะ...คุณเขาจะไม่ป้องกันเหรอคะ?” อดถามสิ่งที่คาใจที่สุดออกไปไม่ได้ มารับแล้วตรงไปที่โรงพยาบาลก่อนอันดับแรกถูกส่งให้ตรวจหาทุกโรคที่เป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ แค่คิดว่าจำเป็นด้วยงั้นเหรอ? โรคติดต่อพวกนี้เพียงใส่เครื่องป้องกันก็จะไม่ติดต่อกันแล้วไม่ใช่เหรอ? หรือเธอเข้าใจผิดมาตลอดว่าถุงยางอนามัยออกแบบมาเพื่อป้องกันการติดต่อจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์มากกว่าป้องกันการตั้งครรภ์...“กังวลเรื่องนี้อยู่นี่เอง...” ว่าพร้อมกับหยิบเอกสารทางการแพทย์ที่เป็นผลการตรวจร่างกายของอีกฝ่ายส่งให้ “เรื่องความปลอดภัยของทั้งสองฝ่ายนี่เป็นสิ่งที่ทางปิ่นโตผูกรักให้ความสำคัญมากๆ เลยนะ และนี่ก็เป็นเอกสารทางการแพทย์แสดงผลการตรวจหาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ของฝั่งคุณเขา หนูเอาไปดูได้เลย จะได้สบายใจ”แม้จะเป็นเว็บไวต์มืดเพราะอาชีพที่ยังไม่ถูกกฎหมายและยังไม่เป็นที่ยอมรับของสังคมในปัจจุบัน แต่ปิ่นโตผูกรักก็ใช่ว่าจะเป็นเว็บไซต์อย่างซ่องเถื่อนที่คอยยุยงล่อลวงหญิงสาวมาคอยบริการลูกค้า สาวสวยที่จะสมัครเข้ามารับงานจากเอเจนซี่ที่นี่จึงจำเป็นต้องมีอายุครบ 18 ปีบริบูรณ์ขึ้นไปเท่านั้น หากถู
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-12
อ่านเพิ่มเติม
1 - ต้องการเดือนเท่าไหร่
1-1เพราะออกมาคุยงานกับคู่ค้าแถวนี้พอดีเลยใช้เวลาเดินทางไม่ถึงสิบห้านาที เอเจนซี่จะว่าเป็นเจ้าประจำก็ว่าได้เพราะไม่เคยติดต่อเจ้าอื่นอีกเลยตั้งแต่รู้จักกันรีบลุกขึ้นต้อนรับ ยิ้มสวัสดีทักทายยกใหญ่ก่อนขยับเก้าอี้เชิญให้นั่ง"ขอบคุณครับ" เสียงทุ้มเอ่ยขอบคุณตามมารยาท กระชับสูทสีเข้มแล้วนั่งลง ใบหน้าเกลี้ยงเกลา หล่อเหลาปรากฏเส้นริ้วรอยเพียงเล็กน้อยเท่านั้นทั้งที่อีกสองปี อายุก็จะเข้าสู่เลขสี่แล้ว เด็กสาวจ้องมองด้วยสายตาประหม่า แต่ผู้ชายแปลกหน้าไม่แม้แต่จะเหลียวตามองมายังเธอเลยสักนิดทั้งที่ก็นั่งอยู่ใกล้ห่างกันแค่คนล่ะฝั่งของโต๊ะคนนี้นั้นเหรอที่จะ... ‘ผูกปิ่นโต’ เธอ“หนูจ้ะ นี่คุณจิรวัฒน์ ชัชวาลไพศาล” คนถูกเรียกเบนสายตาไปมองผู้พูดแต่พอหันกลับมาผู้ชายตรงหน้าที่เมื่อครู่นี้ไม่แม้แต่จะเหลียวตามองเธอกลับกำลังมองจ้องเธออยู่ มือเล็กรีบยกขึ้นพนมก้มศรีษะไหว้ คนถูกเด็กยกมือไหว้ก็รับไหว้เด็กสาว “น้องขวัญบูชา นรเวศสกุลค่ะคุณเจน”แนะนำชื่อเต็มกับเด็กสาวแต่ตนเองกลับเรียกชื่อเล่นอีกฝ่าย เพราะดูแลจัดหาเด็กส่งให้มาหลายปีจนเจ้าตัวอนุญาตให้เรียกแบบนั้นได้“อันนี้เป็นเอกสารเข้ารับการตรวจร่างกายของน้องเมื่อเช้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-12
อ่านเพิ่มเติม
2 - เธอต้องไปอยู่กับฉัน
1-2-หลายสัปดาห์ต่อมา-Jirawat ได้เพิ่มคุณเป็นเพื่อนจากหมายเลขโทรศัพท์“หืม?” เพราะอยู่ๆ ก็มีชื่อที่ไม่รู้จักเพิ่มเข้ามาในแอพพิเคชั่นแชต กำลังจะกดบล็อกเพราะไม่รู้จักชื่อที่แสดง แต่ช้ากว่าเจ้าของชื่อนั้นที่ส่งข้อความรัวเข้ามาJirawat : เก็บของที่คิดว่าจำเป็นJirawat : แล้วลงมารอด้านล่างเปิดอ่านแม้งุนงงแต่ไม่ได้ถามกลับ นิ้วเรียวรีบกดเข้าไปดูตรงรูปโปรไฟล์ของเจ้าของข้อความปริศนาแล้วก็หายสงสัยในทันที แม้เขาจะเงียบหายไปนานกว่าสามสัปดาห์หลังจากที่ยังคุยกันไม่รู้เรื่องวันนั้นจนเธอเกือบจะลืมชื่อเขาไปแล้ว แต่เธอกลับจดจำเจ้าของใบหน้าเรียบนิ่งและสายตาดุดันนั้นได้ดีKhongkwan : คุณจิรวัฒน์?Jirawat : รีบเก็บของให้เรียบร้อยJirawat : อีก 2 ชั่วโมงJirawat : ฉันจะเข้าไปรับKhongkwan : รับ?Khongkwan : รับไปไหนเหรอคะJirawat : หน้าที่ของเธอคือทำตามที่ฉันสั่งเหมือนตัวหนังสือส่งผ่านความรู้สึก แค่อ่านข้อความของเขาขวัญบูชาก็รู้สึกได้ถึงน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์ คำพูดดูแคลนของเขาในวันนั้นยังอยู่ในความคิดKhongkwan : ค่ะนิ้วเรียวพิมพ์ข้อความตอบกลับไปแม้จะไม่เข้าใจสิ่งที่เขาออกคำสั่งมากนัก ไว้เขามาแล้วค่อยถ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-12
อ่านเพิ่มเติม
3 ไม่ให้อยู่แล้วจะพามาทำไม
เครื่องยนต์ดับสนิทเจ้าของรถก็ลงไปจากรถ ขวัญบูชาชั่งใจอยู่ชั่วครู่จึงจะเปิดประตูตามลงไป รีบเดินเข้าไปหาเพื่อขอแบ่งของในมืออีกฝ่ายมาช่วยถือไว้แต่เขากลับเบี่ยงตัวหลบบอกเธอด้วยสายตาที่เธออ่านออกว่าเขาไม่อยากให้เธอยุ่งกับข้าวของของเขา “เดินตามมาก็พอ” เอ่ยบอกแค่นั้นก็เดินนำออกไป ขวัญบูชารีบเดินตามไปตามคำสั่ง ระหว่างทางเดินไม่ลืมที่จะสอดสายตาหันรีหันขว้างมองสำรวจสิ่งแวดล้อมรอบๆ ด้านเอาไว้ เธอเดินตามหลังร่างสูงเข้าไปในลิฟต์ที่ต้องใช้คีย์การ์ดในการกด เห็นเขากดไปที่ชั้น 32 ก็อดที่จะเหลือบสายตาขึ้นมองเขาไม่ได้ พอได้ยืนใกล้กันแบบนี้ทำให้เธอดูเป็นผู้หญิงที่ตัวเล็กมากๆ ไปเลย ความสูงของเธอไม่ถึงช่วงไหล่เขาด้วยซ้ำ ประตูลิฟต์เปิดออกร่างสูงเดินนำออกไปอีกครั้ง ขวัญบูชารีบเดินตามออกไปก่อนที่เขาจะหยุดเดินแล้วประตูห้องด้านหน้าก็ถูกเปิดด้วยคีย์การ์ดใบเดิม “เข้ามา” จิรวัฒน์หันมาเรียกเมื่อเห็นคนที่เดินตามมาตลอดทางหยุดยืนนิ่งอยู่หน้าห้อง ขวัญบูชาที่ได้สติก็ค่อยๆ เดินเข้าไป ดวงตากลมกวาดมองไปรอบๆ สถานที่แปลกใหม่ เจ้าของห้องเดินเอาของที่แวะซื้อมาระหว่างทางเข้าไปวางบนโต๊ะแล้วจึงเดินกลับมาหาคนที่ยืนอยู่กลางห้อ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-18
อ่านเพิ่มเติม
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status